Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Σεφ η Άννα Παπαδοπούλου.

Μετά τη Σαντορίνη μας περίμενε ανυπόμονα η Ίος. Το ίδιο ανυπόμονα, για να είμαι ειλικρινής, την περίμενα κι' εγώ. Αιτία της ανυπομονησίας μου; Η συνάντησή μου με τον Γιάννη Λυμπέρη και η συνέντευξη που είχαμε συμφωνήσει να μου δώσει μετά από απαίτηση κάποιων συνδρομητών μου.

Φθάνοντας ξημερώματα στο λιμάνι της Ίου (είχαμε φύγει στις 2 μετά τα μεσάνυχτα απ' τη Σαντορίνη), πάρκαρα
το αυτοκινούμενο στον ανοικτό χώρο στάθμευσης δίπλα στο Ιατρείο και κοντά στην καφετέρια "Tropicana", ώστε να έχουμε ελεύθερη σύνδεση στο διαδίκτυο, και πέσαμε για ύπνο μέχρι τις 8 το πρωί.

Κάμερα - Drone - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Χρέη Σεφ εκτελεί η Άννα Παπαδοπούλου.

Επιβιβαστήκαμε αυτή τη φορά στο πλοίο "Διονύσιος Σολωμός", της "ΖΑΝΤΕ FERRIES", με προορισμό τη Σαντορίνη, κατ' αρχάς, την Ίο και τη Σίφνο στη συνέχεια. Η εξυπηρέτηση οκτώ ενδιάμεσων νησιών των δυτικών Κυκλάδων ήταν η αιτία που φτάσαμε τελικώς στον Αθηνιό στις 5 τα ξημερώματα της άλλης ημέρας. Συνολικός χρόνος ταξιδιού από τον Πειραιά μέχρι τη Σαντορίνη 14 ώρες. Μακρύ σίγουρα ταξίδι αλλά ευχάριστο, καθώς είχαμε στη διάθεσή μας και καμπίνα.

Συμπληρώσαμε λίγες ώρες ύπνου στο αναστατωμένο "λιμάνι" (ο Θεός να το κάνει) του Αθηνιού προτού σκαρφαλώσουμε στα γκρεμνά της Σαντορίνης. Οι προχειροφτιαγμένοι προβλήτες έπεσαν θύμα της οργισμένης θάλασσας, που εισβάλλει στον όρμο του Αθηνιού, και έφαγαν τα σωθικά τους. Και τώρα τρέχουν οι εργολάβοι να διορθώσουν όπως-όπως τη ζημιά εν όψει και του καλοκαιριού που είναι προ των θυρών.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Αφήσαμε πίσω μας τη Σκιάθο, μετά από μια ακόμη τραυματική εμπειρία που βίωσα με τον λιμενοφύλακα που είχε βάρδεια στο λιμάνι. Ο λιμενοφύλακας λοιπόν Γιώργος Παπαγεωργίου θέλησε να κάνει επίδειξη της εξουσίας του επάνω μου ελέγχοντας εξονυχιστικά τα έγγραφα της αδείας κυκλοφορίας του αυτοκινούμενου, της ασφάλειας, της αδείας οδήγησης και του τεχνικού ελέγχου (ΚΤΕΟ !). Γιατί; Επειδή, στην αχρείαστη ερώτησή του πού πηγαίνω, απάντησα ότι μπήκα στον χώρο φόρτωσης οχημάτων για να ταξιδέψω στη Σκόπελο! Τέλος πάντων, το σταματώ εδώ γιατί δεν ήταν η πρώτη φορά που συνάντησα λιμενικό όργανο με λανθασμένη αντίληψη των δικαιωμάτων και των εξουσιών του, ούτε βεβαίως θα είναι η τελευταία. Ευτυχώς πάντως που ήμουν καθ' όλα εντάξει, διαφορετικά με τη νοοτροπία που είχε το όργανο θα ήμασταν ακόμη στη Σκιάθο!

Αν και τα εισιτήριά μας προέβλεπαν αποβίβαση στη Σκόπελο, εμείς προτιμήσαμε να αποβιβαστούμε στο λιμάνι της Γλώσσας (Λουτράκι) ώστε να ξεκινήσουμε την περιπλάνησή μας στο πανέμορφο και καταπράσινο νησί από βορρά προς νότον. Ο καιρός άλλωστε δεν ήταν καλός. Ισχυροί άνεμοι, κρύο και βροχή μας υποχρέωσαν να βολτάρουμε εκείνο το απόγευμα στα δρομάκια του επίνειου της Γλώσσας κρατώντας ομπρέλλα.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Πολύ καιρό σχεδιάζαμε αυτό το ταξίδι καθώς είχαν περάσει περισσότερα από 15 χρόνια από τότε που πήγαμε για τελευταία φορά στις Βόρειες Σποράδες. Είχε μείνει υπόλοιπο ένα ακόμη ταξίδι για το 2019 με την  "Hellenic Seaways" και έπρεπε να αποφασίσουμε αν θα πηγαίναμε σε κάποιο νησί των Κυκλάδων, του βορείου Αιγαίου ή των Σποράδων. Επιλέξαμε τελικώς τις Σποράδες για έναν επιπλέον λόγο. Μας περίμενε στον Βόλο ο καλός μου φίλος Γιώργος Αποστολέρης ο οποίος θα μας ξεναγούσε, μεταξύ των άλλων, και στο τραινάκι του Πηλίου!

Ο καιρός πάντως ήταν ιδανικός για παραμονές Χριστουγέννων. Μέχρι μπάνιο στη θάλασσα θα μπορούσαμε να κάνουμε κάποιες ημέρες! Περίμενε να επιστρέψουμε στη βάση μας για να ξεσπαθώσει η Ζηνοβία! Φθάσαμε στον Βόλο στις 3.30 τα ξημερώματα, πέσαμε για ύπνο μέχρι τις 8 και μετά, αφού συνάντησα έναν συνδρομητή μου που επιζητούσε διακαώς συνάντηση μαζί μου, με απώτερο σκοπό να επικοινωνήσει τον Καλογεράκη, μοιράσαμε την ημέρα μεταξύ του Γιώργου Αποστολέρη και των φίλων μας, του Νίκου Ξενάκη και της συζύγου του Ισαβέλλας.