Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Τα 150 αργύρια εξευτελισμού των νέων.
150 ευρώ.
Τόσο αποφάσισε να κοστολογήσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη αυτό που εδώ κι ενάμιση χρόνο περίπου διακηρύσσει ότι είναι ανεκτίμητο, αυτό που υποτίθεται ότι για χάρη του έχει επιβάλει όλες αυτές τις παράλογες και εγκληματικές πολιτικές. Την ανθρώπινη ζωή. Και τώρα, αυτό το “υπερπολίτιμο”, αυτό το “υπέρτατο αγαθό”, αυτή η “ανυπολόγιστη αξία”, βρήκε επιτέλους το τίμημά της από τα επιτελεία των “σοφών” της κυβέρνησης: 150 ευρώ!
Η απόφαση να δίνεται δωροκάρτα 150 ευρώ σε κάθε νέο που εμβολιάζεται κατά της COVID-19 διαφημίζεται ως ένα “ευχαριστώ” στους νέους μας για την υπομονή που επέδειξαν όλο αυτό το διάστημα, αλλά και ως “κίνητρο” για να σπεύσουν να δεχθούν το “τσίμπημα”.
Στην πραγματικότητα, αυτό που λέει η κυβέρνηση μεταφράζεται ως εξής:
Φούρνοι Κορσεών. Είναι ήδη πρώτοι στον κατάλογο της προτίμησής μας!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Είχαμε την ατυχία να επιλέξουμε σαν ημέρα αναχώρησής μας για τους Φούρνους την ημέρα της γενικής απεργίας που ακινητοποίησε και τα πλοία στο λιμάνι του Πειραιά. Έτσι στηθήκαμε επί 6 ώρες με το αυτοκινούμενο έξω απ’ το «Blue Star Mykonos», μέχρις ότου αποπλεύσει στις 11 πριν τα μεσάνυχτα. Θεωρούμε πάντως τους εαυτούς μας ιδιαίτερα τυχερούς που αυτή η εξαιρετική ακτοπλοϊκή εταιρεία μάς επιτρέπει να ταξιδεύουμε δωρεάν με τα σύγχρονα, γρήγορα και πολυτελή καράβια της και την ευχαριστούμε γι' αυτό.
Η τελευταία μας ανάμνηση απ’ τους Φούρνους δεν ήταν και η καλύτερη. Ήταν το καλοκαίρι του 2001, αν δεν με απατά η μνήμη μου, όταν καταπλεύσαμε στο νησί με το 6μετρο φουσκωτό που είχαμε εκείνη την εποχή. Κάτι η παρέα, που είχε όλη την ημέρα το μυαλό της στο φαγητό και στον ύπνο, κάτι η δική μας ανυπομονησία να φθάσουμε μια ώρα αρχύτερα στην Κάσο, μας έκαναν να βρούμε μια δικαιολογία για να σηκώσουμε άγκυρα και να φύγουμε άρον άρον με κατεύθυνση νοτιοδυτικά.
Η άγνωστη ιστορία της νησίδας του Αγ. Μηνά στους Φούρνους.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τα λόγια της Μαρίας Σκλάβου, που μένει στον οικισμό του Αγ. Ιωάννη του Θερμαστή στους Φούρνους, ότι πρέπει να επισκεφτώ οπωσδήποτε το ακατοίκητο νησάκι του Αγ. Μηνά, γιατί η ενέργεια που εκπέμπει είναι απίστευτη, με έκαναν να βρω τον τρόπο να πατήσω το πόδι μου και σ' αυτή τη νησίδα των Δωδεκανήσων.
Παρακάλεσα λοιπόν τον Γιακουμή Μανούσο, τον τυροκόμο που παρουσίασα προχθές στο διαδικτυακό περιοδικό μου και στο YouTube https://www.ribandsea.com/face/4688-giakoumis-manoysos-o-naftikos-pou-anavionei-to-foteino-parelthon-tis-tyrokomias-stous-foyrnous.html να επικοινωνήσει με την αδελφή του Αγγελική και να της ζητήσει να πάω μαζί της με το καίκι στον Άγιο Μηνά. Έτσι και έγινε.
Γιακουμής Μανούσος. Ο ναυτικός που αναβιώνει το φωτεινό παρελθόν της τυροκομίας στους Φούρνους.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Βλέποντας ανθρώπους, όπως ο Γιακουμής Μανούσος στο χωριό Καμάρι των Φούρνων, να διατηρούν ευλαβικά την παράδοση, καταλήγω στο συμπέρασμα πως τίποτε δεν χάθηκε οριστικά σ' αυτή τη χώρα. Τον συνάντησα στον χώρο όπου αρμέγει καθημερινώς τα λιγοστά αιγοπρόβατα που εκτρέφει και στη συνέχεια τυροκομεί το γάλα τους παράγοντας τυρί και μυζήθρα. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που έμαθε απ' τον πατέρα του, με την ίδια αγάπη για τα ζώα.
