Στην κάμερα, για την αναζήτηση του ψιλοκομμένου, ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Βρεθήκαμε για δύο ημέρες στη Θεσσαλονίκη την προηγούμενη, ερχόμενοι από Λήμνο, Ξάνθη και Καβάλα, όπου είχαμε φτάσει με το "Blue Star Mykonos" ξεκινώντας απ' τον Πειραιά. Μεγάλη υπόθεση πάντως να φτάνεις χωρίς κόστος ως εκεί πάνω και να αποφεύγεις 1.400 χιλιόμετρα (πήγαινε-έλα), συμπεριλαμβανομένων των ληστρικών τελών διέλευσης των εθνικών οδών με τα οποία χρεώνουν οι εργολάβοι τα αυτοκινούμενα τροχόσπιτα.
Στο μικρό χρονικό διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ των συνεντεύξεων του Απόστολου Σιδηρόπουλου και του Χρήστου Κοσμίδη, αποφασίσαμε να κάνουμε μια σύντομη βόλτα στους δρόμους της συμπρωτεύουσας. Αφήσαμε λοιπόν το αυτοκινούμενο στην Αρετσού και κατεβάσαμε το παπί από τη σχάρα. Λίγη ώρα αργότερα βρεθήκαμε στο κέντρο της πόλης και ξεκινήσαμε, από πού αλλού; Από τον Λευκό Πύργο. Πρώτη θλιβερή διαπίστωση οι δημοτικές τουαλέτες, με την πόρτα τους κλειδαμπαρωμένη και τους απελπισμένους να έχουν γεμίσει με περιττώματα την είσοδο! Απαράδεκτη εικόνα στο κεντρικότερο σημείο της πόλης, μερικές δεκάδες μέτρα απ' τον Λευκό της Πύργο.
Για να είμαι ειλικρινής στο πίσω μέρος του μυαλού μου είχα ένα... ψιλοκομμένο πατσά, γι' αυτό και οδηγούσα με τρόπο τα βήματά μας προς τα Λαδάδικα. Και λέω "με τρόπο" γιατί η καπετάνισσα δεν πετάει απ' τη χαρά της όταν ακούει τη λέξη πατσάς!
Είχα πάντως πολλά χρόνια να βρεθώ στην περιοχή του λιμανιού, όπου έβριθε παλιά από πατσατζίδικα και μπουγατσατζίδικα, και έτσι η απογοήτευσή μου ήταν μεγάλη όταν άκουσα πως όλα εκείνα τα μαγαζιά έκλεισαν και έδωσαν τη θέση τους σε ακριβά εστιατόρια και καφετέριες. Φυλάει ωστόσο ακόμη Θερμοπύλες ο Τσαρούχας, το πατσατζίδικο του οποίου βρίσκεται κοντά στο Υπουργείο Μακεδονίας και Θράκης και τη Ρωμαϊκή Αγορά.
Επιστρέψαμε λοιπόν στον Λευκό Πύργο, όπου είχαμε αφήσει το παπί και, αφού διασχίσαμε πεζή ολόκληρη τη Μητροπόλεως, βρεθήκαμε λίγη ώρα αργότερα στου Τσαρούχα όπου απόλαυσα έναν εκπληκτικό ψιλοκομμένο με πάπρικα και σκορδοστούπι, με την καπετάνισσα να μου κάνει αντίπραξη με ρυζόγαλο...