Rib and Sea
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
|
Κύπρος. Όταν μετρά αντίστροφα.
Tου Απόστολου Σαραντίδη.
Εκείνο το Σάββατο έμεινε ανεξίτηλο στη μνήμη του δεκάχρονου αγοριού που ανέμελο σηκώθηκε μες στο ζεστό καλοκαιρινό πρωινό αρκετά νωρίτερα από το συνηθισμένο διότι στο σπίτι γίνονταν δουλειές με φούντες και ήθελε όπως κάθε μέρα από τότε που άρχισαν να ανακατεύεται, λες και μπορούσε να κατευθύνει το χρώμα στον τοίχο που αργότερα η μόδα θα τον σκέπαζε με ανάγλυφο χαρτί ταπετσαρίας.
Ο Αλέκος, τριαντάρης, ψηλός, ξερακιανός γείτονας με το τσιγάρο συνεχώς στο χέρι, από ώρα είχε αρχίσει να βάφει με τις μπογιές και τα πινέλα του, το πλαστικό και το λάδι. Το πρώτο άσπρισμα. Το απαραίτητο φρεσκάρισμα του νέου σχετικά σπιτικού από το 1964 που άρχισε να κτίζεται και δέκα χρόνια μετά, το πρέπον ήταν να μοσχομυρίσει χρώμα και καθαριότητα.
Οριζόντιος Άξονας και Ενιαίος Χώρος.
Του Απόστολου Σαραντίδη.
1. Εισαγωγή
Οριστικό τέλος στις 7 Απριλίου του 2022 στα σενάρια περί EastMed ή άλλων αγωγών στην Ανατολική Μεσόγειο με τη στήριξη της Ουάσιγκτον βάζει η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Βικτόρια Νούλαν. Σημειώνει δε, ότι οι ΗΠΑ προκρίνουν τη μεταφορά φυσικού αερίου μέσω LNG, ενώ συμπεριλαμβάνει και την Τουρκία στις χώρες που θα συνεργαστούν με την Ελλάδα, το Ισραήλ, την Αίγυπτο και την Κυπριακή Δημοκρατία σε αυτό το ευρύτερο πλαίσιο. Μάλιστα εκτιμά ότι η περιοχή μπορεί να γίνει ενεργειακή μηχανή για τη Βόρεια Ευρώπη. Αυτά λέει το ένα ρεπορτάζ. Μία εβδομάδα αργότερα, σε μία σημαντική κίνηση που προοιωνίζεται θετικές εξελίξεις, η Ιταλική Βουλή ενέκρινε στα πλαίσια έκτακτης κοινοβουλευτικής διαδικασίας, ψήφισμα με το οποίο τάσσεται υπέρ της υλοποίησης του αγωγού EastMed. Ειδικότερα, το ψήφισμα «δεσμεύει την Ιταλική Κυβέρνηση να συνεχίσει τη στρατηγική διαφοροποίησης των προμηθειών φυσικού αερίου μέσω διπλωματικών επαφών, πρωτοβουλιών οικονομικής διπλωματίας και περαιτέρω σχεδιασμών διεθνών έργων υποδομής με εταίρους της περιοχής της Μεσογείου, συμπεριλαμβανομένων των επαφών με τις χώρες που συμμετέχουν στο έργο EastMed προκειμένου να επιβεβαιωθούν οι προϋποθέσεις για την επαναπροώθησή του». Αυτά λέει το άλλο ρεπορτάζ.
Διήμερος αποκλεισμός με το αυτοκινούμενο στη χιονοδρομική πίστα της... Παλλήνης!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η ειδοποίηση του τεχνικού της αντιπροσωπείας των Hymer, να πάω για την τοποθέτηση του σπασμένου παράθυρου οροφής του αυτοκινούμενου την περασμένη Δευτέρα, συνέπεσε χρονικά με την αποφράδα ημέρα του εγκλωβισμού χιλιάδων οδηγών στην Αττική Οδό, και όχι μόνο.
Ήμουν τυχερός που δεν εγκλωβίστηκα κι΄ εγώ μαζί τους για δύο κυρίως λόγους. Πρώτον γιατί ξεκίνησα σχετικά νωρίς απ' το Κορωπί, και δεύτερον γιατί τη στιγμή που τα αυτοκίνητα άρχισαν να μποτιλιάρονται στο ύψος της εξόδου προς τη Λεωφόρο Μαραθώνος εγώ μπήκα στη δεξιά λωρίδα και βγήκα στην έξοδο αυτή, δεδομένου ότι προορισμός μου ήταν η Παλλήνη.
Η αποχή από την εκλογική διαδικασία είναι πολιτική πράξη.
Του Παναγιώτη Τραϊανού (το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε τον Φεβρουάριο του 2014).
Είναι άκυρες οι εκλογές όπου δεν υπήρχε συμμετοχή άνω του 50+1%.
Η νομική επιστήμη είναι μια επιστήμη της λογικής, η οποία μοιάζει σε μεγάλο βαθμό με τα μαθηματικά. Γιατί με «πράξεις» μπορεί να παράγει «αποτελέσματα». Στα μαθηματικά το 3, για παράδειγμα, είναι ένα αποτέλεσμα, το οποίο παράγεται με πολλούς τρόπους και όχι μόνον με έναν, 3=2+1, αλλά και 4-1 και 9/3, αλλά και 3*1 κλπ… Άπειροι διαφορετικοί συνδυασμοί αριθμών και πράξεων μπορούν να παράγουν ένα κοινό αποτέλεσμα.
Το ανάλογο μπορεί να γίνει και στην επιστήμη της νομικής με τους νόμους στη θέση των αριθμών. Στο Σύνταγμα, για παράδειγμα, υπάρχει το άρθρο 14, το οποίο διασφαλίζει το δικαίωμα του ανθρώπου στην έκφραση. Άρθρο 14.1. Καθένας μπορεί να εκφράζει και να διαδίδει προφορικά, γραπτά και δια του τύπου τους στοχασμούς του, τηρώντας τους νόμους του Κράτους. Το Σύνταγμα διασφαλίζει αυτό το δικαίωμα με ένα άρθρο του. Το διασφαλίζει απόλυτα.
Το Βερολίνο εχθρός της Ελλάδος.
Αλλεπάλληλα είναι τα κτυπήματα που δέχεται η Πατρίδα μας από τις ορδές της γερμανικής βαρβαρότητας. Από την έναρξη της κρίσης χρέους, πριν από 12 και πλέον χρόνια, ο Ελληνικός Λαός ανέχεται αδιαμαρτύρητα τα ταπεινωτικά μνημόνια και τους εκβιασμούς του Βερολίνου που προσβάλλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Όμως η συμπεριφορά των εκφραστών μίας άθλιας πολιτικής απέναντι ενός Λαού με μεγάλο ιστορικό παρελθόν και τεράστια συνεισφορά εις τον παγκόσμιο πολιτισμό, αναγνωρισμένη διαχρονικά και διεθνώς, δημιουργεί σοβαρές ανησυχίες. Ότι εις το παρασκήνιο της κρίσης χρέους, η οποία θα μπορούσε να αντιμετωπισθεί άμεσα, λόγω του ασήμαντου οικονομικού μεγέθους της χώρας μας εις την Ευρωπαϊκή Ένωση, κρύβεται ο ρεβανσισμός του Βερολίνου.