Συνταξιούχος ναυτικός ο Γιακουμής, μάγειρας στα καράβια, επέστρεψε στο νησί του πριν από 14 χρόνια. Αποφάσισε τότε να διατηρήσει έναν περιορισμένο αριθμό ζώων και να συνεχίσει αυτό που έκανε ο πατέρας και ο πεθερός του. "Με τα ζώα μεγάλωσα από παιδί. Μπαρκάρισα στα καράβια, αλλά όταν συνταξιοδοτήθηκα και επέστρεψα στο νησί αποφάσισα να συνεχίσω αυτό που έκαναν οι δικοί μου και να ασχοληθώ με κάτι που γνώριζα, ξοδεύοντας συγχρόνως τη σύνταξή μου!"
Θύμαινα. Ένας μικρός ξεχασμένος παράδεισος που ζει και αναπνέει στη σκιά των Φούρνων.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Είναι αλήθεια πως δεν επισκέπτονται όλοι οι ταξιδιώτες τη Θύμαινα των 100 κατοίκων, που απέχει 1 μόλις μίλι απ' το λιμάνι των Φούρνων. Και, ομολογώ, ότι ούτε εγώ είχα περάσει απ' τη Θύμαινα όταν σταμάτησα το 2004 για λίγες ημέρες με το φουσκωτό μου στους Φούρνους. Παραδέχομαι τώρα ότι ήταν λάθος μου. Και το κατάλαβα προχθές που περάσαμε στη Θύμαινα με το "Μεγαλόχαρη" και μείναμε στον μικρό και ξεχασμένο αυτό παράδεισο 5 μόλις ώρες μέχρι να περάσει και πάλι το καραβάκι να μας πάρει. Ήταν αρκετές όμως για να γεμίσουμε την ψυχή μας με όμορφες εικόνες και να συζητήσω με τον Γιώργο Μαρκάκη, τον υπέροχο και μαχητικό αυτόν άνθρωπο που καμιά ατυχία και αναποδιά της ζωής δεν κατάφερε να λυγίσει. https://www.ribandsea.com/face/4685-giorgos-markakis-o-kritikaros-tis-thymainas-pou-den-fovatai-na-pei-ta-pragmata-me-to-onoma-tous.html
Λίτσα Βούλγαρη. Η θεά της... ζύμης στους Φούρνους Κορσεών!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η Λίτσα Βούλγαρη είναι δοτική, ευγενική, χαρούμενη, ακούραστη και ταλαντούχα. Όλη την ημέρα κάτι σκαρώνει στον πάγκο εργασίας του μαγαζιού που διατηρεί με τον σύζυγό της στους Φούρνους Κορσεών.Και τι δεν φτιάχνει η απίστευτη αυτή γυναίκα που, όπως η ίδια λέει, εργάστηκε ακόμη και αμισθί σε ανάλογα μαγαζιά προκειμένου να μάθει την τέχνη.
Η θερμαινόμενη βιτρίνα του μαγαζιού, που φέρει τον τίτλο "Μαϊστράλι", γεμίζει κάθε πρωί με τυρόπιτες, μπουγάτσες, λουκανικόπιτες, πιροσκί, πίτσες, κατημέρια, πεϊνιρλί, λουκουμάδες και καθε λογής λιχουδιά που φτιάχνεται με ζύμη. Μέχρι το μεσημέρι μάλιστα δεν έχει μείνει ούτε δείγμα! Για τις πωλήσεις δεν ευθύνονται μόνο οι απίστευτες γεύσεις αλλά και οι... προλεταριακές τιμές, όπως λέει χαριτολογώντας η Λίτσα.
Γιώργος Μαρκάκης. Ο Κρητίκαρος της Θύμαινας που δεν φοβάται να πει τα πράγματα με το όνομά τους.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Υπάρχουν φορές που πραγματικά δυσκολεύομαι να σκιαγραφήσω κάποιους ανθρώπους με την παλληκαριά του Γιώργου Μαρκάκη. Η ζωή τού έδωσε ένα παιδί που γεννήθηκε με νοητική στέρηση και που σήμερα είναι 40 ετών. Ο θάνατος πήρε προσφάτως τη ζωή της κόρης του σε ηλικία 44 ετών. Έχασε ολόκληρο το δεξί του χέρι όταν ένα μηχάνημα του το άρπαξε 5 ημέρες πριν παρουσιαστεί στον στρατό. Και όμως, ο Γιώργος Μαρκάκης συνεχίζει να κοιτάζει κατάματα τη ζωή και να καταγγέλλει τα κακώς κείμενα χωρίς φόβο, αλλά με περίσσιο θάρρος και πάθος.
