Rib and Sea
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Ταξιδεύοντας
Ο παλαιοπώλης Γιάννης Καγκιάς μιλάει για το χωριό που ζει και αναπνέει στην καρδιά της Αθήνας.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Έφθασα σήμερα με το παπί μέχρι το μοναστήρι του Προφήτη Ηλία, στα Τουρκοβούνια. Παρέα μου ο Γιώργος και η Νατάσα, δυο αγαπημένοι φίλοι που με συνόδεψαν και στην προηγούμενη περιπλάνησή μου στα μεταλλεία. Σκοπός μου αυτή τη φορά να κάνω ένα ρεπορτάζ με θέμα τον οικισμό Γ. Παπανδρέου που έχει χαρακτηριστεί από πολλούς σαν ένα χωριό που υπάρχει από την δεκαετία 
του 1960 στην καρδιά της Αθήνας.
Κάθε προηγούμενη πάντως περιγραφή ωχριά μπροστά σ' αυτά που αντικρύζουν τα μάτια του επισκέπτη καθώς περπατάει στα δρομάκια του οικισμού που φέρει το όνομα του Γεωργίου Παπανδρέου, που έμεινε στην ιστορία με το προσωνύμιο "ο Γέρος της Δημοκρατίας".
Σύντομη περιήγηση στο Μητροπολιτικό Περιβαλλοντικό Πάρκο Αντώνη Τρίτση.
Κάμερα - Drone - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Χρέη ξεναγού εκτέλεσε ο στρατιωτικός ε.α. Δημήτρης Δούκας.
Το Μητροπολιτικό Πάρκο Περιβαλλοντικών και Εκπαιδευτικών Δραστηριοτήτων και Ανάπτυξης Κοινωνικής Οικονομίας «Αντώνης Τρίτσης» χωροθετείται στη δυτική Μητροπολιτική Αθήνα, εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου Ιλίου. Συνορεύει με τον Δήμο Αγίων Αναργύρων-Καματερού. Είναι το μεγαλύτερο Μητροπολιτικό Πάρκο του Λεκανοπεδίου, συνολικής έκτασης περίπου 1.200 στρεμμάτων. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι το Hyde Park στο Λονδίνο έχει έκταση 1.420 στρέμματα, το Central Park στη Νέα Υόρκη 3.410 στρέμματα, ενώ ο Εθνικός Κήπος 158 στρέμματα. Αποτελεί δημοφιλή προορισμό για τους κατοίκους της Αθήνας, με μέσο όρο 15.000-16.000 επισκέπτες τα σαββατοκύριακα, και ακόμη περισσότερους σε μέρες αργιών ή μεγάλων εκδηλώσεων.
Περπατώντας στα εγκαταλελειμμένα λατομεία πέτρας των Τουρκοβουνίων.
Κάμερα - Drone - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ξεναγός : Γιώργος Σαρανταυγάς.
Περπάτησα χθες στα Τουρκοβούνια. Μια λοφοσειρά πάνω από τις συνοικίες της Φιλοθέης, του Ψυχικού, του Γαλατσίου και της Κυψέλης. Παρέα μου και ξεναγός ο Γιώργος Σαρανταυγάς με τη σύζυγό του Νατάσα Ματράγκα. Αν και γέννημα θρέμμα της Αττικής, πρώτη φορά περπάτησα σ' αυτόν τον περίεργο ορεινό όγκο που βιάστηκε χωρίς έλεος για να βγει η πέτρα που χρησιμοποιήθηκε όταν άρχισε να οικοδομείται η γύρω περιοχή.
Εγκαταλελειμμένα και μισογκρεμισμένα κτίσματα στη σκαμμένη λεκάνη των παλιών λατομείων μαρτυρούν τη δραστηριότητα της "Κέκρωψ" Α.Ε., με μοναδική ζώσα δραστηριότητα μια "αρχαϊκή" κτηνοτροφική μονάδα! Η περιοχή είναι ακόμη σε αμφισβήτηση, με κάποιους ιδιώτες να την διεκδικούν απ' το Δημόσιο με προφανείς λόγους, αφού η περιοχή των παλιών λατομείων βρίσκεται στην καρδιά της Αθήνας και ανάμεσα σε μερικές από τις πιο ακριβές περιοχές της.
Στα ίχνη του νέου αυτοκινητόδρομου που θα συνδέσει την Αργυρούπολη με το Κορωπί και το αεροδρόμιο.
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Έχοντας ακούσει παλαιότερα για τα σχέδια της Αττικής Οδού να επεκτείνει το δίκτυό της από την Αργυρούπολη προς το Κορωπί και το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, ασχολήθηκα, Πρωτομαγιά σήμερα, με την ορειβασία. Σκοπός μου να ανιχνεύσω τα σημεία από τα οποία θα περάσει ο νέος αυτοκινητόδρομος της Αττικής Οδού, όποτε και αν αυτός κατασκευαστεί.
Ξεκίνησα από το σπίτι μου στο Κορωπί και κατευθύνθηκα με το παπί προς το ύψωμα του Προφήτη Ηλία. Είχα την εντύπωση ότι από τη βάση του μονοπατιού αυτού ξεκινούσε και το μονοπάτι που ανηφορίζει τον "τρελλό" από την ανατολική του πλευρά και από το διάσελο του Σταυρού. Έκανα λάθος υπολογισμό όμως. Ένα δικαιολογημένο λάθος αφού εδώ και λίγους μήνες έχω αρχίσει να εξερευνώ τον καινούργιο τόπο διαμονής μας και δεν πρόλαβα ακόμη να μάθω όλα τα κατατόπια της ευρύτερης περιοχής. Ο σωστός δρόμος ήταν μερικές εκατοντάδες μέτρα δυτικότερα. Δεν άργησα με το παπί να φτάσω εκεί, να περάσω την ανοικτή μπάρα και να συνεχίσω οδηγώντας με κατεύθυνση προς βορράν. Σε κάποιο σημείο τα νεροφαγώματα του χωμάτινου δρόμου έγιναν απροσπέλαστα για την ευαίσθητη πάπια με τα λεπτά "πόδια" και έτσι αναγκάστηκα να επιστρατεύσω τα δικά μου πόδια.
Μεγάλη εβδομάδα στα Κύθηρα... πρό κορωναϊού, με γιαλαντζί ντολμαδάκια στο αυτοκινούμενο.
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Έχετε ακούσει που λένε "περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις;". Ε, αυτό ακριβώς μονολογούμε σήμερα καθώς αύριο ξεκινάει η Μεγάλη Εβδομάδα. Μετρώντας σαν τους αυτιστικούς όλη μέρα την απόσταση που χωρίζει το σαλόνι του σπιτιού από την κουζίνα και την κρεββατοκάμαρα, αναπολούμε τις υπέροχες εκείνες ημέρες που ζήσαμε τον Απρίλη του 2017 στα Κύθηρα.
Ευτυχώς που ο άνθρωπος προικίστηκε με φαντασία και έτσι μπορεί να ξεπερνά τις δύσκολες καταστάσεις. Αρκεί να κάνω αναδρομή σ' εκείνα τα υπέροχα γιαλαντζί ντολμαδάκια που μαγείρεψε η καπετάνισσα στο Διακόφτι, με το μάτι να απλώνεται στη γαλαζοπράσινη θάλασσα και την αμμουδιά έξω απ' το παράθυρο του αυτοκινούμενου, και πάει η καραντίνα! Οι τέσσερις διαστάσεις του τοίχου παίρνουν τεράστιες διαστάσεις και χωρούν ολόκληρα τα Κύθηρα του 2017!