Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Χθες το βράδυ (6/12/2019) ο κ. Ικτίνος Σταθόπουλος απάντησε σε όσα του καταμαρτύρησε προ ημερών ο στρατηγός ε.α. κ. Γεώργιος Αϋφαντής σε βίντεο που αναρτήθηκε στη σελίδα της "Εθνεγερσίας" https://www.youtube.com/watch?v=ZFJmFqCuFMs&lc=z23bepfokpedspnkqacdp435nub00agmb3yzxkg2c3lw03c010c.1575675887133955
Πρέπει εδώ να αναφέρω ότι τόσο εγώ, με e mail που έστειλα στο κόμμα του κ. Αϋφαντή, όσο και ο κ. Ικτίνος Σταθόπουλος, προσκαλέσαμε τον στρατηγό να παραστεί στη συγκέντρωση ώστε να υπάρξει ένας εποικοδομητικός διάλογος και οι δύο από 30ετίας φίλοι να λύσουν τις διαφορές τους. Ο στρατηγός, ωστόσο, δεν ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Απομονωμένος στην περιοχή της κεντρικής Κέρκυρας, σε μια ξύλινη μονοκατοικία περιστοιχισμένη από δένδρα και οκτώ ποιμενικούς, ζει με τη γυναίκα του και τον μικρό γιο τους ο Χρήστος Ηλιάδης. Ερασιτέχνης (εραστής της τέχνης) εκπαιδευτής δύστροπων σκύλων δηλώνει ο ίδιος, αλλά το μόνο που βλέπει κανείς ανοίγοντας την ξύλινη εξωτερική πόρτα στο "μικρό σπίτι στο Λιβάδι" είναι οκτώ μεγαλόσωμους ποιμενικούς οι οποίοι υπακούουν τυφλά στις εντολές του αφεντικού τους.
Ήταν εκεί, βιντεοσκόπησε και σχολιάζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Oι Δειπνοσοφιστές συνηθίζουν να συγκεντρώνονται από καιρού εις καιρόν για να συζητήσουν, να κοινωνήσουν τον πολιτισμό των προγόνων, να θυμηθούν τι τους ενώνει και να ψάξουν να βρουν τρόπους απαλλαγής από τον σύγχρονο Αρμαγεδδώνα. Η χθεσινή συνάντησή τους πραγματοποιήθηκε στη γνωστή ταβέρνα του Μπαϊρακτάρη, στο Μοναστηράκι.
Και ενώ όλα πήγαιναν κατ’ ευχήν, με τα λόγια του Ικτίνου να προβληματίζουν και να ζωντανεύουν κοιμισμένα ελληνικά κύτταρα, επανήλθαμε ξαφνικά στην οδυνηρή πραγματικότητα. Με τον ναρκισσισμό κάποιων, την ψευδαίσθησή κάποιων άλλων πως επαναστατούν, την αγάπη για το μικρόφωνο και την αρχηγία. Κάπου εκεί λοιπόν μάζεψα τα μιντιακά εργαλεία μου, καληνύχτησα και αποχώρησα...
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η ζωή ενός ανθρώπου που δεν λέει ποτέ όχι στην πρόσκληση-πρόκληση ενός ταξιδιού είναι πάντοτε απρόβλεπτη. Σαν τη δική μου ένα πράγμα. Εκεί που καθόμουν λοιπόν το Σάββατο και σκεφτόμουν τα εγγόνια μου, που θα τα είχαμε μαζί μας το διήμερο, αλλά και μια αεροφωτογράφιση που είχα να κάνω την Κυριακήγια έναν φίλο στην Ανάβυσσο, κτύπησε το τηλέφωνο. "Φίλε Ιωσήφ, περνάω αυτή τη στιγμή τα διόδια των Μαλγάρων και γύρω στις 7 θα περάσω απ' την Αθήνα με προορισμό το ακρωτήριο Ταίναρο. Δεν θα σταματήσω όμως καθόλου. Θέλεις να έρθεις μαζί μου; Αν ναι, πες μου πού μπορώ να σε πάρω".
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Έχω δει πολλών ειδών μινιατούρες μέχρι σήμερα. Από τις μινιατούρες των κινητήρων του εκπληκτικού Μιχάλη Φωκά και τα ξύλινα καραβάκια του Κώστα Βιντιάδη, μέχρι τα ξύλινα αυτοκίνητα του Ανδρέα Παιδαράκη και τα πολεμικά αριστουργήματα του Στέλιου Φαλιέρου στο Ναυτικό Μουσείο των Χανίων. Τηλεκατευθυνόμενες όμως μικρογραφίες πλοίων της ακτοπλοίας πρώτη φορά είδα χθες το βράδυ στο εργαστήριο του Μάκη Γεράκη. Παρά λίγο μάλιστα να με ξεγελάσει μια φωτογραφία του "Νήσος Χίος" της "Hellenic Seaways" που είδα τις προάλλες σε μια πισίνα ξενοδοχείου και στάθηκε η αιτία να ζητήσω μια συνάντηση με τον... ναυπηγό του.