Rib and Sea
Διερμηνεύοντας τον Μελανσόν.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Ήταν 21.05.2012 στο Παρίσι. Μία εβδομάδα μετά την ορκωμοσία του νέου Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας Francois Hollande, ο οποίος δεν δέχθηκε τον Αλέξη Τσίπρα, τότε επί κεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ του 16,78% [μια ανάσα από τη ΝΔ του 18,85%] των εκλογών τής 06.05.2012, επειδή το πρωτόκολο προέβλεπε συναντήσεις του Προέδρου μόνον με Αρχηγούς κρατών. Εθίγη ο επί κεφαλής, που έκανε βόλτες ανά τας Ευρώπας με τον αέρα του οσονούπω πρωθυπουργού, και αναφέρθηκε, ως μη έδει, στον νέο Πρόεδρο υποτιμητικά λέγοντας ότι «είναι δικαίωμά του να δέχεται με βάση το πρωτόκολλο να συναντήσει αρχηγούς κρατών, αλλά θα πρέπει και ο ίδιος να γνωρίζει ότι πολύ γρήγορα θα κληθεί να απαντήσει σε κρίσιμα ερωτήματα και κυρίως εάν αυτά που έλεγε προεκλογικά θα ισχύουν και μετεκλογικά». Και χαμογελώντας, λες και έπαιζε τάβλι με την παρέα μη συναισθανόμενος τις ευθύνες που του επεφύλασσε η δεύτερη θέση στις επιλογές του ελληνικού λαού, συνέχισε: «Διότι, εάν ο γαλλικός λαός έστειλε τον Νικολά Σαρκοζί να κάνει διακοπές στο Μαρόκο, τον έστειλε όχι για να αντικατασταθεί από κάποιον που ακολουθεί την ίδια πολιτική, αλλά κάποιον που θα την αλλάξει. Ο Francois Hollande γνωρίζει ότι δεν πρέπει να αθετήσει τις υποσχέσεις του, διαφορετικά θα γίνει ένας «Ολαντρέου» και θα κινδυνεύει να έχει την εξέλιξη που είχαμε και στην Ελλάδα».
Δεν θυμάμαι πώς και αν αντέδρασαν οι Γάλλοι και τα ΜΜΕ τους σ’ εκείνη την απαράδεκτη δήλωση. Ούτε αν τη θυμήθηκαν όταν ο Τσιπραντρέου ξεπέρασε ως πρωθυπουργός σε κυβίστηση όλους τους προκατόχους του, του Ολαντρέου περιλαμβανομένου.
Εκείνη η δήλωση στριφογύριζε στο μυαλό μου από την ημέρα που άκουσα τον εφετινό υποψήφιο για τη γαλλική προεδρία Μελανσόν να προσβάλλει την 16.04.2017 από τηλεοράσεως τον Τσίπρα με τη φράση «Εγώ δεν είμαι Αλέξης Τσίπρας να κλείνομαι 17 ώρες σε ένα δωμάτιο και να με προσβάλλουν». Βαρύτατη προσβολή του αριστερού [λέμε και καμμιά μ….] Τσίπρα από έναν αριστερό. Εντύπωση μου έκανε που η αντιπολίτευση δεν εκμεταλλεύθηκε αυτή τη δήλωση, για να χτυπήσει τον πρωθυπουργό.
Και μετά διάβασα στην Εφημερίδα των Συντακτών της 23.04.2017 τη συνέντευξη της υπουργού Εργασίας Έφης Αχτσιόγλου. Χόρτασα μπλα μπλα μπλα και βέλτιστες πρακτικές και ευρωπαϊκό κεκτημένο και διαπραγμάτευση και αντίμετρα κ.λπ. και στάθηκα στο τέλος της συνέντευξης:
Πανέξυπνος δημοσιογράφος: Η φράση του υποψηφίου της Αριστεράς στις γαλλικές προεδρικές εκλογές, Ζαν-Λικ Μελανσόν, «εγώ δεν είμαι Τσίπρας να διαπραγματεύομαι 17 ώρες με ανθρώπους που με προσβάλλουν» στοιχειώνει την ελληνική πολιτική σκηνή τις τελευταίες ημέρες. Πώς κρίνετε αυτή την αποστροφή του λόγου του Μελανσόν;
Υπουργάρα: Κατ' αρχάς ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και η υπόλοιπη ευρωπαϊκή Αριστερά, εύχεται τη νίκη του Μελανσόν στις γαλλικές εκλογές. Μία τέτοια εξέλιξη μπορεί να συμβάλει σε μια διαφορετική πορεία για την Ευρώπη, σημαίνοντας παράλληλα την ήττα των ακροδεξιών δυνάμεων. Η ανάγνωση της συγκεκριμένης φράσης του κ. Μελανσόν εκτός πλαισίου δίνει την εντύπωση αιχμής απέναντι στις ελληνικές εξελίξεις. Εκτιμώ ότι ο πραγματικός στόχος της τοποθέτησης δεν ήταν η αντιπολίτευση στην ελληνική κυβέρνηση, αλλά η προειδοποίηση απέναντι στις νεοφιλελεύθερες δυνάμεις της Ευρώπης. Μια προειδοποίηση ότι στη γαλλική περίπτωση δεν υπάρχει ο αντίστοιχος αρνητικός συσχετισμός που επέτρεψε τον σκληρό εκβιασμό της ελληνικής κυβέρνησης το καλοκαίρι του 2015. Διότι είναι αλήθεια ότι οι σημερινές ηγεμονικές δυνάμεις στην Ευρώπη εδραιώνουν ένα αντιδημοκρατικό, αυταρχικό και νεοφιλελεύθερο μοντέλο. Γεγονός είναι, επίσης, ότι το οικονομικό και πολιτικό εκτόπισμα μιας χώρας όπως η Γαλλία, επιτρέπει στην κυβέρνησή της μια ισχυρότερη παρέμβαση στο πολιτικό στίγμα της Ευρώπης, από αυτό που έχει η ελληνική κυβέρνηση. Απ' την άλλη δεν θα πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι με τον υπάρχοντα συσχετισμό στην Ευρώπη, μία από τις ελάχιστες κυβερνήσεις στην οποία θα μπορεί να αναζητήσει υποστήριξη ο κ. Μελανσόν την επόμενη μέρα, θα είναι η ελληνική».
