Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Αρχιτέκτων μηχανικός ο Δημήτρης Κορρές έχει γράψει τη δική του εκπληκτική ιστορία στον χώρο των υπερ-αυτοκινήτων, της μετακίνησης κτηρίων, της αναρρίχησης, της συμμετοχής του στην κατασκευή μεγάλων τεχνικών έργων και όχι μόνο.

Τον συνάντησα σήμερα στο σπίτι του, στα Μελίσσια. Ούτε που κατάλαβα πώς πέρασαν τέσσερις ώρες συζητώντας μαζί του, ενώ φαίνεται πως θα υπάρξει σίγουρα και συνέχεια!

Εμπνευστής και δημιουργός του "Korres Project", με τελευταίο το εκπληκτικό υπερ-αυτοκίνητο P4 το οποίο θα κατασκευάζεται πλέον στην Αμερική. Με τη σφραγίδα του να μπαίνει στο Ολυμπιακό Στάδιο της Καλογρέζας και στη Γέφυρα της Χαλκίδας και τη σημερινή συζήτηση μαζί του να ολοκληρώνεται με μια off road βόλτα με το P3 του Korres Project που με άφησε άναυδο!

Ο «Αφρικανός Μαρκήσιος» (AFRICAN MARQUIS), ένα εξαιρετικά σπάνιο «καναδέζικο λίμπερτυ», αναπαύεται στον βυθό του Αιγαίου από το 1958 όταν βυθίστηκε στη βραχονησίδα Πλάτη, στα νοτιοδυτικά Δωδεκάνησα. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα σημαντικό ναυάγιο καθώς πλέον δεν διασώζεται κανένα από τα 356 πλοία αυτού του τύπου που ναυπηγήθηκαν στον Καναδά κατά τη διάρκεια του πολέμου. Τα λίμπερτυ, καναδέζικα ή αμερικάνικα, ουσιαστικά έκριναν την έκβαση της μάχης για την τροφοδοσία της Μεγάλης Βρετανίας δια θαλάσσης.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ή Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΩΝ ΛΙΜΠΕΡΤΥ ΣΤΟΝ Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ

Οι μεγάλες απώλειες εμπορικών πλοίων που προκαλούσαν τα γερμανικά υποβρύχια είχαν γείρει την πλάστιγγα στη μεριά του Άξονα θέτοντας σε κίνδυνο την έκβαση της Μάχης του Ατλαντικού. Έτσι η βρετανική κυβέρνηση προχώρησε το 1940 στην ναυπήγηση φορτηγών πλοίων ενός τύπου βασισμένου στο προπολεμικό σχέδιο «North Sands». Αυτό επιλέχθηκε καθώς ήταν απλό, οικονομικό και ταυτόχρονα με μεγάλη μεταφορική ικανότητα επιτρέποντας τη μεταφορά φορτίου 10.000 τόνων.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Όταν γνωρίζεις από κοντά και βλέπεις χαρισματικούς ανθρώπους, όπως είναι ο Μιχάλης Τούλουζας, τα λόγια είναι πολύ φτωχά για να περιγράψεις το έργο και τη σκέψη τους.

Μου τον σύστησε ο Πανταζής Χούλης, αυτός ο εκπληκτικός μαθηματικός του Καστελλόριζου, και σκέφτηκα : Για να με παροτρύνει ο Πανταζής να συναντήσω τον Μιχάλη Τούλουζα σίγουρα κάτι θα ξέρει. Απεδείχθη τελικώς ότι ο Πανταζής είχε πέρα ως πέρα δίκιο.

Δεν μπορεί κανείς με ευκολία να πει αν ο Μιχάλης διακρίνεται περισσότερο για τον τρόπο της σκέψης του ή για τη δεξιοτεχνία των χεριών του. Έχει διακριθεί πάντως πολλές φορές σε σχετικούς διεθνείς διαγωνισμούς και έχει αποσπάσει πρώτα βραβεία. Και δεν είναι σίγουρα τυχαίο να κερδίζεις την πρώτη θέση ανάμεσα σε 60 συμμετέχοντες από πάνω από 30 χώρες!

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Όσο γυρίζω μυρίζω, λέει μια παροιμία. Ε λοιπόν, έτσι είναι γιατί δεν παύω να εκπλήσσομαι ευχάριστα κάθε φορά που βγαίνω στο κυνήγι του διαφορετικού, του ταλέντου, του πρωτότυπου, του αμιγώς Ελληνικού.

Πήγα λοιπόν προχθές στη Λυκόβρυση, επηρεασμένος από την προτροπή του φίλου μου Μπάμπη Κωνσταντάτου να μιλήσω με τον Παύλο Ευμορφίδη, το ένα από τα δύο αδέλφια που έχουν τη γνωστή επιχείρηση Coco Mat. Καθώς όμως ο αντισυμβατικός Παύλος εκινείτο και μιλούσε συνεχώς και έδειχνε μάλλον απρόθυμος να στηθεί μπροστά στην κάμερα, η ώρα περνούσε χωρίς να ικανοποιείται ο λόγος της επίσκεψής μου. Τελικώς η συζήτηση μαζί του πραγματοποιήθηκε αργά το απόγευμα, αλλά ακόμη και χωρίς φώτα αν γινόταν θα άξιζε τον κόπο! Βεβαίως το δεύτερο ασύρματο μικρόφωνο (ευτυχώς το δικό μου) έκανε πάλι τα παλαβά του με αποτέλεσμα να μην ακούγομαι εξ ίσου καλά. Αν λοιπόν κάποια στιγμή σταματήσω να ανεβάζω συνεντεύξεις να ξέρετε ότι τα προβλήματα στον ήχο θα είναι η αιτία.