Κάμερα - Δημοσιογραφική επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ήταν πλέον ή βέβαιον ότι κάποτε θα υπήρχε η πρώτη φορά. Η πρώτη φορά που θα έπαιρνα συνέντευξη από έναν εν ενεργεία πολιτικό και δη επικεφαλής κόμματος. Και αν δεν το είχα κάνει μέχρι σήμερα είναι γιατί δεν έχω μάθει να συμμετέχω σε παιγνίδια με σημαδεμένη τράπουλα, με όρους οι οποίοι τίθενται κάθε φορά από τους πολιτικούς και εν δυνάμει συνεντευξιαζόμενους, με προκάτ γραπτές ερωτήσεις, πράξη η οποία, ούτως ή άλλως, είναι αφ' εαυτού της εκτός πάσης δημοσιογραφικής δεοντολογίας και πρακτικής για έναν λειτουργό της ενημέρωσης.
Όταν ο καλός μου φίλος Γιώργος Μαστοράκης μου συνέστησε να πάρω μια συνέντευξη από τον ιδρυτή και Πρόεδρο του κόμματος "Δημιουργία Ξανά" Θάνο Τζήμερο, εξεπλάγην και, για να είμαι ειλικρινής, ήμουν μάλλον αρνητικός στην αρχή. Ομολογώ, βεβαίως, ότι ο λόγος του συγκεκριμένου πολιτικού δεν μου είναι αποκρουστικός. Παρ' όλες τις αρχικές επιφυλάξεις μου, λοιπόν, και με το θάρρος που αντλούσα από την μεσολάβηση του κοινού μας φίλου, τηλεφώνησα στον Θάνο Τζήμερο και μιλώντας του εξ αρχής στον ενικό υπέβαλα το αίτημά μου. Δέχθηκε αμέσως και, προς έκπληξή μου, δεν έθεσε κανέναν απολύτως όρο!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Εκπλήσσομαι καθημερινώς με τα διαμάντια που κρύβει στα σπλάχνα της η σημερινή ελληνική κοινωνία. Μια κοινωνία που για πολλούς από εμάς είναι ήδη τελειωμένη! Χαίρομαι, συγχρόνως, που πολλά από αυτά τα διαμάντια αποκαλύπτονται σιγά σιγά μπροστά στα μάτια μου χωρίς εγώ να καταβάλλω καμμία προσπάθεια να σκάψω για να τα βγάλω στην επιφάνεια!
Ο Παύλος Κόρακας, 86 ετών σήμερα, γεννήθηκε στην Αίγυπτο και έζησε δύσκολα παιδικά χρόνια. Γεννημένος λίγο πριν ξεσπάσει ο αιματηρός δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, στερήθηκε, προτού ακόμη μετρήσει ένα χρόνο ζωής, τη μητρική αγκαλιά αφού η μητέρα του και ο πατέρας του χώρισαν και ο πατέρας του ανέλαβε την κηδεμονία του.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Παλεύουν μόνοι τους με αντίπαλο μια συμμορία, μέλη της οποίας είναι ψυχίατροι χωρίς όνομα, επίορκοι δικαστές, πολιτικοί και μέσα μαζικής εξαπάτησης.
Η 46χρονη σήμερα Νατάσα Ματράγκα έχει διαγνωστεί ότι πάσχει από το σύνδρομο Άσπεργκερ, ένα είδος αυτισμού που χαρακτηρίζεται από σημαντικές δυσκολίες στην κοινωνική αλληλεπίδραση και στη λεκτική επικοινωνία, ενώ παράλληλα εκδηλώνεται με περιορισμένες και επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές και ενδιαφέροντα. Διαφέρει από τις άλλες διαταραχές του φάσματος του αυτισμού λόγω της σχετικής διατήρησης της γλωσσικής και γνωστικής ανάπτυξης.
Η Νατάσα Ματράγκα είναι ένα άτομο με εξαιρετική μνήμη - χαρακτηριστικό των αυτιστικών ατόμων - έχει υψηλό δείκτη ευφυίας, εξαιρετική ευχέρεια στην εκφορά λόγου, εκπληκτική ικανότητα για ζωή και δημιουργία (η οποία ωστόσο αναστέλλεται εξ αιτίας του τρόπου με τον οποίον η κοινωνία αντιμετωπίζει τα άτομα με αυτισμό) και, κυρίως, η Νατάσα είναι ένα άτομο που δεν φοβάται να αντιδρά σε κάθε τι που την ενοχλεί και θεωρεί ότι είναι παράλογο, αδιαφορώντας αν οι "politically correct" της διαταραγμένης και παραπαίουσας ελληνικής κοινωνίας και κάποιοι ψυχίατροι χωρίς όνομα θα την χαρακτηρίσουν "απροσάρμοστη" και "ψυχοπαθή" με "διαταραγμένη" προσωπικότητα!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Είναι αλήθεια ότι εκπλήσσομαι ευχάριστα κάθε φορά που συναντώ και συζητώ με ταλαντούχους αλλά ταπεινούς ανθρώπους σαν τον Γιάννη Μπουνταλά. Είναι μια ευχάριστη διαπίστωση πως το ταλέντο και οι ικανότητες δεν έλειψαν από τους σύγχρονους Έλληνες, ανεξαρτήτως του τι παρουσιάζουν και τι θέλουν να μας πείσουν ότι συμβαίνει στην Ελλάδα του 21ου αιώνα τα μέσα μαζικής εξαπάτησης.
Ο Γιάννης γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στην πανέμορφη Σκόπελο. Επτά γενιές πίσω, όπως λέει ο ίδιος, η οικογένεια Μπουνταλά ήταν καραβομαραγκοί. Ο παππούς και ο προπάππους του διατηρούσαν καρνάγιο στη Κωνστάντζα της Ρουμανίας, ενώ ο παππούς του Γιάννης μετανάστευσε στην Αμερική και είχε δύο καρνάγια στην Tampa της Florida. Επειδή όμως τον έτρωγε η νοσταλγία για τη Σκόπελο, εγκατάλειψε τα καρνάγια στη Florida και επέστρεψε στην Ελλάδα.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ένα από τα πράγματα για τα οποία είναι γνωστή η Σκόπελος είναι η στριφογυριστή ομώνυμη τυρόπιτά της που θυμίζει κοχλία και... ναυτίλο. Είναι ωστόσο από αυτές τις γκουρμεδιές που βλέπει κανείς να φτιάχνονται τους καλοκαιρινούς κυρίως μήνες, κατά τους οποίους η τουριστική κίνηση είναι αυξημένη και η ζήτηση ανάλογη. Τον υπόλοιπο χρόνο η σκοπελίτικη τυρόπιτα είναι διαθέσιμη, αλλά μόνο κατεψυγμένη.