Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Υπάρχουν φορές που πραγματικά δυσκολεύομαι να σκιαγραφήσω κάποιους ανθρώπους με την παλληκαριά του Γιώργου Μαρκάκη. Η ζωή τού έδωσε ένα παιδί που γεννήθηκε με νοητική στέρηση και που σήμερα είναι 40 ετών. Ο θάνατος πήρε προσφάτως τη ζωή της κόρης του σε ηλικία 44 ετών. Έχασε ολόκληρο το δεξί του χέρι όταν ένα μηχάνημα του το άρπαξε 5 ημέρες πριν παρουσιαστεί στον στρατό. Και όμως, ο Γιώργος Μαρκάκης συνεχίζει να κοιτάζει κατάματα τη ζωή και να καταγγέλλει τα κακώς κείμενα χωρίς φόβο, αλλά με περίσσιο θάρρος και πάθος.

Τον συνάντησα κατά την διάρκεια τη χθεσινής ολιγόωρης παραμονής μας στη Θύμαινα και του ζήτησα να  μιλήσει στην κάμερα. Δέχτηκε πρόθυμα, θαρρείς και περίμενε αυτή την ευκαιρία για να βγάλει με κάποιο τρόπο τον συσσωρευμένο πόνο και τον θυμό του μαζί.

Μου μίλησε για τα χαστούκια που έφαγε στην οικογενειακή του ζωή. Για το σοβαρό ατύχημα που του στέρησε το δεξί του χέρι. Για το ανύπαρκτο κράτος που έκοψε το βοήθημα των 670 ευρώ στο τετραπληγικό με ειδικές ανάγκες παιδί του, με τη δικαιολογία ότι κουνάει τα δάκτυλα του χεριού του (!!!). Για την εγκατάλειψη της Θύμαινας. Για τα προβλήματα ιατρικής περίθαλψης των 100 περίπου κατοίκων του νησιού. Για τον Λιμενάρχη της Ικαρίας, ο οποίος επιδεικνύει υπερβάλλοντα "ζήλο" και κάνει δύσκολη τη ζωή των επαγγελματιών αλιέων της Θύμαινας και της ευρύτερης περιοχής. Για την έλλειψη Αιγυπτίων ψαράδων και την αδιαφορία των αρμοδίων να επιλύσουν το πρόβλημα, που είναι και η αιτία ακινητοποίησης των αλιευτικών του επί δύο σχεδόν χρόνια αφού δεν υπάρχουν Έλληνες πρόθυμοι να εργαστούν στα καίκια με διπλάσιο μισθό! Ένας χείμαρρος σωστός, ο Γιώργος Μαρκάκης, που δεν υπάρχει τίποτε ικανό να τον φοβίσει ή να ανακόψει την οργή του.

.