Rib and Sea
Πρόσωπα
Το ημερολόγιο της στρατιωτικής μου ζωής (μέρος Β')
Συνέχεια απ' το προηγούμενο : http://www.ribandsea.com/face/3213-to-imerologio-tis-stratiotikis-mou-zois
20.8.1916
Επαρουσιάσθην εις το Στρατολογικόν Γραφείον Χαλκίδος. Χαλκίς, η πόλις των ονείρων μου. Μα δεν θα την απολαύσω. Σε λίγονε πολύ καιρό θα φύγω, και για πού; Μόνον ο Θεός το ξέρει.
21.8.1916
Πρωί πρωί με ντύσανε και στα χακί με χώσανε. Και από τώρα πλεια στρατιώτης είμαι στον πόλεμο θα πάω χίλιους εχθρούς θα φάω. Έτσι μας είπαν σαν το χακί μου δώσανε! Κατετάγην εις τον 2ον λόχον του 3ου Πεζικού Συντάγματος.
1.10.1916
Μετέβην εις τον 8ον λόχον. Σ' αυτόν εδώ τον λόχο τα πάντα βλέπω σκοτεινά. Μου λείπει και το θάρρος που στον παλιό μου λόχο είχα. Μα κάθε αρχή και δύσκολη, θε να περάσει και αυτό.
Το ημερολόγιο της στρατιωτικής μου ζωής.
Ο σύζυγος της αδελφής της μητέρας μου, Κώστας Κατσάλης, ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος και ένας πραγματικός κομμουνιστής. Ναι, Κομμουνιστής, με κάπα κεφαλαίο! Παιδί, σχεδόν, ήμουν όταν τον γνώρισα και λίγα πράγματα καταλάβαινα τότε περί Κομμουνισμού. Ο Κατσάλης όμως δεν μπορούσε να είναι κάτι άλλο. Η ίδια του η ζωή ήταν η επιτομή του Κομμουνιστή. Χωρίς ταμπέλλες όμως και κόμματα. Δεν είχε στο κάτω κάτω ανάγκη ούτε από εφφέ, ούτε από αναγνώριση, ούτε από βουλευτιλίκι, ούτε από παράσημα. Ήταν και δύσκολα άλλωστε τα χρόνια εκείνα για τους αριστερούς...
Είχε ένα υπόγειο κουτούκι, απέναντι απ' το εργοστάσιο της ΧΡΩΠΕΙ, σε ένα παράδρομο της οδού Πειραιώς, στο ύψος των Κάτω Πετραλώνων. Δρύϊνα βαρέλια με κρασί, στη μια πλευρά, μερικά στρογγυλά σιδερένια τραπέζια και καρέκλες στην άλλη, μερικές φωτογραφίες από παλιές ελληνικές ταινίες και μεθυσμένα σκίτσα στους τοίχους. Ο χώρος είχε μια περίεργη μυρωδιά που πάλευε να ισορροπήσει μεταξύ ρετσίνας, καλομαγειρεμένου σπιτικού φαγητού και ροκανιδιού, που έστρωνε ο θείος στο πάτωμα για να τραβάει την υγρασία. Και έξω στην αυλή οι δεκάδες γλάστρες της θείας μου που μεθούσαν τον αέρα με τη μυρωδιά των λουλουδιών τους. Γαρδένιες, βασιλικοί, γαρύφαλλα, νυχτολούλουδα, γιασεμιά...
Συνέντευξη της Θεοδωροβίας Πλακά σε ραδιόφωνο της Αυστραλίας.
