Rib and Sea
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Ταξιδεύοντας
Ένα πρωϊνό τ' Απρίλη στη Τζια.
Κείμενο - φωτογραφίες - βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ούτε καλημέρα δεν πρόλαβε να μου πει ο Γιώργος, εκείνο το ανοιξιάτικο πρωϊνό του Απρίλη, στο τηλέφωνο. Τόση ήταν η βιασύνη του να μου πει αυτό που είχε στο μυαλό του. "Κάνεις κέφι να πάμε με το φουσκωτό μια βόλτα μέχρι τη Τζια; Αν δεν έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις και δεν φοβάσαι τα... δύο μπωφόρ, έλα σε μια ώρα στο Πόρτο Ράφτη". Μοντάριζα ένα βίντεο εκείνη τη στιγμή αλλά, προτού αρχίσουν οι αναστολές μου και τα "πρέπει", έσωσα το θέμα, έκλεισα το lap top και καβάλλησα το παπί. Σε λιγότερο από πέντε λεπτά είχα ήδη μπει στην Αττική Οδό για να κερδίσω χρόνο. Θαρρείς και με κυνηγούσαν! "Λες να μην προλάβω να πάω και φύγουν;", μονολογούσα από μέσα μου σε όλη τη διαδρομή...
Λίμνη Κερκίνη, σπήλαιο Αλιστράτης, Άγκιστρο, φαράγγι Αγγίτη.
Ταξίδευσε και βιντεοσκόπησε ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τον Φεβρουάριο του 2007, συνοδεία ενός φιλικού ζευγαριού που επέβαιναν στο δικό τους αυτοκινούμενο, περιπλανηθήκαμε στα σπήλαια και τα ιαματικά λουτρά της Μακεδονίας, στο πλαίσιο της τηλεοπτικής εκπομπής που παρουσίαζα εκείνη την εποχή στο Τηλε Άστυ. Ο φίλος, που είχε εντρυφήσει στο θέμα των σπηλαίων, συνέστησε να επισκεφτούμε το σπήλαιο Αλιστράτης των Σερρών, ένα από τα πιο αξιόλογα και εντυπωσιακά σταλακτικά και σταλαγμιτικά σπήλαια της Ελλάδας, και όχι μόνο. Περάσαμε όμως πρώτα από τον υδροβιότοπο της λίμνης Κερκίνης και τα λουτρά του Άγκιστρου, που βρίσκονται πολύ κοντά στα σύνορά μας με την Βουλγαρία. Δεν θα σας πω περισσότερα γιατί η εικόνα μιλάει καλύτερα...
Στο νησί του... Γλα.
Κείμενο - Φωτογραφίες : Μπάμπης Κωνσταντάτος.
Δεν είναι εύκολο να μιλήσεις για μια λίμνη που δεν υπάρχει πια. Που ούτε καν μνημονεύεται παρά μονάχα από τους ντόπιους και που δεν έχει αναγνωρίσιμη έκταση. Από την άλλη, όμως, είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι από εσάς την έχετε προσπεράσει χωρίς να δώσετε καμία σημασία, χωρίς αυτή η τοποθεσία να σας έχει δημιουργήσει την ανάγκη της εξερεύνησης. Ωστόσο, αν δεν ψάξει κανείς και δεν διαβάσει, ούτε τη λίμνη Κωπαϊδα θα βρει, ούτε τους ανεκτίμητους θησαυρούς της Βοιωτίας θα ανακαλύψει.
Το αρχαίο καρνάγιο του "Τρυπητού" στη Σητεία.
Κείμενο και φωτογραφίες : Μπάμπης Κωνσταντάτος.
Η ανατολική Κρήτη, που οριοθετεί ο νομός Λασηθίου, είναι η «άλλη» Κρήτη. Διαφορετική, μορφολογικά, αλλά και πληθυσμιακά, μεταφέρει στον επισκέπτη έντονα την ενετική κουλτούρα με τη μεγάλη υπογραφή του Βιτσέντζου Κορνάρου. Έντονη, όμως, είναι και η αρχαία καταγωγή αυτής της ανατολικής άκρης της μεγαλονήσου. Στο αρχαιολογικό μουσείο της Σητείας υπάρχουν όχι πολλά, αλλά πολύ σπουδαία ευρήματα, τα οποία χρονολογούνται από τον 19ο αιώνα π.Χ., μάρτυρες ενός μεγάλου πολιτισμού, που αναπτύχθηκε σαν συνδετικός κρίκος εμπορίου με τις χώρες νοτιότερα του Λιβυκού πελάγους.
Οι νεώσοικοι των αρχαίων Οινιαδών.
Κείμενο - Φωτογραφίες : Μπάμπης Κωνσταντάτος.
Η Ελλάδα είναι ένα απέραντο πεδίο ανακαλύψεων. Ανακαλύψεων που δεν έχουν χρονικό όριο. Λένε πως οι Έλληνες δίδαξαν πολιτισμό, ενώ κάποιοι πιστεύουν ότι από αυτό το χώρο της υδρογείου ξεκίνησε ο πολιτισμός. Καλά είναι βέβαια να τα λες όλα αυτά, άντε και να τα πιστεύεις, ωστόσο εκείνο που «βαρύνει» εμάς τους σύγχρονους κατοίκους αυτού του κομματιού γης και που, προσωπικά, δυσκολεύομαι να πιστέψω, είναι το ότι είμαστε απόγονοι εκείνου του λαού που «δίδαξε», Διαβάζοντας τα παρακάτω, πιστεύω ότι θα συμφωνήσετε και εσείς. Γιατί, η ιστορία μας δεν περιορίζεται στην Ακρόπολη, στην Ολυμπία, στους Δελφούς και στα άλλα γνωστά (αξιοποιημένα τουριστικά) μέρη, αλλά σε κάθε γωνιά του Ελλαδικού χώρου, που κάποιοι φρόντισαν (και φροντίζουν) να φέρνουν στην επιφάνεια. Αρκεί, όμως, αυτό. Γιατί αν δεν υπάρξει γνωστοποίηση και διδαχή, κυρίως στα παιδιά, τότε τι αξίζει να «έχεις» αν δεν γνωρίζεις αυτό που «έχεις»;