Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Ταξιδεύοντας
Αμοργός. Το φωτεινό περιβόλι της Παναγιάς.
Κείμενο - Φωτογραφίες - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η άνοιξη του 2012 είχε αρχίσει να κάνει αισθητή την παρουσία της κι' εγώ μπήκα στη διαδικασία να επιλέξω σε ποιο από τα νησιά των Κυκλάδων θα μπορούσα να κάνω το επόμενο οδοιπορικό μου, με τα λιγότερα δυνατά έξοδα, βεβαίως. Εκμεταλλευόμενος λοιπόν τα δωρεάν εισιτήρια που μου παραχώρησε κι' αυτόν τον χρόνο η "Blue Star Ferries", κατέληξα τελικώς στην Αμοργό. Όχι γιατί τα υπόλοιπα Κυκλαδονήσια, που εξυπηρετεί αυτή η εταιρεία, είναι ήσσονος σημασίας, αλλά γιατί η Αμοργός έχει αυτό το "κάτι" παραπάνω που προσελκύει επισκέπτες με τις δικές μου "παράξενες" προτιμήσεις και προδιαγραφές. Είχα, άλλωστε, και πριν από πέντε χρόνια περιπλανηθεί στο φωτεινό περιβόλι της Παναγιάς και οι εντυπώσεις που αποκόμισα τότε ήταν εξαιρετικές. Τόσο όσον αφορά στην ελάχιστη (προς το παρόν) επέμβαση του τουρισμού και της "ανάπτυξης" στο τοπίο και στη ζωή των κατοίκων, όσο και στη φιλοξενία των Αμοργιανών που καταφέρνουν να κάνουν τον "ξένο" να νοιώθει σαν στο σπίτι του.
Ταξιδεύοντας στον κόσμο με camper. Μέρος Α΄
Μια φωτογραφική αναδρομή του Ιωσήφ Παπαδόπουλου.
Το άλμπουμ των φωτογραφιών που είχε αναρτήσει ο Μπάμπης Κωνσταντάτος στο "Camper Life" με τίτλο "Να γιατί μένουμε Ελλάδα" http://www.ribandsea.com/main/index.php/travels/1123-na-giati-menoume-ellada μου άρεσε τόσο πολύ ώστε αποφάσισα να τον μιμηθώ. Συγκέντρωσα λοιπόν κι' εγώ κάποιο φωτογραφικό υλικό και το αναρτώ σήμερα στην ενότητα "ταξίδια", με τίτλο "Ταξιδεύοντας στον κόσμο με camper", κάνοντας, μ' αυτόν τον τρόπο, πράξη την συγχώνευση των δύο διαδικτυακών περιοδικών. Του "Rib and Sea" και του "Camper Life". Ας ξεγελάσουμε λοιπόν, για λίγο έστω, τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες μας για νέα ταξίδια, αφού η τρέχουσα οικονομική κατάσταση δεν μας επιτρέπει τέτοιες "πολυτέλειες", και ας ταξιδεύσουμε νοερά βλέποντας φωτογραφίες από τα ταξίδια του χθες. Α ρε Τζέφρυ, δεν θα σε πετύχω πουθενά;
Κάποιοι ταξιδεύουν (ακόμη) με φουσκωτά και, μάλιστα, μικρά!
Κείμενο και φωτογραφίες : Αρχιμήδης Τουσμάνωφ.
Ήταν χαράματα Σαββάτου όταν ακούστηκε το πιο χαρούμενο ξυπνητήρι της χρονιάς. Το εγερτήριο των καλοκαιρινών διακοπών! Ένα ταξίδι που προγραμματιζόταν όλο τον χειμώνα, όλες αυτές τις βαρετές ώρες που έβλεπα το φουσκωτό να κοιμάται σκεπασμένο στον κήπο, όλες αυτές τις ώρες που δεν έμπαινε πελάτης στο φαρμακείο, όπου δουλεύω, σκυμμένος πότε πάνω από χάρτες, χαζεύοντας λιμανάκια, είτε μετρώντας μίλια στο ναυτικό χάρτη που έχω περάσει στο κινητό μου.
Ξανά στο Καστελλόριζο, με camper και ιπτάμενο φουσκωτό.
Καθώς έβλεπα να κυλά γρήγορα το ποτάμι κι' αυτής της χρονιάς, ένοιωθα πως μου έλειπε ένα (τουλάχιστον) ακόμη ταξίδι. Αφ' ενός μεν για να ικανοποιήσω, για άλλη μια φορά, το ασίγαστο πάθος μου να επισκέπτομαι τις μικρές ξεχασμένες πατρίδες του Ελληνικού Αρχιπελάγους, αφ' ετέρου για να εκμεταλλευτώ, ελλείψει πια φουσκωτού σκάφους, τα δωρεάν εισιτήρια που μου παρέχουν οι ναυτιλιακές εταιρείες που προβάλλονται σ' αυτό το διαδικτυακό περιοδικό. Καθώς έμαθα λοιπόν πως η "Blue Star Ferries" ταξίδευε μέχρι το απώτατο άκρο του ελληνικού χάρτη προς νότον και ανατολικά, αναθάρρησα και η σκέψη μου πλημμύρισε με εικόνες ανείπωτης ομορφιάς.
Περισσότερα όμως θα διαβάσετε και θα δείτε εδώ : http://www.ribandsea.com/main/index.php/travels/1122-sto-kastellorizo-me-camper-kai-iptameno-fouskoto
Πετώντας πάνω απ' το Καστελλόριζο με ιπτάμενο φουσκωτό!
Δεν έχουν περάσει παρά ελάχιστες ώρες από τότε που επιστρέψαμε απ' το Καστελλόριζο και αποβιβαστήκαμε απ' το "Διαγόρας" της "Blue Star Ferries" στο λιμάνι του Πειραιά, και η επιθυμία μου να δημοσιεύσω, όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, τις εντυπώσεις, τις φωτογραφίες και το βίντεο απ' τη μαγευτική αυτή γωνιά της Ελλάδας, είναι κάτι περισσότερο από έντονη. Επειδή όμως δεν είναι δυνατόν να γίνουν όλα μαζί - από έναν και μόνο (άνεργο) δημοσιογράφο άλλωστε βγαίνει όλη η δουλειά - μοιράζομαι, προς το παρόν, μαζί σας ένα μικρό δείγμα της συγκίνησης που ζήσαμε πετώντας πάνω απ' το γραφικό Καστελλόριζο με τον Μπάμπη Κωνσταντάτο που, αυτή τη φορά, ανέλαβε χρέη οπερατέρ, με αρκετή, ομολογουμένως, επιτυχία. Ευκαιρίας δοθείσης, θα ήθελα να πω ότι είναι πράγματι εκπληκτικό πόσα μπορούν να επιτύχουν δύο, αρμονικά συνεργαζόμενοι, άνεργοι δημοσιογράφοι...