Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Cui bono?
Γράφει ο Απόστολος Σαραντίδης.
Ο ιστορικός ερευνητής και αναλυτής που σέβεται τον εαυτό του και τους μαθητές του αποφεύγει να ασχοληθεί πριν κλείσει αιώνας με γεγονότα, ακολουθώντας τον ιστορικό αυτό κανόνα. Όταν φύγουν από τη ζωή όλες οι γενιές που ήσαν παρόντες και κατακαθίσει ο κουρνιαχτός των πολιτικών παθών, τότε οι κοσμικές πηγές και τα αποχαρακτηρισμένα αρχεία των κρατών ομιλούν. Κάποιες φορές κραυγάζουν μόνο σε ώτα ακουόντων.
Μετά από την πλήρη επιβεβαίωση των περσινών μελετών μας για τη Μέση Ανατολή από τις εξελίξεις παρά τη μικρονοϊκή κριτική μικρόψυχων, σήμερα, στην 103η επέτειο του Μικρασιατικού δράματος και αφού έχει παρέλθει ο ακαδημαϊκός αιών, θα ασχοληθούμε καταδεικνύοντας πλέον συνοπτικά πώς λειτούργησε επί του πρακτέου η γεωστρατηγική της Γεωγραφίας του Μικρασιατικού χώρου σε ένα παίγνιο μαθηματικής δυναμικής δυνατών παικτών δίχως αισθήματα, σε συνθήκες κρίσεως. Το αυτονόητο δηλαδή στη Γεωπολιτική Επιστήμη το οποίο πάντοτε συνέβαινε.
Chevron: το αβύθιστο θωρηκτό.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Ο αμερικανικός κολοσσός Chevron θα προχωρήσει σε γεωτρήσεις νοτίως της Κρήτης και σε χώρο που περικλείεται στο περίφημο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Άρα, ο Σουλτάνος δεν θα μπορεί να μας κουνιέται έχοντας απέναντί του έναν οικονομικό γίγαντα που ασφαλώς και ποδηγετεί και την εκάστοτε κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Αναθάρρησε, λοιπόν, ο σύζυγος της Μαρέβας και δήλωσε, ότι η γεωπολιτική θέση τής χώρας είναι πλέον αναβαθισμένη. Κατ’ επέκταση η εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας διασφαλισμένη. Και τα κυριαρχικά δικαιώματά μας.
Απορία: όλα τα ζώα είναι ίσα μεταξύ τους και πιο ίσα από τους ανθρώπους;
«Όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά ζώα είναι πιο ίσα από τ' άλλα.» ― George Orwell, Animal Farm
Ο δημοσιογράφος κύριος Πουλακίδας, και όχι μόνον, μας ενημέρωσε ότι
«Ψηφίστηκε η τροπολογία για τον ΟΠΕΚΕΠΕ στη Βουλή με την οποία ο ΟΠΕΚΕΠΕ υπάγεται πλέον στην ΑΑΔΕ. Έχει ένα χαρακτηριστικό όμως αυτή η ρύθμιση. Η διοίκηση του ΟΠΕΚΕΠΕ έχει ακαταδίωκτο! Κάτι που δεν το είχε η προηγούμενη διοίκηση. Τι σημαίνει το ακαταδίωκτο; Ότι σε όποιον και να δώσει τα λεφτά, σε όποιον και να μοιράσει χρήματα, με όποιο τρόπο, ακόμα και με διαφθορά, και να τη βρούμε δεν θα την κυνηγήσουμε! Τέτοιες ρυθμίσεις προέρχονται από τα χρόνια του Μνημονίου, όταν οι μνημονιακοί ήθελαν να επιβάλουν το Μνημόνιο και να μην κυνηγά κανείς μετά και να μην ζητά κανείς ευθύνες μετά από τους μνημονιακούς γι’ αυτά που έκαναν στον ελληνικό λαό».
Είναι, όμως, τα πράγματα έτσι ακριβώς;
Το Άρθρο 33 του ν. 4389/2016, ως ισχύει, ορίζει: Ευθύνη - Ειδικές ρυθμίσεις
Εν αναμονή των δη[ΔΕ]Θενιών!
Στην τελική ευθεία το [συσταθέν εν έτει 1995] Ελληνικό Κτηματολόγιο είπε ο υπουργός εν έτει 2025.
«Η κυβέρνηση της ΝΔ από την αρχή της θητείας της έδωσε βαρύτητα στην ολοκλήρωση του Ελληνικού Κτηματολογίου- και ειδικά με την μεταφορά των αρμοδιοτήτων στο Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης παρατηρείται μια αλματώδης πρόοδος στη διαδικασία της κτηματογράφησης» ανέφερε ο υφυπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Χρήστος Δερμετζόπουλος υποστηρίζοντας τη διάταξη της τροπολογίας που έχει κατατεθεί στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών για την παράταση των δύο σχετικών συμβάσεων της μίσθωσης έργου για την κτηματογράφηση.
Διάκριση εξουσιών! Το άλλο με τον Τοτό;
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Η εκτελεστικονομοθετική πλειοψηφία τού συζύγου τής Μαρέβας ψήφισε διάταξη, με βάση την οποία η ηγεσία του Αρείου Πάγου θα διορίζεται μετά από ψηφοφορία τών ίδιων των δικαστών. Τον τελικό λόγο, βέβαια, θα έχει το υπουργικό συμβούλιο, εξ ου και αυτό παρέλειψε τους πρώτους σε ψήφους και διόρισε αυτούς που γούσταρε. Πλείστοι όσοι κατέκριναν αυτή την πράξη, αλλ΄ ουδενός το αυτί ίδρωσε. Κατά τα ειωθότα!
Θυμήθηκα απόσπασμα από το βιβλίο του καθηγητή Κώστα Δουζίνα με τίτλο «ΜΕΤΑΞΥ ΑΠΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΟΥΤΟΠΙΑΣ». Στη σελίδα 40 γράφει για το Ανώτατο Δικαστήριο [Α.Δ.] των ΗΠΑ:
«Τό 1935 καί 1936, τό Α.Δ. άκολουθώντας τίς άρχές πού είχε εφαρμόσει στίς άρχές τού αίώνα άκύρωσε ώς άντισυνταγματικούς όλους τούς οίκονομικούς νόμους τού Roosevelt. Στήν ύπόθεση Schechter v. U.S. τόν όμοσπονδιακό νόμο οίκονομικής άνασυγκρότησης, στήν ύπόθεση Carter v. Carter τό νόμο ρύθμισης τής παραγωγής άνθρακος καί χάλυβος, στήν ύπόθεση U.S. v. Buder τό νόμο γεωργικής άνασυγκρότησης καί στήν ύπόθεση Morehead ν. Tipald ένα νόμο τής Νέα Ύόρκης πού επέβαλε κατώτατα όρια γιά τά έργατικά ήμερομίσθια. Ολες οί προσπάθειες τού Roosevelt προσέκρουαν στήν πεισματική άρνηση τού Α.Δ. νά άποδεχτεί οποιαδήποτε «παραβίαση» τής άρχής τής έλευθερίας τών συμβάσεων καί τή ρυθμιστική παρέμβαση στήν οικονομία.