"Την ανακάλυψα", είπε ο ραδιοφωνικός παραγωγός Ζάκης Πολυζωίδης, αναφερόμενος στη Θεοδωροβία Πλακά. Παρέλειψε να πει ότι δεν την "ανακάλυψε", αλλά ότι εγώ του μίλησα πρώτη φορά για την ηρωϊκή αυτή γυναίκα, την οποία φιλοξένησα αρκετές φορές στο διαδικτυακό περιοδικό μου και στον προσωπικό μου λογαρισμό στο YouTube, παραχωρώντας της το βήμα για να καταγγείλει όσα δεν της επέτρεψαν οι άλλοι "συνάδελφοι" των μέσων της μαζικής μας εξαπάτησης. http://www.ribandsea.com/face/2211-theodorovia-plaka-anepithymiti-giati-katiggeile-ta-lamogia-tis-g-g-a
Αλλά και η Θεοδωροβία Πλακά ουδεμία αναφορά έκανε στον φίλο της δημοσιογράφο, που μόνο αυτός στάθηκε στο πλευρό της. Καταφέρθηκε, συλλήβδην, εναντίον όλων των συστημικών δημοσιογράφων (και καλά έκανε), χωρίς να κάνει καμμία εξαίρεση, αναφέροντας μόνο το όνομα του κ.Ντάσκα ο οποίος την εκπροσωπεί σαν δικηγόρος αμισθί στα δικαστήρια. Και πάλι πολύ καλά έκανε. Φαίνεται, όμως, πως το όνομά μου είναι δύσκολο να το προφέρει κανείς. Πιστεύω ότι η Θεοδωροβία δεν το έκανε σκοπίμως...
Ενοχλούν τη δυτική προπαγάνδα οι τοποθετήσεις της δημοσιογράφου Φραγκίσκας Μεγαλούδη που έζησε δύο χρόνια στη Β. Κορέα.
Κλεισμένος στον δικό μου μικρόκοσμο, τον μικρόκοσμο των διαδικτυακών περιοδικών μου, και μην έχοντας ελεύθερο χρόνο να δεχθώ την πλύση εγκεφάλου της μικρής οθόνης, δεν έτυχε να ακούσω το όνομα μιας νεαρής συναδέλφου, της Φραγκίσκας Μεγαλούδη, η οποία, έχοντας ζήσει δύο χρόνια στη Βόρειο Κορέα και έχοντας ήδη εκδώσει ένα βιβλίο με τον αντίστοιχο τίτλο, αναστάτωσε προσφάτως τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές με τις πληροφορίες και τις τοποθετήσεις της.
Ήταν επόμενο σε ένα κλίμα "ενημέρωσης" - παραπληροφόρησης, από μέσα που διοικούνται από ανθρώπους τα συμφέροντα των οποίων ταυτίζονται με τα συμφέροντα της Νέας Τάξης Πραγμάτων, η νεαρή δημοσιογράφος να υποστεί bullying στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης-απομόνωσης από ανθρώπους που δεν μπορούν να δουν πέρα απ' τη μύτη τους, ενώ τα συστημικά μέσα ενημέρωσης περιορίζουν τον χρόνο των δηλώσεών της στερώντας της συγχρόνως την ευκαιρία να ενημερώσει τον κόσμο και να περιγράψει την άλλη όψη του ιδίου νομίσματος.
Τί κάνουν αυτές οι τρεις αθηναίες στη Σέριφο;
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Εντυπωσιάστηκα, για να είμαι ειλικρινής, από τις επιχειρηματικές επιλογές τριών γυναικών, με συγγενική μεταξύ τους σχέση εξ αίματος και εξ αγχιστείας, οι οποίες εγκατέλειψαν προ ετών το βρωμερόν άστυ των Αθηνών και άρχισαν να δραστηριοποιούνται επαγγελματικά στη Σέριφο. Και δεν εντυπωσιάστηκα μόνο επειδή οι τρεις αυτές γυναίκες επέλεξαν να εγκαταλείψουν την Αθήνα και να εγκαταστήσουν τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες σε ένα Κυκλαδονήσι, αλλά γιατί οι επαγγελματικές επιλογές τους ήταν πρωτότυπες, έφεραν καινούργιες ιδέες σε μια μικρή, συντηρητική κοινωνία και, κυρίως γιατί δεν ήρθαν σε σύγκρουση με τα όποια επαγγελματικά συμφέροντα των γηγενών ώστε να προκαλέσουν συγκρούσεις μεταξύ αυτών και των "ξένων" που εισέβαλαν στο νησί για να τους "κλέψουν το ψωμί".