Rib and Sea

«Ὁ ἡττημένος δὲν διαπραγματεύεται μὲ τὸν νικητὴ ἀλλὰ θέλει ἰσοτιμία». Αὐτὸ εἶναι νέο «δόγμα» στρατιωτικῆς ἀνοησίας ποὺ ἀκούσαμε ἀπὸ τὴν Οὐκρανία. Ἔ, τότε καὶ ὁ ἄλλος θὰ σὲ ἰσοπεδώσει γιὰ νὰ παραδοθεῖς ἄνευ ὅρων. Ἔτσι γίνεται. Ὅσο γιὰ τὴν αὔξηση τῶν ἀμυντικῶν εὐρωπαϊκῶν δαπανῶν θὰ τὴν πληρώσουν μὲ περικοπές τα φραγκόπουλα. Ἐμεῖς ἤδη δαπανοῦμε τεράστια ποσὰ λόγῳ Τουρκίας ἀλλὰ καὶ πάλι θὰ βροῦν τὴν εὐκαιρία νὰ κάνουν περικοπὲς στὸν λαό, γιὰ φαγοπότι. Καὶ εἶναι ἀστεῖο ὅτι αὐξάνουν τὶς στρατιωτικὲς δαπάνες τους στὴν Εὐρώπη γιὰ νὰ πολεμήσουν τὴ Ρωσία. Τὸ κάνουν γιὰ νὰ παραμείνουν στὸ ΝΑΤΟ. Ἐπὶ Τρὰμπ ὅποιος δὲν πληρώνει, φεύγει. Καὶ ὅλα αὐτὰ γιὰ τὶς σπάνιες γαῖες. Τὸ ἐνεργειακὸ παιχνίδι ἔχει ἀλλάξει ἄρδην μὲ τὶς νέες τεχνολογίες. Τὸ στρατηγικὸ πλαίσιο ὅμως ὅπως πάντα, σταθερό. Πῶς συμβαίνει αὐτό;

Ἔχουμε δεῖ μαγαζὶ ἢ σπίτι νὰ τὸ κάνουν ἀνακαίνιση ἐκ θεμελίων; Δουλεύουν τα κομπρεσέρ, σπᾶνε οἱ κασμᾶδες, ξύνουν τοὺς σοβᾶδες, ξηλώνουν τὰ πατώματα, κρέμονται τὰ καλώδια, καὶ μένει ἡ πλάκα ἐπάνω, τὸ μπετὸν τῆς βάσης κάτω καὶ οἱ ξυμένες κολόνες. Μέχρι καὶ τὰ σίδερα φαίνονται. Ἕνα κουφάρι σὰν γλυμμένο κουτάβι. Πόσο μᾶλλον ἕνα τεράστιο ἐμπορικὸ κέντρο νὰ τὸ κάνουν θερινό. Αὐτὸ τὸ γιαπί, εἶναι τὸ πλαίσιο. Τὸ σασὶ ἂς ποῦμε.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

I am extremely privileged for living in a country proud of its thousands of years history, its language and the fact that it is the origin of all scientific knowledge in the entire world on any field whatsoever.

I am grateful my parents spent a fortune to enable me to attend the best possible schools and Universities and become a fairly good professional in my field of specialization.

I studied hard to be able to express myself in the best and most correct possibly way using the language my ancestors bequeathed to me.  At the same time I studied several foreign languages, mainly English, so that I can easily communicate with non-greek-speaking people.

Γράφει ο Απόστολος Σαραντίδης.

Μέσα σε λίγες μόλις ημέρες μετά από την αδιανόητη για τα παγκόσμια ιστορικά δεδομένα live «κουβεντούλα» Τραμπ - Ζελένσκι, ξεκαθαρίζει ένα τοπίο το οποίο για όποιον οσμίζεται, ένα είναι βέβαιο: Τίτλοι τέλους μιας εποχής και απαρχή άλλης που ουδείς περίμενε αυτό που έρχεται και με την επικίνδυνη δυναμική και ταχύτητα που έρχεται.

Ο καβγάς φυσικά πάντα για το πάπλωμα, δηλαδή την ισχύ διά των ενεργειακών ορυκτών πόρων. Μόνο που τώρα δεν είναι μόνο οι υδρογονάνθρακες της Ανατολικής Μεσογείου αλλά και οι σπάνιες γαίες της Ουκρανίας και Γροιλανδίας, οι άκρως απαραίτητες προς τις νέες τεχνολογίες και τον στρατό, σε συνδυασμό και με τους τεράστιους υδρογονάνθρακες της Αρκτικής, της ολοένα και πιο απελευθερωμένης εσχάτως από πάγους που της ανοίγει νέους στρατηγικούς διαδρόμους.

Μια αποκριάτικη επιθεώρηση χωρίς μάσκες.

Γράφει ο Απόστολος Σαραντίδης.

Ζήσαμε για να το δούμε κι αυτό. On camera και χωρίς περικοπές τον πανίσχυρο λόγω εκλογών και αμερικανικού γοήτρου Αμερικανό Πρόεδρο μαζί με τον αδιανόητο Ουκρανό Πρόεδρο να συγκρούονται. Απολαυστικοί διάλογοι επιθεωρησιακού τύπου αλλά ακούστηκαν αλήθειες και έπεσαν αν και Αποκριά, μάσκες. Κυρίως ευρωπαϊκές.

Ο Τραμπ έκανε αποκριάτικα δημόσια την κουβέντα του με τον Ζελένσκι χωρίς μάσκα για να εκθέσει τον τύπο διεθνώς και να δώσει ένα απευθείας μήνυμα στον Πούτιν για την πίστη στη συμμαχία που φαίνεται να εξελίσσεται στο παρασκήνιο για την Αρκτική με τα βόρεια περάσματα και τον τεράστιο πλούτο υδρογονανθράκων.