Συμπεράσματα:
α] ο δημοσιογράφος κατάλαβε πως ο Μελανσόν έβρισε τον Τσίπρα και όχι όλο τον ελληνικό λαό που εκπροσωπείται από τον Τσίπρα.
β] ο δημοσιογράφος δεν μας εξήγησε πού βρήκε τη λέξη «διαπραγματεύομαι» στη δήλωση Μελανσόν.
γ] ο δημοσιογράφος δεν έκανε τον κόπο να διαβάσει ολόκληρη τη δήλωση Μελανσόν που έχει ως εξής:
«Attention, moi je suis pas Alexis Tsipras. Moi, je ne m'enferme pas pendant 17 heures avec quelqu'un qui m'insulte! Je représente la France» [«Προσοχή, εγώ δεν είμαι Αλέξης Τσίπρας. Εγώ δεν κλειδαμπαρώνομαι επί 17 ώρες με κάποιον που με προσβάλλει! Εγώ εκπροσωπώ τη Γαλλία»]
δ] υπουργός και δημοσιογράφος δεν κατάλαβαν ότι στην ουσία ο Μελανσόν προσέβαλε την Ελλάδα τονίζοντας ότι εκείνος εκπροσωπεί τη Γαλλία, η οποία προφανώς έχει ένα εκτόπισμα, κατά Έφη, μεγαλύτερο της Ελλάδος και σε κάθε περίπτωση δεν θα κλεινόταν επί 17 ώρες σε ένα δωμάτιο με κάποιον που τον προσβάλλει, διότι κάτι τέτοιο θα ήταν ταπεινωτικό για τη Γαλλία, η οποία δεν θα το ανεχόταν στο πρόσωπό του, αλλά το ανέχθηκε η Ελλάδα στο πρόσωπο του Τσίπρα.
Τελικό συμπέρασμα: όλοι οι πωλητικοί μας κατάλαβαν πολύ καλά την προσβολή που έγινε στη χώρα μας από τον Γάλλο υποψήφιο της αριστεράς. Καμμία κότα, όμως, δεν διαμαρτυρήθηκε. Αυτός είναι και ο λόγος που ουδείς «σήκωσε» το θέμα. Γι’ αυτό και η κυρία Έφη μας δεν έδωσε και μεγάλη σημασία στη δήλωση, την οποίαν απλώς ερμήνευσε αυθεντικώς.
Με άλλα λόγια, όταν ο Μελανσόν είπε : «Je représente la France» εννοούσε : «Je pense que le véritable objectif du placement n'a pas été l'opposition au gouvernement grec, mais l'avertissement contre les forces néolibérales en Europe. Un avertissement où dans le cas français il n’existe pas de corrélation négative correspondante qui a permis le dur chantage du gouvernement grec en été 2015.»*
Πάντως εγώ προτιμώ την ακόλουθη ελεύθερη, αλλά μεστή, απόδοση της δήλωσης Μελανσόν στα ελληνικά:
«Ωπα ώπα! Εγώ δεν είμαι κανένα τσουτσέκι να με μπαγλαρώνουν 17 ώρες σ’ ένα δωμάτιο και να με πλακώνουν στις φάπες. Εγώ εκπροσωπώ μια υπερήφανη χώρα και όχι μια μπανανία που τη λεηλατούμε και εμείς μαζί με τα ντόπια τσιράκια μας».
* τη μετάφραση της απάντησης της κ. Έφης είχε την καλωσύνη να κάνει Ελληνογαλλίδα φίλη, η οποία μου έστειλε και τον κατωτέρω σύνδεσμο.