Η λατρεία που έγινε συνήθεια, μόνο που φέτος επιτέλους η Δημοτική Αρχή αποφάσισε να κάνει το αυτονόητο. Κάτι που δεν είχε γίνει ποτέ τα προηγούμενα χρόνια. Να τιμήσουμε ως Δήμος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων το πρώτο πλοίο που μπαίνει στο λιμάνι μας.
Το είδαμε πέρυσι όταν – έστω και εκ παραδρομής λόγω διήμερου απαγορευτικού – τιμήθηκε το «Blue Star Delos» που μπήκε πρώτο στο λιμάνι της Νάξου και έκανε ποδαρικό για το 2020.
Ε, φέτος έγινε το αυτονόητο, αν και ο Νοτιάς είχε άλλη άποψη. Υπό δυνατή βροχή, το «Express Scopelitis» ήταν πιστό στο ραντεβού του. Λίγο πριν τις 11 το πρωί. Προερχόμενο από Κατάπολα (Αμοργός) – Κουφονήσια – Σχοινούσα – Ηρακλειά μπήκε με το γνωστό του στιλ στο λιμάνι της Νάξου.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Γύρω στα τέλη Αυγούστου του 2015, κατά την διάρκεια της επιστροφής μου από την Κάσο με το πλοίο "Πρέβελης" της ΑΝΕΚ, είχα την ευκαιρία να συζητήσω με τον έναν από τους δύο πλοιάρχους του "Πρέβελης", τον κ. Βασίλη Γεροντάκη. Ανάμεσα στα άλλα τον ρώτησα και για το εγκαταλελειμμένο πλοίο "Παναγία Τήνου", το οποίο καταλάμβανε μια θέση στην πύλη Ε4 του λιμανιού του Πειραιά, όπου έδεναν τα πλοία "Πρέβελης" και "Βιτσέντζος Κορνάρος" της ΑΝΕΚ. Σημειωτέον ότι ο κ. Βασίλης Γεροντάκης ήταν πλοίαρχος στο "Παναγία Τήνου", μέχρι τον Μάρτιο του 2015, οπότε το πλοίο εγκαταλείφθηκε. http://www.ribandsea.com/face/2011-kapetan-vasilis-gerontakis-i-iremi-dynami-tis-agonis
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ηταν πάγειο όνειρό σας να αποκτήσετε ένα φουσκωτό σκάφος. Το ξέρω! Πώς; Μη ρωτάτε! Το ξέρω σας λέω! Δουλέψατε ή κληρονομήσατε, αποταμιεύσατε ή τα κερδίσατε, τα κλέψατε ή «τα πήρατε», βρέθηκε τέλος πάντων κάποιος τρόπος να εξοικονομήσετε τα χρήματα και το αγοράσατε, κάπου μετά τα πρώτα ή τα δεύτερα «-άντα» σας. Και τώρα; Ξέρετε πόσοι σαν εσάς βρέθηκαν ξαφνικά από το πουθενά με ένα φουσκωτό σκάφος αραγμένο στο γκαράζ του σπιτιού τους (σπανία πλην όμως ιδανική περίπτωση, ιδίως αν το σπίτι είναι παραθαλάσσιο!) ή (όπερ και συνηθέστερο) στα υπαίθρια πάρκινγκ της Αναβύσσου, του Μαραθώνα, του Λαγονησίου και άλλων παρομοίων ων ουκ έστιν πλέον αριθμός; Πολλοί! Και όλοι αυτοί δεν γεννήθηκαν βεβαίως ναυτικοί ούτε είχαν σαν πρώτο στόχο της ζωής τους να αποκτήσουν φουσκωτό. Οι περισσότεροι «έπρεπε» να πάρουν φουσκωτό γιατί πήρε και ο φίλος ή ο γείτονας. Αλλοι γιατί το φουσκωτό δεν είναι πια η παρεξηγημένη «σαμπρέλλα» της δεκαετίας του 70 αλλά η περίεργη μόδα της εποχής, το «must», ούτως ειπείν, των επιτυχημένων. Αλλοι, πάλι, γιατί έτσι! Δηλαδή ο Κουίκ, ο Χαρδαβέλλας και ο Μάκης που έχουν φουσκωτό είναι καλύτεροι;
Το ωραίο φύλο έσπασε τα τελευταία χρόνια όλα τα ταμπού, όσο τουλάχιστον αφορά στα, παραδοσιακώς, ανδρικά επαγγέλματα. Οδηγοί λεωφορείων, ταξί, αστροναύτες, αλλά και αξιωματικοί γέφυρας και μηχανικοί στην παράκτια και υπερπόντιο ναυτιλία. Eίναι πλέον συνηθισμένο φαινόμενο να συναντάει κανείς δύο και τρεις γυναίκες στις γέφυρες των πλοίων, αλλά και στο δύσκολο περιβάλλον ενός μηχανοστασίου!
Κείμενο και φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Έχουμε μιλήσει μέχρι σήμερα για τη ναυτική διάλεκτο, το ανεμολόγιο, το ναυτικό camping, τους παράγοντες που πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψιν του ο κάτοχος ενός φουσκωτού (και όχι μόνο) σκάφους όταν ταξιδεύει στη θάλασσα, αλλά δεν είπαμε τίποτε για τον τρόπο με τον οποίον μπορεί να υπολογίζει την πορεία του πάνω στον ναυτικό χάρτη. Και όπως έχω πολλές φορές τονίσει στο παρελθόν, κάθε κυβερνήτης σκάφους που σέβεται τον εαυτό του και τη θάλασσα, οφείλει να γνωρίζει, στοιχειωδώς, πώς να «διαβάζει» ένα ναυτικό χάρτη, πώς να υπολογίζει την πορεία και τη θέση του πάνω σ’ αυτόν.