Rib and Sea

Πώς είναι ο άνθρωπος που δεν το εγκατέλειψε ποτέ.

Πηγή:http://www.iefimerida.gr/news/262262/o-teleytaios-toy-tsernompil-pos-einai-o-anthropos-poy-den-egkateleipse-pote-eikones?ref=yfp

Το 1986, μετά το πυρηνικό ατύχημα στο Τσέρνομπιλ, που σκόρπισε ραδιενέργεια στην περιοχή αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη, πάνω από 100.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να αφήσουν τα σπίτια τους και να αναζητήσουν άλλη στέγη.

Αυτό όμως δεν ισχύει στην περίπτωση του 90χρονου σήμερα Ivan Shamyanokο, ο οποίος δεν εγκατέλειψε το χωριό του, λίγα μόλις χιλιόμετρα έξω από το Τσέρνομπιλ της Ουκρανίας, όπου έγινε το δραματικό αυτό πυρηνικό ατύχημα.

Ο Shamyanok παρέμεινε στο σπίτι του στο χωριό Tulgovichi, ενώ χαρακηριστικά λέει ότι αυτό είναι και το μυστικό που του έχει δώσει ζωή και είναι πολύ καλά μέχρι και σήμερα. Ότι δηλαδή, δεν άφησε το σπίτι του μετά την δεν άφησε το σπίτι του μετά καταστροφή και επέλεξε να μείνει εκεί.

Από την ημέρα του ατυχήματος στις 26 Απριλίου 1986 ο 90χρονος δεν έχει εμφανίσει κάποιο σημαντικό πρόβλημα υγείας αλλά και κάτι που ενδεχομένως να προέρχεται εξαιτίας του πυρηνικού ατυχήματος.

«Και η αδελφή μου ζούσε εδώ με τον άνδρα της. Αποφάσισαν να φύγουν και πέθαναν από το άγχος. Εγώ δεν αγχώνομαι. Τραγουδώ, κάνω βόλτες και παίρνω τα πράγματα χαλαρά όπως ζω», εξομολογείται ο 90χρονος παπππούς.

Ακόμα λέει πως και μετά την καταστροφή συνέχισαν να τρώνε λαχανικά, φρούτα, γάλα και κρέας από τα ζώα που είχαν, χωρίς κανένα πρόβλημα. Ένα μικρό ποτήρι βότκα την ημέρα τον βοηθά και του ανοίγει η όρεξη.

Ένα φορτηγό με προμήθειες περνά κάθε εβδομάδα από το σπίτι του παππού, ενώ τον περιποιείται η εγγονή του, που τον επισκέπτεται μία φορά την εβδομάδα.

Πηγή : http://m.lifo.gr/articles/book_articles/93091

Συνέντευξη στον Θοδωρή Αντωνόπουλο.

"Ούτε το λάβαρο της Επανάστασης υψώθηκε στην Άγια Λαύρα ούτε βεβαίως ήταν "ταξική εξέργεση" όπως ισχυρίστηκε ο Γιάννης Κορδάτος".

Αντίθετα με ό,τι διδασκόμασταν στο σχολείο, η Ιστορία δεν είναι κάτι στατικό και μονολιθικό, ούτε «θέσφατο». Αλλάζει, εξελίσσεται, αναθεωρείται και προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα που αποκαλύπτει η επιστημονική έρευνα. Γι' αυτό κι έχουν πάντα ενδιαφέρον οι ιστορικές εκδόσεις, γι' αυτό δεν βαριέσαι ποτέ να μελετάς εποχές κι ανθρώπους, ακόμα κι αν έχεις διαβάσει ήδη τόσα και τόσα σχετικά. Τώρα, αν μαθαίνεις και κάτι... παίζεται, που λένε, αφού η «Ιστορία δεν διδάσκει», τουλάχιστον όμως διευρύνει την αντίληψή μας, καθώς εκτιμά ο συνομιλητής μου, με τον οποίο βρέθηκα παραμονές της εθνικής μας επετείου με αφορμή το νέο του πόνημα «Η Ελληνική Επανάσταση του '21 – Τεκμήρια, αναψηλαφήσεις, ερμηνείες» (εκδ. Gutenberg). Συνταξιούχος πλέον, ο διακεκριμένος πανεπιστημιακός δεν έχει σταματήσει ούτε το ερευνητικό ούτε και το συγγραφικό του έργο, το οποίο μάλιστα έχει εμπλουτίσει με ιστορικού περιεχομένου παιδικά παραμύθια. Μιλήσαμε για τις ιστορίες που γράφονται σαν παραμύθια και αντιστρόφως, για τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά αίτια της Επανάστασης υπό το φως σύγχρονων μαρτυριών, τον εγχώριο και διεθνή της αντίκτυπο, την παράλληλη με αυτήν διαπάλη συντήρησης και νεωτερικότητας, τις εμφύλιες συγκρούσεις, τον ρόλο των δανείων –εσωτερικών κι εξωτερικών–, τις αυθαίρετες ερμηνείες που μεταγενέστερα, λέει, της δόθηκαν, είτε από δεξιά είτε από αριστερά, και... ε, δεν θα σας τα πω όλα, ανοίξτε και κάνα βιβλίο!

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Δυσκολεύτηκα να πείσω τον σεμνό και χαμηλών τόνων πλοίαρχο του "Άρτεμις" της "Hellenic Seaways" Στέλιο Περιστεράκη να συζητήσουμε μπροστά στον φακό της βιντεοκάμερας. Δέχθηκε, τελικώς, λέγοντας πως είναι η πρώτη φορά που δίνει ζωντανή συνέντευξη. "Μου έκανες κλικ", λέει χαρακτηριστικά, εξηγώντας τον λόγο που τον έκανε να ενδώσει στο αίτημά μου.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Από σαράντα κύματα πέρασε η συζήτηση με τον κατασκευαστή των φουσκωτών σκαφών "FOST" Πέτρο Φωστιέρη. Του είχα ζητήσει να μου πει δυο λόγια για τον ίδιο και τη δουλειά του, κατά την διάρκεια του Ναυτικού Σαλονιού του 2014, και καταφέραμε τελικώς να συναντηθούμε χθες στο Κορωπί, όπου είναι και η έδρα του ναυπηγείου του. Κάλλιο αργά παρά ποτέ!

Ο Πέτρος ανήκει σ' εκείνη την κατηγορία των ανθρώπων οι οποίοι δεν παίζουν με τις λέξεις. Σε έναν άκρως ανταγωνιστικό χώρο, όπου ο ένας "θάβει" συνήθως τον άλλον, ο Πέτρος επιλέγει να μην λέει κακό λόγο για κανένα. Και επιλέγει αυτή την τακτική, μολονότι ο ίδιος έχει πέσει πολλές φορές θύμα παρασκηνιακού "bullying" και πισώπλατων μαχαιριών, από συναδέλφους του που έχει εξυπηρετήσει στο παρελθόν, όπως λέει ο ίδιος.

Έχοντας από παιδί το μικρόβιο της θάλασσας και των σκαφών, ξεκίνησε να ασχολείται με τον πολυεστέρα από τις αρχές του 1980 δουλεύοντας σε ναυπηγεία εκείνης της εποχής, όπως της "Lambro Marine" του Ζέη και το ναυπηγείο του Νικήτα Αγγελάκη.