Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Στην πραγματικότητα μείναμε 42 ώρες στη Σαμοθράκη. Συμπεριλαμβανομένων όμως δύο διανυκτερεύσεων. Αν λοιπόν από τις 42 ώρες αφαιρέσουμε τις 16, που χρειάζονται για δύο αξιοπρεπείς διανυκτερεύσεις, τότε μένουν 26. Πάμε λοιπόν να δούμε τι καταφέραμε να κάνουμε και να δούμε μέσα σ' αυτές τις 26 ώρες προτού επιβιβαστούμε και πάλι στο πλοίο "Αδαμάντιος Κοραής" του χορηγού μας για να πάμε στη Λήμνο.

Στη Σαμοθράκη δεν ήταν βεβαίως η πρώτη φορά που πηγαίναμε. Τις προηγούμενες φορές είχαμε μείνει πιο πολλές ημέρες και μας δόθηκε η ευκαιρία να δούμε περισσότερες λεπτομέρειες : https://www.ribandsea.com/travels/3168-samothraki-an-o-theos-agapise-to-aigaio-to-nisi-afto-to-latrepse.html

Θα μπορούσαμε να την αποφύγουμε αυτή τη φορά, αλλά δεν μας πήγαινε να μη μείνουμε δύο τουλάχιστον ημέρες σ' αυτόν τον επίγειο παράδεισο του βορείου Αιγαίου! Παρκάραμε λοιπόν το αυτοκινούμενο σπίτι μας δίπλα στο εκκλησάκι του Αγ. Ανδρέα, για να έχουμε θέα στην Καμαριώτισσα και στο λιμάνι και να απολαμβάνουμε την αύρα της θάλασσας, καβαλήσαμε το παπί και αμοληθήκαμε στους δρόμους του νησιού σαν τους διψασμένους που γυρεύουν νερό στη Σαχάρα!

Δεν μπορώ να θυμηθώ αυτή τη στιγμή ποιο αξιοθέατο επιλέξαμε να δούμε πρώτο, αλλά δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι καταφέραμε να δούμε όσα μπορεί κανείς να δει τρέχοντας σαν τον Βέγγο σε ένα νησί με επιφάνεια 178 τετραγωνικά χιλιόμετρα και μήκος ακτογραμμών που αγγίζουν τα 59 χιλιόμετρα. Από αυτά μόνο τα 35 χιλιόμετρα πάντως είναι παραλίες, οι περισσότερες των οποίων είναι πετρώδεις ή βοτσαλωτές.

Η υψηλότερη κορυφή της Σαμοθράκης έχει υψόμετρο 1.611 μέτρα. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου υπάρχει η επιθυμία να καταφέρω μια μέρα να περπατήσω στην κορυφή αυτή. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω, δεδομένης της ηλικίας μου και της δυσκολίας που παρουσιάζει η ανάβαση σ' αυτό το υπέροχο βουνό. Με αυτό το ύψος η Σαμοθράκη είναι το ψηλότερο ελληνικό νησί στο Αιγαίο - με την εξαίρεση των δύο μεγαλονήσων, της Κρήτης και της Εύβοιας. Το όνομα του βουνού είναι Σάος, και οι ντόπιοι το ονομάζουν «Φεγγάρι» (όπως και την ψηλότερη κορυφή του), καθώς είναι «τόσο ψηλό που κρύβει το φεγγάρι». Εξ άλλου, το όνομα του νησιού σημαίνει «φεγγαρο-Θράκη» - από το αρχαιοελληνικό σάος που σημαίνει φεγγάρι.

Η Σαμοθράκη αποτελεί τον ομώνυμο δήμο και υπάγεται διοικητικά στην Περιφερειακή Ενότητα Έβρου. Ο μόνιμος πληθυσμός του νησιού, σύμφωνα με την Απογραφή του 2011, είναι 2.859 κάτοικοι. Μέσω του λιμανιού της Καμαριώτισσας, η Σαμοθράκη συνδέεται ακτοπλοϊκά με την Αλεξανδρούπολη και τη Λήμνο, ενώ, παλαιότερα, συνδέοταν με την Καβάλα, το Λαύριο καθώς και με άλλα νησιά του Αιγαίου. Κάθε πέρυσι και καλύτερα δηλαδή στην Ελλάδα. Η οικονομία της Σαμοθράκης βασίζεται — ως επί το πλείστον — στον τουρισμό και την αλιεία.

Το νησί είναι παγκοσμίως γνωστό λόγω του διάσημου αρχαιοελληνικού αγάλματος της Νίκης, το οποίο βρέθηκε το 1863 στο νησί. Το άγαλμα, ύψους 2,75 μέτρων, εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι. Πού αλλού; Επιπλέον, στην αρχαιότητα, στο νησί λάμβαναν χώρα τα Καβείρια Μυστήρια, αποκρυφιστικές τελετές που το περιεχόμενο τους δεν έχει διαλευκανθεί απόλυτα μέχρι σήμερα.

