Ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος συζήτησε με τον αείμνηστο παπα Νικόλα, όταν ο πρώτος σταμάτησε για λίγο στο νησί των Ψαρρών, επιστρέφοντας με το φουσκωτό σκάφος και τους φίλους του απ' την Κωνσταντινούπολη τον Μάϊο του 2005.
Σε άκουσε ο καπτα Μιχάλης χθες το βράδυ πατέρα, και πέρασε απ' το σπίτι. "Είσαι έτοιμος Γιάννη για το ταξίδι;" σε ρώτησε. "Ένα χρόνο είμαι έτοιμος και σε περιμένω, γιατί άργησες;" του απάντησες εσύ. Και σε πήρε και φύγατε. Έτσι, απλά και ήσυχα, όπως είχες έρθει στη γειτονιά της γης πριν από ενενήντα ένα χρόνια. Την ώρα που κοιμόσουν...
Στις 23 Σεπτεμβρίου κατέβηκα με το πλοίο στα Χανιά, με σκοπό να παραλάβω ένα Skipper 6.80 και να επιστρέψω μ' αυτό εν πλω στην Ανάβυσσο. Το σκάφος αυτό, το οποίο ανήκει στο νεώτερο μέλος της εταιρείας Αλέξανδρο Σταυρουλάκη, μου το παραχώρησε η "BSK Marine" σε μια συμφωνία αμοιβαίας διαφημιστικής προβολής, προκειμένου να πραγματοποιώ μ' αυτό τα ταξιδιωτικά μου για τις ανάγκες του "Rib and Sea". Εντυπωσιασμένος όμως από τις σύγχρονες εγκαταστάσεις του ναυπηγείου της "BSK Marine" και τον τρόπο δουλειάς, τόσο των διαχειριστών της εταιρείας, όσο και του τεχνικού προσωπικού, ζήτησα από τους Παύλο, Γιώργο και Αλέξανδρο Σταυρουλάκη να μου δώσoυν μια συνέντευξη εφ' όλης της ύλης. Ιδού η συνέχεια.
Νικόλαος Γιαννάκος..... Νικόλαος Γιαννάκος..... Νικόλαος Γιαννάκος... Παπα Νικόλα μου γιατί δεν απαντάς; "Έφυγα, Ιωσήφ παιδί μου, έφυγα. Τα δίχτυα και η βάρκα με περίμεναν στο νησί, το ίδιο και το κτήμα, αλλά Εκείνος με διέταξε χθες να λύσω κάβους και να πάμε μαζί για τη μεγάλη καλάδα, και δεν κατάφερα βλέπεις να αρνηθώ..." Ηχούν αργά οι καμπάνες στα Ψαρά από χθες, μεσίστιες οι σημαίες κυματίζουν, η ολόμαυρη ράχη πενθεί κι' αυτή, καθώς τα πόδια σου δεν θα την ξαναπατήσουν. Δεν άντεξες να με περιμένεις άλλο παπα Νικόλα. Συνεχώς ανέβαλα τον ερχομό μου στο νησί, για το ταξιδιωτικό του περιοδικού, και τώρα που θα έρθω εσύ θα λείπεις... Η δική μου ολιγωρία κάνει τώρα τον πόνο μου διπλό...