Κυριακή χθες, και μιας και δεν είχα προγραμματίσει να εγκαταλείψω το κλεινόν άστυ, περιπλανήθηκα στα χωμάτινα μονοπάτια του Υμηττού, καβάλα στον ηλεκτροκίνητο Γερμανό μου, τον Maximilian. Δεν αντέχω άλλωστε στην ηλικία μου να κάνω κάθε μέρα την ίδια διαδρομή με το ποδήλατο! Καλά τα πήγε πάντως το γερμανικό πατίνι, και στις ανηφόρες, και στον κατσικόδρομο, και στα χιλιόμετρα που χρειάστηκε να καλύψει (με τη μία μπατταρία) από την Ηλιούπολη και τον Καρέα μέχρι τις παρυφές της Βούλας, του Ελληνικού και της Αργυρούπολης, κι' ας έψελνα από μέσα μου τον εξάψαλμο στην ανέραστη Καγκελλάριο!
Όσο μελετώ το εγχειρίδιο του αειμνήστου νεοέλληνα δημοσιογράφου και φιλοσόφου Ευάγγελου Λεμπέση, περί της "τεραστίας σημασίας των βλακών εν τω συγχρόνω βίω", τόσο πιο πολύ πείθομαι, και τρομάζω συγχρόνως, για την διαχρονικότητα και την επικαιρότητά του! Και πράγματι, δεν χρειάζεται να κοπιάσει κανείς πολύ για να δει ότι η κατωτάτη αυτή βαθμίδα του κοινωνικού διαφορισμού, οι βλάκες δηλαδή, κατέχουν ηγετικές θέσεις στην κοινωνία και υψηλές θέσεις εξουσίας στην πολιτική! Και δεν θα ήταν τραγικό ξέρετε αυτό, εάν η βλακεία βάδιζε μόνη της. Το ατυχές της υπόθεσης είναι ότι την συνοδεύει κατά κανόνα και η απάτη! Και η απάτη, περιοριζομένη στις αγελαίες (κατά Λεμπέση) συναθροίσεις μη κερδοσκοπικών συλλόγων, fora ή blogs, μπορεί μεν να είναι γραφική και σχετικώς ακίνδυνη, όταν όμως αυτή επεκτείνεται στους κύκλους των πολιτικών και των ασκούντων πάσης φύσεως εξουσία, γίνεται άκρως επικίνδυνη, όχι μόνο για τους πολίτες, αλλά και για την ίδια την εθνική υπόσταση, ακεραιότητα και κυριαρχία της χώρας. Οι πρόσφατες άλλωστε εξελίξεις επιβεβαιώνουν απολύτως αυτόν τον ισχυρισμό.
Έκλεισε αισίως ο πρώτος χρόνος "κυκλοφορίας" αυτού του διαδικτυακού περιοδικού. Και, ως είθισται, θα κάνω σαν "τιμονιέρης" του τον απαραίτητο απολογισμό του χρόνου που πέρασε, αλλά και κάποιες σκέψεις για το μέλλον. Το "Rib and Sea" έκανε την πρώτη επίσημη παρουσία του στο διαδίκτυο την 1η Φεβρουαρίου του 2009. Ένα δηλαδή ακριβώς χρόνο πριν. Υπήρξε δημιούργημα του Ζακυνθινού φίλου Νίκου Κάγκουρα, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το σύστημα δωρεάν διαχείρισης περιεχομένου ανοικτού κώδικα "Joomla". Τον ευχαριστώ, για μια ακόμη φορά, τόσο για τον κόπο του να στήσει και να φιλοξενήσει αυτή την ιστοσελίδα, όσο και για την ανιδιοτελή προσφορά του μέχρι σήμερα. Πάντως, εδώ και μερικούς μήνες, το "Rib and Sea" κάνει πλέον τα πρώτα του δειλά βήματα χωρίς την τεχνική υποστήριξη του δημιουργού του.