Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος

Και ξαφνικά το απόγευμα της 17ης Ιουνίου, καθώς ρέμβαζα τον οικισμό των Φούρνων από την αναπαυτική καρέκλα του αυτοκινούμενου, είδα και άκουσα κάποια θορυβώδη κινητικότητα στο υπό παράδοση νέο λιμάνι του νησιού. Πλησίασα το συνεργείο που... άνοιγε τρύπες στον τσιμεντένιο προβλήτα, και σαν περίεργη γάτα που δεν φοβάται να τα τινάξει απ' την περιέργειά της, ρώτησα προς τι το άνοιγμα των οπών, η εξαγωγή του κυλινδρικού τσιμεντένιου υλικού και το σφράγισμα των οπών με νέο τσιμέντο!

Μου απάντησαν ότι τα κυλινδρικού σχήματος δείγματα που βγάζουν θα τα δώσουν για ποιοτικό έλεγχο ώστε να ελεγχθεί αν τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του νέου προβλήτα του λινανιού στους Φούρνους είναι τα ενδεδειγμένα. Εξεπλάγην, για να είμαι ειλικρινής, γιατί δεν περίμενα να ακούσω και να δω κάτι τόσο... "πρωτοποριακό" στην Ελλάδα πριν από την παράδοση ενός δημοσίου έργου.

Έφερα αυτομάτως στη μνήμη μου τα δημόσια έργα, που με τόσο πρόχειρο τρόπο και τόσο ακατάλληλα υλικά έχουν πραγματοποιηθεί τα προηγούμενα χρόνια στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα πολλά από αυτά να υποστούν ζημιές ή ακόμη να βγουν εκτός λειτουργίας μετά από σύντομο χρονικό διάστημα. Και, βεβαίως, τα λιμενικά έργα δεν αποτέλεσαν εξαίρεση. Τα παραδείγματα πολλά.

"Έτσι θα γίνονται στο εξής όλα τα δημόσια έργα", με διαβεβαίωσε ο επικεφαλής της ομάδας των τεχνικών, κι' εγώ αναρωτήθηκα αν όλο αυτό ήταν αλήθεια ή πρόκειται για κάποιο όνειρο θερινής νυχτός που είδα στο αυτοκινούμενο καθώς με νανούριζε ο θαλασσινός αέρας που τρύπωνε απ' το παράθυρο της σοφίτας. Λέτε δηλαδή να το σκέφτονται πολύ οι εργολάβοι που θα αναλαμβάνουν τα δημόσια έργα προτού υποβάλλουν τις προσφορές τους; Λέτε να σταματήσει αυτό το ελεεινό αλισβερίσι των υποτιμολογήσεων και της μίζας; Αν και πολύ αμφιβάλλω, το εύχομαι.