Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Μια ζωή στο φευγιό ο κυρ Αλέκος, ο οποίος οφείλει το επώνυμό του στον πατέρα του που είχε καταγωγή απ' την Τένεδο και ταξίδευε με τα καράβια.. Από τα πρώτα παιδικά του ακόμη χρόνια οι γονείς του τον πήραν απ' τον Πειραιά και τον πήγαν στους Φούρνους. Δύσκολα χρόνια. Πόλεμος, στερήσεις...
Μετά ακολούθησε η Μέση Ανατολή και ο Λίβανος, αφού πέρασαν με καίκι απ' τη Σάμο στο Κουσάντασι της Τουρκίας. Μόλις έφτασε στην ηλικία των 17 ετών μπαρκάρισε κι' αυτός στα καράβια."Απ' τις σεντίνες ξεκίνησα", λέει ο κυρ Αλέκος, "και στη συνέχεια έκανα χρέη τρίτου και δεύτερου. Ήμουν πολύ καλός σαν μηχανικός. Με πήρε και ο Λάτσης στη θαλαμηγό του ένα διάστημα."
Κουβαλάει τη φήμη του γόη, που όταν ήταν νέος έριχνε τις κοπέλες με το βλέμμα του. Αν του το θυμίσεις όμως χαμογελάει αμήχανα και κατεβάζει σαν μικρό παιδί τα μάτια από ντροπή! Είναι ιδιαίτερα αγαπητός στους Φούρνους, όπου περνάει τα καλοκαίρια. Τον συνάντησα στο "Μαϊστράλι" του Δημήτρη Βούλγαρη και της Λίτσας. Ξάδελφος του Δημήτρη, αλλά και φίλος, πειράζει ο ένας τον άλλον όλη μέρα. Του ζήτησα να μου μιλήσει για τη ζωή του και μου απάντησε : "Εγώ; Τι να σου πω;". Τελικώς μου μίλησε...