Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ήταν το 2008 όταν μίλησα για πρώτη φορά μαζί της κατά την διάρκεια εκείνης της επίσκεψής μου στο Καστελλόριζο. Ο λόγος για την κυρία Μπέτυ Μούζακ, η οποία είναι ακόμη Διευθύντρια Μέσης Εκπαίδευσης της Σαντράπειας Αστικής Σχολής στο Καστελλόριζο. Δεκαέξι ολόκληρα χρόνια διευθύνει με επιτυχία το σχολείο της ιδιαίτερης πατρίδας της!
Η κυρία Μούζακ δεν είναι ο τύπος της καθηγήτριας και διευθύντριας Μέσης Εκπαίδευσης η οποία θα ζητήσει την άδεια του Υπουργείου για να μιλήσει δημοσίως για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η Σαντράπεια Αστική Σχολή στο ακριτικό Καστελλόριζο.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Όταν πριν από 4 περίπου χρόνια επισκέφτηκα το Καστελλόριζο εντυπωσιάστηκα από την ευστροφία ενός Καστελλοριζιού μαθηματικού ο οποίος έχει κυριολεκτικώς αφιερώσει τη ζωή του στην κατασκευή γρίφων!
Ο Πανταζής Χούλης, γιατί περί αυτού ακριβώς πρόκειται, έφθασε στο Καστελλόριζο, ερχόμενος με τους γονείς του απ' την Αυστραλία, στα μέσα της δεκαετίας του '70 σε ηλικία 6 μόλις ετών. Από τότε κατάλαβε την έφεση που είχε στα μαθηματικά και στην κατασκευή γρίφων και αφιέρωσε, θα έλεγε κανείς, τη ζωή του σ' αυτούς. Υπήρξε καθηγητής σε πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας, αλλά όταν ήρθε πλέον για τα καλά στην Ελλάδα προτίμησε να μείνει στο Καστελλόριζο και να ασχοληθεί με τους αγαπημένους του γρίφους.
Σήμερα η συλλογή που υπάρχει στο μουσείο γρίφων στο Καστελλόριζο περιλαμβάνει πάνω από 4.500 περίπου γρίφους κατασκευαστών από την Ελλάδα αλλά και από χώρες του εξωτερικού όπως η Ιαπωνία, η Ινδία και άλλες, συμπεριλαμβανομένων 700 περίπου γρίφων του Πανταζή!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Στην περίπτωση του Κώστα Θωκταρίδη και της κόρης του Αγάπης-Ωκεανίδας η παροιμία «το μήλο έπεσε κάτω απ’ τη μηλιά» δικαιώθηκε πλήρως.
Ο Κώστας, γνωστός για τη μεθοδικότητα, την ακρίβεια και τον επαγγελματισμό που χαρακτηρίζουν τις καταδύσεις του, βρήκε στο πρόσωπο της αγαπημένης του κόρης τη συνέχεια του καταδυτικού του μύθου.
Πάνω από 35 χρόνια καταδύεται ο Κώστας στο βαθύ γαλάζιο της θάλασσας. Με καταδύσεις που έγραψαν ιστορία σε ναυάγια όπως του οχηματαγωγού "Μέρλιν", της πυραυλακάτου "Κωστάκος", του ελικοπτέρου που έπεσε στα Ίμια και άλλων πολλών. Με ανελκύσεις αυτοδυτών που χάθηκαν και άφησαν την τελευταία τους πνοή στη λίμνη της Βουλιαγμένης. Με βαθιές καταδύσεις πάνω απ' τα 200 μέτρα στην Επίδαυρο. Με σωρεία εντοπισμού ναυαγισμένων πλοίων σε όλα τα μήκη και πλάτη του Αιγαίου.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Πσπαδόπουλος.
Ο κορωναϊος αποτέλεσε για τη Λένια Ζυγλάκη, όπως άλλωστε και για πολλούς άλλους συνανθρώπους μας, τον τερματισμό κάποιας επαγγελματικής τους δραστηριότητας και την έναρξη μιας καινούργιας. Η Λένια, ανήσυχη ούσα εκ πεποιθήσεως, τρελαινόταν στην ιδέα ότι θα έπρεπε να κλειστεί στους τέσσερις τοίχους ενός γραφείου ή ενός σπιτιού. Εγκατέλειψε λοιπόν το γραφείο στο οποίο εργαζόταν μέχρι τότε σαν υπάλληλος, και συνέλαβε την ιδέα δημιουργίας ενός project υιοθεσίας δένδρων της Χίου, με πρώτο στα ενδιαφέροντά της το μαστιχόδενδρο!
Η ιδέα της έλαβε σύντομα σάρκα και οστά με πολλούς κατοίκους, ξένων κυρίως, χωρών να ενδιαφέρονται για το project της και να υιοθετούν ένα ή περισσότερα μαστιχόδενδρα!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μαζί στη ζωή, στη μουσική, μαζί και στην επαγγελματική δραστηριότητα, ο Γιώργος Μισετζής και η Μαρία Καλαγκιά έχουν δημιουργήσει τον δικό τους εκπληκτικό μουσικό χώρο σε ένα παλιό επιβλητικό αρχοντικό στην καρδιά της πόλης της Χίου.
Καλλιτέχνες οι οποίοι δεν ενέδωσαν ποτέ στην "Κίρκη" του αμαρτωλού μουσικού κυκλώματος, κρατούν με συνέπεια τη δική τους διαδρομή από τότε που άρχισαν να ασχολούνται επαγγελματικά με τη μουσική.
Το "Ωδείο Αιγέας" ιδρύθηκε το 1986 και προσφάτως απέκτησε τη νέα του στέγη στο κλασικό αρχοντικό που προανέφερα. Με τη βοήθεια καταξιωμένων μουσικών συνεργατών η Μαρία και ο Γιώργος προσφέρουν μουσική παιδεία στα παιδιά και τους νέους του νησιού, χωρίς ωστόσο να βρίσκουν ανάλογη ανταπόκριση, αναγνώριση και βοήθεια από τις Αρχές του τόπου. Αυτή είναι δυστυχώς η τύχη όσων έχουν σαν Αρχή την ποιότητα στη δουλειά τους και το ήθος στον χαρακτήρα τους.