Rib and Sea
Ενστολα ανθρωπόσκυλα και κουκουλοφόρα αστυνομική κτηνωδία.
Του Κλεάνθη Γρίβα.
O μετασχηματισμός της εγκληματικότητας σε μηχανισμό εξουσίας.
Δημοσιεύθηκε στην Ελευθεροτυπία (23-11-1995) και την Καθημερινή (23-11-1995).
Τροποποιήθηκε μερικά και επαναδημοσιεύθηκε στην Ελευθεροτυπία (24-2-1996) και στα περιοδικά Πλατεία (Δεκ. 2006) και Ζενίθ (Ιαν. 2007).
Και ξαναδημοσιεύεται σήμερα, γιατί δεν άλλαξε τίποτα στα 24 χρόνια από το 1995 μέχρι το 2019, προφανώς επειδή, σ’ αντίθεση με τη γνωστή ρήση του Karl Marx ότι «η ιστορία επαναλαμβάνεται ως κωμωδία», Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΠΑΝΑΤΟΤΕ ΩΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑ όπως αποδεικνύεται και από τις εντεινόμενες, επαναλαμβανόμενες και ατιμώρητες εκδηλώσεις βαρβαρότητας των ένστολων ράμπο-υπηρετών των προμνημονιακών και μνημονιακών κυβερνήσεων της βίας, της αυθαιρεσίας και του αίματος.
Η σαλαμοποίηση του φόβου.
Του Πέτρου Αργυρίου.
Να ξεκινήσουμε από την αρχή και να εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε: Ναι, είναι πανδημία. Και είναι από τις πιο ήπιες που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα. Και σου εύχομαι να μην σου τύχει να ζήσεις πραγματικά θανάσιμη πανδημία για να καταλάβεις τώρα τι σου γράφω. Ας συνεχίσουμε τώρα αφού το ξεκαθαρίσαμε. Για να δούμε τι κάνουν στον τόπο μας.
Στην αρχή δεν κάναν τεστ γιατί φοβόντουσαν μην αποκαλυφτεί η απάτη τους και καταρρεύσουν οι θνητότητες τους όπως και ήδη έχει συμβεί. Επειδή όμως χαμπάρι δεν έδωσες, ανακαλύπτοντας το πόσο ηλίθιοι και φελλοί είμαστε, ενέταξαν τα τεστ στην στρατηγική του φόβου.
Η κάθοδος προς την συντριβή άρχισε…
Του Λεωνίδα Κουμάκη.
Η τοποθέτηση εξωπραγματικών στόχων και η απόπειρα εσπευσμένης επίτευξης τους, οδηγεί αναπόφευκτα την Τουρκία σε οδυνηρές ήττες και σε επικίνδυνη εσωστρέφεια.
Σε όσους παρακολουθούν για ολόκληρες δεκαετίες την πορεία της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας είναι ξεκάθαρο πως οι νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις του ισλαμο-φασιστικού μείγματος που ελέγχει την εξουσία στην Άγκυρα οδηγεί σταθερά, εδώ και χρόνια, την Τουρκία στα βράχια.
Η πορεία της σύγχρονης Τουρκίας, υπό τον απόλυτο έλεγχο των πιο ακραίων παντουρκιστών* μπορεί να συγκριθεί μόνο με την περίοδο που προηγήθηκε του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν επικράτησε το κίνημα των νεότουρκων που αποπειράθηκε να επιβάλει ανάλογες φαντασιώσεις με την ένοπλη βία.
Μεταναστευτικό : Το κολοσσιαίο πρόβλημα!
Του Θοδωρή Κονταρά.
H δυστυχία στις χώρες των μεταναστών δεν είναι προϊόν της αποικιοκρατίας, όπως πολλοί διατείνονται, αλλά αποτέλεσμα του θρησκευτικο-κοινωνικο-οικονομικού μοντέλου αυτών των χωρών, ιδίως κατά τις τελευταίες δεκαετίες.
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΚΟΝΑ:
Το μεταναστευτικό είναι σαν το ηλεκτρικό ρεύμα. Όταν υπάρχει διαφορά δυναμικού σε ένα δίπολο, υπάρχει ροή ηλεκτρονίων. Ο δυτικός κόσμος έχει ευημερία και υπογεννητικότητα. Ο τρίτος κόσμος, φτώχεια και υπεργεννητικότητα. Δηλαδή τεράστια διαφορά δυναμικού, που σημαίνει δισεκατομμύρια υποψήφιοι μετανάστες.
Απόσπασμα από το νέο βιβλίο μου για τον Covid
Του Πέτρου Αργυρίου.
Το βιβλίο χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο αφορά την φιλοσοφικοπολιτικοκοινωνική διάσταση του θέματος, το δεύτερο αποκλειστικά την επιδημιολογική. Με το που ολοκληρώσω το πρώτο μισό, θα σας ενημερώσω για το πως των προπαραγγελιών.
Η ανατολή ενός νέου ανθρωπότυπου.
Από την ναζιστική Γερμανία, μέχρι την Σοβιετική Ένωση, τα καθεστώτα, συχνά για να επιβάλλουν κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, κατασκευάζουν, προβάλλουν και επιβάλλουν έναν νέο ιδεατό ανθρωπότυπο.
Στην περίπτωση της πανδημίας, αυτός ήταν ο ανέπαφος άνθρωπος, ο τηλεάνθρωπος.
Το πρώτο θύμα της πανδημίας, ήταν ο κοινωνικός άνθρωπος, ο Homo Socialis. Αυτός έπρεπε να εξαφανιστεί για να τον διαδεχτεί ένα νέο είδος, αν όχι πιο τεχνολογικά προηγμένο, σίγουρα πιο τεχνολογικά προσαρμοσμένο. Και για να συμβεί και αυτό, τα καθεστώτα έπρεπε να δημιουργήσουν και να επιβάλλουν την δικιά τους ΝεοΛαλιά, το New Speak τους.