Δεν παραλείψαμε βεβαίως να βάλουμε στις προτεραιότητές μας τις δύο από τις πολλές βάθρες που υπάρχουν στο νησί (του Φονιά και της Γριάς), οι οποίες είναι πρώτες στις προτιμήσεις των σακιδιοφόρων τουριστών για τις ελεύθερες κατασκηνώσεις τους. Η ελεύθερη κατασκήνωση βεβαίως απαγορεύεται στις βάθρες και επιτρέπεται μόνο στα δύο οργανωμένα camping που βρίσκονται μεταξύ της Καμαριώτισσας και της βάθρας του Φονιά. Αλλά ποιος νοιάζεται για τις απαγορεύσεις; Στη χώρα του κάνω ό,τι θέλω ζούμε! Άλλωστε οι πρώτοι διδάξαντες σ' αυτό είναι οι πολιτικοί μας και, κατ' επέκτασιν, οι τοπικοί δημοτικοί άρχοντες.

Φθάσαμε μέχρι τη μεγάλη παραλία Κήπος, στο νοτιοανατολικό άκρο της Σαμοθράκης, εκεί από όπου διαγράφεται καθαρά η άλλοτε Ελληνική Ίμβρος. Περπατήσαμε στο μονοπάτι που οδηγεί στη βάθρα του Φονιά για να διαπιστώσουμε, μόλις φθάσαμε, ότι κάναμε λάθος αφού η πολυκοσμία μας παρέπεμψε σε ... Ομόνοια! Κάτι ανάλογο συνέβαινε και στη βάθρα της Γριάς. Δεν είναι τελικώς να πηγαίνει κανείς στα νησιά το καλοκαίρι.

Γεγονός είναι ότι απολαύσαμε την εκπληκτική Παλαιόπολη και θαυμάσαμε το Ιερό των Μεγάλων Θεών ή ό,τι σώζεται τέλος πάντων από αυτό. Ήταν η ώρα του προβληματισμού και των μονολόγων. Κάναμε πολύ καλά που επιλέξαμε να επισκεφτούμε αυτόν τον μαγικό τόπο νωρίς το πρωί γιατί ήμασταν σχεδόν μόνοι μας και κατάφερα να βιντεοσκοπήσω τη μαγεία ελεύθερα χωρίς τον όχλο των αλλοδαπών τουριστών να μαγαρίζουν τον ιερό τόπο με τις φωνές τους.

Για τη Χώρα τι να πω; Ό,τι και αν πω θα είναι λίγο. Μας εντυπωσίασε κι' αυτή τη φορά τόσο πολύ που αποφασίσαμε να πάρουμε το αυτοκινούμενο απ' την Καμαριώτισσα και να το παρκάρουμε στο δασάκι, στο ύψωμα που ορθώνεται απέναντι ακριβώς απ' το Κάστρο. Εκείνες οι στιγμές, την ώρα που δύει ο ήλιος βάφοντας κόκκινα τα σπίτια του οικισμού, απολαμβάνοντας ένα ποτό και λίγα φρούτα, θα μας μείνουν αξέχαστες!

Επεδίωξα φυσικά να συναντήσω τον Γιάννη και την Ελένη και να αγοράσω ένα από εκείνα τα απίστευτα καρβέλια ψωμί που φτιάχνουν στον παραδοσιακό και διατηρητέο ξυλόφουρνό τους. Ένα ψωμί που διατηρείται φρέσκο επί μια εβδομάδα! Ίσως και περισσότερο, αλλά δεν μπορώ να το εγγυηθώ γιατί δεν προλαβαίνει να μείνει!

Περπατήσαμε στα δρομάκια της Χώρας, απολαύσαμε σε ένα θεϊκό μπαλκόνι ένα υπέροχο ραβανί με παγωτό, μαγευτήκαμε απ' τη δύση του ήλιου στο χωριό του Προφήτη Ηλία και επιτρέψαμε στον εαυτό μας την πολυτέλεια να γευματίσουμε το ίδιο βράδυ, εκτός αυτοκινούμενου, σε μια απ' τις ταβέρνες του ίδιου χωριού (τι κοντοσούβλι και τι σαλάτα ήταν εκείνα!). Για να είμαι ειλικρινής, εκείνη ήταν η δεύτερη φορά. Είχε προηγηθεί η απίστευτη ομελέτα γίγας στο εστιατόριο έξω απ' τη βάθρα του Φονιά, συνοδεία της ομώνυμης τοπικής μπύρας και μιας εξ ίσου γιγαντιαίας σαλάτας που θα μπορούσε από μόνη της να χορτάσει τέσσερα άτομα! Τόσα πολλά πάντως και σε τόσο λίγες ώρες δεν νομίζω ότι έχουμε κάνει ξανά στο παρελθόν! Μέχρι στον Πύργο του Φονιά πήγαμε και στην Παχειά Άμμο.

Ευχαριστούμε την εταιρεία "ΖΑΝΤΕ FERRIES", που μας έδωσε τη δυνατότητα να επισκεφτούμε για άλλη μια φορά το μαγικό αυτό νησί.