Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η πρόσφατη αλλοπρόσαλλη, υβριστική και συκοφαντική συμπεριφορά τού, εντός πολλών εισαγωγικών, "κυρίου" Βαγγέλα Κωνσταντακάκου, κατοίκου Μόντρεαλ, με ώθησε να προκαλέσω χθες το απόγευμα (24.11.2017) μια ζωντανή συζήτηση με τους Λευτέρη Ρήνο και Γιώργο Γιαλτουρίδη στο skype. Δεν θα έμπαινα ποτέ σ' αυτή τη διαδικασία αν ο "κύριος" αυτός, δεν είχε προσφάτως εισβάλλει, μέσω του λογαριασμού του στο facebook, σαν ταύρος σε υαλοπωλείο βάλλοντας προς κάθε κατεύθυνση, και αν δεν είχε καταφερθεί εναντίον μου με υβριστικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς αποκαλώντας με εβραιόσπορο, τουρκόσπορο, προδότη, ανθέλληνα και ένα σωρό άλλα σκουπίδια, χωρίς καν να με γνωρίζει, με μοναδικό "άλλοθι" την άποψη που έχω πως ο Αρτέμης Σώρρας είναι απατεώνας!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Στο κατάμεστο αμφιθέατρο του μουσείου της Ακρόπολης πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 10 Νοεμβρίου 2017 η παρουσίαση του εκπληκτικού βιβλίου της φιλολόγου κυρίας Φωτεινής Καϊμάκη. Είκοσι ένα χρόνια αδιάκοπων επισκέψεων της Φωτεινής Καϊμάκη στην περιοχή του Σαλέντο και της Καλαβρίας, με πλούσιο φωτογραφικό υλικό και πληροφορίες για τη γλώσσα, τα ήθη, τα έθιμα και τον πολιτισμό των γκρεκάνων της Νότιας Ιταλίας είναι αποτυπωμένα στο βιβλίο της που έχει τίτλο "Με τη φτερούγα του ταξιδιού".
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Γνώρισα την φιλόλογο Φωτεινή Καϊμάκη πριν από μερικά χρόνια, στην προσπάθειά μου να αντλήσω πληροφορίες για τα ελληνόφωνα χωριά του Σαλέντο και της Καλαβρίας τα οποία επρόκειτο τότε να επισκεφτώ. Ποτέ δεν μπορούσα ωστόσο να φανταστώ ότι η εξαίρετη αυτή φιλόλογος είχε βάλει σκοπό στη ζωή της να αναδείξει την ιστορία, τη γλώσσα και τον πολιτισμό των γκρεκάνων της Κάτω Ιταλίας, περισσότερο γνωστή σε μας με το όνομα "Μεγάλη Ελλάδα" (Magna Grecia).
Η Φωτεινή Καϊμάκη επισκέπτεται τα χωριά του Σαλέντο και της Καλαβρίας, ανελλιπώς, από το 1994. Κατά την διάρκεια των 21 αυτών ετών διείσδυσε με τη ματιά της φιλολόγου, της ερευνήτριας και της φωτογράφου στη ζωή των ελληνοφώνων της Κάτω Ιταλίας και, όπως λέει η ίδια, έγινε αναπόσπαστο σχεδόν κομμάτι τους. Αποτέλεσμα αυτών των συνεχών επισκέψεων και της ευλαβικής προσέγγισής της στη γλώσσα, τους ανθρώπους, την ιστορία και τον πολιτισμό που διαφύλαξαν σαν κόρη οφθαλμού οι Έλληνες της Κάτω Ιταλίας, ήταν η έκδοση του βιβλίου της με τίτλο "Η Ελλάδα του Σαλέντο" και, προσφάτως, ένα ακόμη πολύτιμο βιβλίο - παρακαταθήκη πολιτισμού - με τον τίτλο "Με τη φτερούγα του ταξιδιού", ένα πολυτονικό βιβλίο-μνημείο, στην παρουσίαση του οποίου είχα την ευκαιρία, την τύχη και την τιμή να παραστώ το απόγευμα της Παρασκευής 10 Νοεμβρίου 2017 στο κατάμεστο αμφιθέατρο του μουσείου της Ακρόπολης. Μια εκδήλωση που θα αναρτήσω, σύντομα ελπίζω (λόγω της μεγάλης χρονικής διάρκειας), στον λογαριασμό μου στο YouTube.
Γράφει η Κορίνα Μίχα στη διπλωματική της εργασία στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων, με θέμα την "Σχεδίαση φουσκωτού σκάφους με στόχο να καλύπτονται οι ανάγκες διαμονής τεσσάρων ατόμων μέσα σε αυτό".
"... Στα πλαίσια της έρευνας για τη διατύπωση του τελικού Brief, έλαβαν χώρα κάποιες συνεντεύξεις από έμπειρους ανθρώπους που ασχολούνται χρόνια με το συγκεκριμένο θέμα, τα φουσκωτά και το ναυτικό camping. Στόχος αυτών των συνεντεύξεων ήταν να βρεθεί μια συμφέρουσα λύση για το σχεδιασμό ενός φουσκωτού που να παράγεται στην Ελλάδα και με την απόκτησή του ο χρήστης να έχει τη δυνατότητα να απολαμβάνει τις διακοπές του στις Ελληνικές θάλασσες με το λιγότερο δυνατόν κόστος και με περισσότερες ανέσεις.
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΟΔΗΣ ανακοινώνει επίσημα την αποχώρηση των Mastic Spa από τη Χίο, μετά 40 χρόνια οικογενειακής δραστηριότητας με ένα κείμενο γροθιά στο στομάχι για όσα μας καταδυναστεύουν.
Πέρασαν αισίως 40 χρόνια από τότε που ο πατέρας μου δημιούργησε το πρώτο και μοναδικό (ακόμα και μέχρι σήμερα) εργαστήριο παραγωγής καλλυντικών σε ολόκληρη τη νησιωτική Ελλάδα!
Το 1977 ήταν, όταν η απόφαση του να ασχοληθεί με τα καλλυντικά συνδυάστηκε με την παράφορη αγάπη του για τη Χίο και αποφάσισε να δημιουργήσει στο νησί την παραγωγική του μονάδα.
Για 40 χρόνια, μπολιασμένοι κι εμείς μ’ αυτήν την ακαταλαβίστικη εμμονή του, να μην θέλει να αποχωριστεί τη Χίο, συνεχίσαμε την παραγωγικήδραστηριότητα, μεγαλώσαμε, επενδύσαμε, τσουρουφλιστήκαμε από τους δέσμιους της μαστίχας και τόσες, πολλές ακόμα, ιστορίες «αγάπης και μίσους».