Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Πολλά χρόνια ακούγαμε για το ιδιαίτερο Πάσχα που γίνεται στη Φολέγανδρο. Με μοναδικά ήθη και έθιμα που κρατούν τρεις ημέρες και περιλαμβάνουν, μεταξύ των άλλων, περιφορά της εικόνας στα σπίτια, στα μαγαζιά και στα καίκια του νησιού. Με τον κόσμο, που συνοδεύει την πομπή, να βρίσκει ανοικτές πόρτες, να μπαίνει στα σπίτια και να γεύεται τις τοπικές νοστιμιές που προσφέρουν οι οικοδεσπότες.

Και ενώ δεν είχαμε την ευκαιρία να πάμε Πάσχα στο όμορφο αυτό νησί τα προηγούμενα χρόνια, σκεφτήκαμε να πάμε εφέτος, μεσούντος του κορωναϊού! Και έγινε αυτό που φοβόμασταν. Δεν έγινε τίποτε! Τα πάντα κλειστά, με εξαίρεση τα καταστήματα με είδη διατροφής και τον μοναδικό φούρνο στην Άνω Μεριά. Οι μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού Φολεγανδριανοί που κυκλοφορούσαν στους δρόμους φορούσαν τρομοκρατημένοι τις μάσκες τους, και ο καιρός, τις πρώτες τουλάχιστον ημέρες της Μεγαλοβδομάδας, ήταν μουντός, με δυνατό αέρα και λασποβροχή.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Πώς περάσατε την Κυριακή του Πάσχα κορωναϊού βασιλεύοντος; Εμείς βρεθήκαμε στην παραλία Λιβάδι της Φολεγάνδρου και η φετινή Κυριακή του Πάσχα θα μας μείνει αξέχαστη. Για τέσσερις κυρίως λόγους. Πρώτον, γιατί ο καιρός ήταν υπέροχος. Δεύτερον, γιατί σε μια παραλία που το καλοκαίρι είναι γεμάτη από κόσμο, εμείς ήμασταν ολομόναχοι! Τρίτον, γιατί... το κοντοσούβλι πέτυχε, και τέταρτον γιατί κάναμε το πρώτο για εφέτος μπάνιο στη θάλασσα. Και τι θάλασσα!

Απόγευμα Μεγάλου Σαββάτου μαρινάρισα το χοιρινό και το έβαλα στο ψυγείο μέχρι την επομένη. Αποφάσισα να ακολουθήσω τη συνταγή του Πετρετζίκη, μολονότι έχω φτιάξει και ψήσει κοντοσούβλι με επιτυχία πολλές φορές στο παρελθόν. Βιντεοσκόπησα για λίγο τη Λειτουργία της Ανάστασης στη γραφική Χώρα και κατηφορίσαμε γύρω στις 10 προς το λιμάνι για να κτυπήσουμε αλύπητα την ιδιότροπη "μαγειρίτσα" που μαγειρεύει κάθε χρόνο τέτοια μέρα η καπετάνισσα, με... κοτόπουλο και μανιτάρια. Δεν της αρέσουν γενικώς τα εντόσθια και την καταλαβαίνω, αν και δεν το κρύβω ότι μου λείπει η αυθεντική έκδοση αυτού του πιάτου.

Επιμέλεια βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Η Ζαρούχλα είναι γνωστή για τον χειμερινό κυρίως τουρισμό της, τις ταβέρνες, και τα υψηλού επιπέδου ξενοδοχεία της. Έτσι όμως ήταν στην προ κορωναϊού εποχή γιατί χθες, που βρεθήκαμε στο όμορφο χωριό του Χελμού για μια καταγραφή της κατάστασης καθ' οδόν προς το χωριό Σόλος, συναντήσαμε μόνο τον ταχυδρόμο, τέσσερις... σκύλους που έκαναν σαν να είδαν τον θεό τους, μόλις μας είδαν, και άπειρες βρύσες απ' τις οποίες το νερό δεν σταματάει να τρέχει στιγμή!

Και επειδή κάποια στιγμή, προς το μεσημέρι, φυσικό ήταν να πεινάσουμε, επιλέγοντας μάλιστα να μη φάμε στο αυτοκινούμενο, αποφασίσαμε να πάρουμε την άδεια από τη σημαία της "Αγοράς" (μια από τις καφετέριες του χωριού) και να τιμήσουμε δεόντως το μυδοπίλαφο που ετοίμασε η καπετάνισσα στο προαύλιο της καφετέριας. Εκεί, ολομόναχοι, με μόνη συντροφιά τις σταγόνες της βροχής που πότε μας θυμόταν και πότε έφευγε.

Επιμέλεια βίντεο - Φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Με την ευκαιρία της παράδοσης μιας αγιογραφίας του Αγ. Γεωργίου στον ομώνυμο ναό του χωριού Σόλος (στον Δήμο Αιγιαλείας του νομού Αχαίας), την οποία ζωγράφισε η καπετάνισσα, περάσαμε προχθές και από τη λίμνη Τσιβλού, που βρίσκεται επάνω σχεδόν στον οδικό άξονα που συνδέει την Ακράτα με την τουριστική Ζαρούχλα και το χιονοδρομικό κέντρο του Χελμού.

Αυτό το θαύμα της Φύσης δημιουργήθηκε εξ αιτίας μιας κατολίσθησης που έφραξε τον Μάρτη του 1913 την κοίτη του αρχαίου ποταμού Κράθη, τα μπλοκαρισμένα νερά του οποίου πλημμύρισαν και έθαψαν κυριολεκτικώς το χωριό Συλίβαινα και ένα τμήμα του χωριού Τσιβλός. Το χωριό αυτό έδωσε το όνομά του στη λίμνη που δημιουργήθηκε. Η τοπική παράδοση αποκαλεί τη λίμνη Τσιβλού και Μαυρολίμνη λόγω του μεγάλου κακού που προκάλεσε.