Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.

Ομάδα καθηγητών υπό τον κ. Καρούμπαλο εξεπόνησαν σχέδιο για την αναθεώρηση του Συντάγματος, το οποίο και αυτοαποκαλείται προοδευτικό. Άρχισα να το μελετώ και ξεχώρισα σε πρώτη φάση δύο σημαντικά, κατ’ εμέ, σημεία.

Πρώτο σημείο: προτείνεται η κατάργηση της παραγράφου 3 του άρθρου 25 που ορίζει: «Η καταχρηστική άσκηση δικαιώματος δεν επιτρέπεται». Δηλαδή, αν υιοθετηθεί η πρόταση, θα επιτρέπεται του λοιπού  η άσκηση δικαιωμάτων καταχρηστικώς;

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.

Συνέντευξη του δημοσιογράφου Γιώργου Παπαχρήστου στο Crash [τεύχος 45, Απρίλιος 2017, σελ. 13]:

«Η πρώτη φορά που μου ζήτησε να κάνω κάτι ήταν τον Δεκέμβριο του 2015, αναφορικά με το γραφείο που διατηρούσε ο Σπίρτζης και ο Παππάς στη Συγγρού. Τότε είχα γράψει ότι δεν μπορώ να το πιστέψω ότι μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο, γιατί πραγματικά δεν πίστευα και δεν πιστεύω – το τονίζω – ότι μπορεί δύο υπουργοί να έχουν στήσει ένα γραφείο και από αυτό να αποκομίζουν χρήματα...

Το αρχικό δημοσίευμα ήταν στη στήλη του «Βηματοδότη», στο «ΒΗΜΑ», το οποίο μετέφερε στη Βουλή η ΝΔ με ερώτηση του Λευτέρη Αυγενάκη. Το δικό μου «παράπτωμα» ήταν πως, εξηγώντας αυτά που είχε αναφέρει ο κ. Αυγενάκης στην ερώτησή του στη Βουλή, όπου μιλούσε γενικώς και αορίστως για ένα γραφείο, αφορούσε το συγκεκριμένο γραφείο των δύο υπουργών στη Συγγρού. Και είχα τονίσει πως δεν το πιστεύω. Αυτό θεωρήθηκε ότι είχε μία ειρωνική διάθεση. Τι να σου πω. Μπορεί και να είχε - ήταν και το ύφος της στήλης τέτοιο.

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
 
[υπότιτλος: ν. 4194/2013: «άρθρο1 - Η φύση της δικηγορίας.   
1. Ο δικηγόρος είναι δημόσιος λειτουργός. Το λειτούργημά του
αποτελεί θεμέλιο του κράτους δικαίου...».
«Αρθρο 2 - Η θέση του δικηγόρου  στην απονομή της Δικαιοσύνης.
- Ο δικηγόρος είναι συλλειτουργός της δικαιοσύνης.
Η θέση του είναι θεμελιώδης, ισότιμη, ανεξάρτητη και αναγκαία
για την απονομή της.»
Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;].

Τη φράση αυτή άκουσα προ εβδομάδων από εισαγγελικά χείλη εντός αίθουσας ενός εκ των πολλών Τριμελών Πλημμελειοδικείων των Αθηνών. Πόσο εύστοχη είναι. Πράγματι, όταν ο νόμος απειλεί ποινές-χάδι για σοβαρά αδικήματα, όταν η αναστολή έκτισης της ποινής είναι υποχρεωτική, αρκεί η επιβληθείσα ποινή να μην υπερβαίνει τα τρία έτη και να έχει ο καταδικασθείς λευκό ποινικό μητρώο [= άθροισμα ποινών για διαπραχθέντα αδικήματα κάτω των 12 μηνών], όταν ο νομοθέτης κάθε λίγο και λιγάκι στέλνει στο αρχείο ήσσονος σημασίας αδικήματα [π.χ. κατά των οποίων απειλείται ποινή κάτω του έτους], όταν το δικαστήριο δίνει ανασταλτική δύναμη στην έφεση του καταδικασθέντος σε 14 και 15 και βάλε χρόνια κάθειρξης, πώς είναι δυνατόν να εξυπηρετηθεί ο σκοπός της απειλής ή ακόμη και της επιβολής της ποινής [σωφρονισμός του δράστη και παραδειγματισμός των λοιπών]; Ο καθένας κάνει ό,τι του γουστάρει, παίρνει πέντε αναβολές [πότε ο δικηγόρος δεν μπορεί πότε ο κώλος του πονεί κ.λπ.] και μόλις καταδικασθεί ασκεί μια έφεση και στέλνει την υπόθεση άλλον ένα χρόνο, τουλάχιστον, πίσω.

Αποκαλυπτική η τοποθέτηση της Αγλαΐας Κυρίτση στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου  για το Προσφυγικό:

Θα αρχίσω την τοποθέτησή μου, από τα πιο πρόσφατα στοιχεία που υπέπεσαν στην αντίληψή μου για το προσφυγικό και τα οποία ανακοινώθηκαν και αναπτύχθηκαν μόλις προχθές, εδώ στην Μυτιλήνη, σε ειδική εκδήλωση από ομάδα επιστημόνων του Πανεπιστήμιου Αιγαίου και στην οποία αποτυπώθηκε η... προσφορά των δημόσιων υπηρεσιών της Λέσβου σε ζητήματα υποδοχής, καταγραφής, φιλοξενίας, περίθαλψης και διαδικασίας ασύλου μεταναστών και προσφύγων.

Δεν θα αναφερθώ στα όσα ενδιαφέροντα ακούστηκαν, θα αρκεστώ στην επισήμανση, καταγγελία θα έλεγα εγώ, για τη συμμετοχή και προσφορά της Περιφέρειας όλο αυτό το διάστημα στο έκρυθμο αυτό θέμα.
«Καμία» ήταν η απάντηση των επιστημόνων. Θα αρκεστώ στα ερωτήματα που έμειναν αναπάντητα για το πού διοχετευτήκαν και πώς έγινε η διαχείριση των περίπου 7 εκατ. ευρώ που εισέρευσαν στα ταμεία της Περιφέρειας, για τα οποία θα έπρεπε να είμαστε γνώστες. Από κανέναν δεν δόθηκε απάντηση, ενώ όλο το ζήτημα καλύφθηκε από πέπλο μυστηρίου…