Τον συνάντησα κατά την διάρκεια τη χθεσινής ολιγόωρης παραμονής μας στη Θύμαινα και του ζήτησα να μιλήσει στην κάμερα. Δέχτηκε πρόθυμα, θαρρείς και περίμενε αυτή την ευκαιρία για να βγάλει με κάποιο τρόπο τον συσσωρευμένο πόνο και τον θυμό του μαζί.
Το μυστικό για μεγάλη παραγωγή και ποιότητα σύκων.
Πηγή : https://www.kaipoutheos.gr/2021/06/%cf%84%ce%bf-%ce%bc%cf%85%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%bf-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b7-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%b3%cf%89%ce%b3%ce%b7-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%80%ce%bf%ce%b9.html?fbclid=IwAR2ow2qXiaxn0Qb6aO8LZnNENwBP-7tr0-AQcl1PR_BvrRwZ-h9eVHNgh38
Τον χειμώνα ο Σίμος ο Ατσόνιος μας είχε δείξει πώς φυτεύουμε συκιές με ένα κλαδί : https://www.kaipoutheos.gr/2021/01/%cf%83%ce%b9%cf%86%ce%bd%ce%bf%cf%83-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%b2%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%87%ce%b1%cf%83-%cf%80%cf%89%cf%83-%cf%86%cf%85%cf%84%ce%b5%cf%85%cf%89-%cf%83%cf%85%ce%ba%ce%b9%ce%b1-%ce%b1%cf%80.html)
Σήμερα θα μας δείξει πώς να κάνουν οι συκιές πολλά και καλής ποιότητας γευστικά σύκα.
Τα σύκα, εκτός απο γευστικά, είναι γεμάτα βιταμίνες και χρήσιμα συστατικά. Πέρα από τη γλυκιά γεύση τους τα σύκα έχουν από τη φύση τους πολλά θρεπτικά συστατικά, αντιοξειδωτικά και βιταμίνες.
Ο 84χρονος Αλέξανδρος Τενεδιός αναπολεί τα χρόνια της θαλασσινής ζωής του.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Μια ζωή στο φευγιό ο κυρ Αλέκος, ο οποίος οφείλει το επώνυμό του στον πατέρα του που είχε καταγωγή απ' την Τένεδο και ταξίδευε με τα καράβια.. Από τα πρώτα παιδικά του ακόμη χρόνια οι γονείς του τον πήραν απ' τον Πειραιά και τον πήγαν στους Φούρνους. Δύσκολα χρόνια. Πόλεμος, στερήσεις...
Μετά ακολούθησε η Μέση Ανατολή και ο Λίβανος, αφού πέρασαν με καίκι απ' τη Σάμο στο Κουσάντασι της Τουρκίας. Μόλις έφτασε στην ηλικία των 17 ετών μπαρκάρισε κι' αυτός στα καράβια."Απ' τις σεντίνες ξεκίνησα", λέει ο κυρ Αλέκος, "και στη συνέχεια έκανα χρέη τρίτου και δεύτερου. Ήμουν πολύ καλός σαν μηχανικός. Με πήρε και ο Λάτσης στη θαλαμηγό του ένα διάστημα."
Ποιοτικός έλεγχος των δημοσίων έργων που γίνονται στην Ελλάδα; Πλάκα κάνεις!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Και ξαφνικά το απόγευμα της 17ης Ιουνίου, καθώς ρέμβαζα τον οικισμό των Φούρνων από την αναπαυτική καρέκλα του αυτοκινούμενου, είδα και άκουσα κάποια θορυβώδη κινητικότητα στο υπό παράδοση νέο λιμάνι του νησιού. Πλησίασα το συνεργείο που... άνοιγε τρύπες στον τσιμεντένιο προβλήτα, και σαν περίεργη γάτα που δεν φοβάται να τα τινάξει απ' την περιέργειά της, ρώτησα προς τι το άνοιγμα των οπών, η εξαγωγή του κυλινδρικού τσιμεντένιου υλικού και το σφράγισμα των οπών με νέο τσιμέντο!
Μου απάντησαν ότι τα κυλινδρικού σχήματος δείγματα που βγάζουν θα τα δώσουν για ποιοτικό έλεγχο ώστε να ελεγχθεί αν τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του νέου προβλήτα του λινανιού στους Φούρνους είναι τα ενδεδειγμένα. Εξεπλάγην, για να είμαι ειλικρινής, γιατί δεν περίμενα να ακούσω και να δω κάτι τόσο... "πρωτοποριακό" στην Ελλάδα πριν από την παράδοση ενός δημοσίου έργου.