Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Πριν από δύο μήνες περίπου σας απηύθυνα ανοικτή επιστολή εις απάντηση της δικής σας της απευθυνθείσας στον πρωθυπουργό μετά τη δολοφονία του Νικόλα Σας. Το έκανα ως απλός πολίτης που μοχθώ επί δεκαετίες, έχω σπουδάσει παιδιά, έχω συνεισφέρει στα Δημόσια Ταμεία που λεηλατούν δεξιοί και αριστεροί, υποφέρω υπό τον ζυγό ενός κράτους-φέουδου των εκάστοτε υπουργίσκων και των κωματικών παρατρεχάμενων και εξακολουθώ να μοχθώ δια τον επιούσιον, γενικώς δε είμαι αυτό που λένε «νομοταγής πολίτης» ελκύων τη χλεύη των ακαμάτηδων και ασχολούμενων με υψηλές ιδέες και ιδανικά, όπως είναι η κατεδάφιση του αστικού κράτους, η προβολή των αρετών των ΛΟΑΤ και η ανάδειξη των … ομοφοβικών, ρατσιστικών, φασιστικών και εθνικιστικών ιδεοληψιών των λεγόμενων «νοικοκυραίων».    

http://www.ribandsea.com/face/3733-aksiotimi-kyria-lamprini-moustaka.html

Το έκανα, επειδή είχα εδραία την πεποίθηση ότι ουδενός το αυτί ιδρώνει, πόσω μάλλον του πρωθυπουργού που απλώς προεδρεύει μίας κυβέρνησης [τρόπος του λέγειν]. Έτσι, ένωσα απλώς, όπως έγραψα, τη φωνή μου με τη δική σας, μήπως και ευαισθητοποιηθεί κάποιος και γίνει ασφαλέστερη τούτη η χώρα. Και δεν περίμενα τίποτε και από κανέναν.

Όταν, όμως, έχασε τη ζωή του κάποιος Ζακ Κωστόπουλος υπό αδιευκρίνιστες [;] συνθήκες, απηύθυνε στον πρωθυπουργό επιστολή και η δική του μητέρα. Την επομένη ο πρωθυπουργός τής απήντησε. Ομολογώ ότι εξεπλάγην [ίσως και να «εκπλήχτηκα» που λένε οι μορφωμένοι]. Δεν πίστευα στ’ αυτιά μου στην αρχή και στα μάτια μου στη συνέχεια. Γιατί απήντησε στην κ. Κωστοπούλου και όχι σε Σας ο κ. πρωθυπουργός; Κατά τί υπολείπεσθε Σεις εκείνης της μητέρας; Γιατί η απώλεια του Νικόλα Σας δεν έπρεπε να τύχει της προσοχής τού πρωθυπουργού;

Διάβασα στην επιστολή τής μητέρας του Κωστόπουλου ότι ο γιος της δεν μπήκε στο κοσμηματοπωλείο, για να κλέψει, αλλά για να προστατευθεί φοβισμένος.  Από τι; Εγώ να το δεχθώ. Και αφού μπήκε για να προστατευθεί, γιατί προσπάθησε να βγει σπάζοντας τη τζαμαρία  του κοσμηματοπωλείου; Εγκλωβισμένος εκεί μέσα δεν ήταν απολύτως ασφαλής; Γιατί δεν περίμενε να έλθει ο μαγαζάτορας, να του εξηγήσει ο Ζακ ότι το μαγαζί του αποτέλεσε ασφαλές καταφύγιο για εκείνον;

Ο Κωστόπουλος, λοιπόν, ήταν άνθρωπος που πάλευε για την ισότητα, για τις ανθρώπινες αξίες, για τον σεβασμό του ανθρώπου από άνθρωπο. Άρα, όφειλε ο πρωθυπουργός να τιμήσει τη μητέρα του δι’ επιστολής.  Ενώ ο Νικόλας!

Γράφει ο πρωθυπουργός:

«Αξιότιμη κυρία Κωστοπούλου,

θα ήθελα κατ' αρχάς να σας εκφράσω τα βαθιά μου συλλυπητήρια για την οδυνηρή απώλεια του Ζακ. Αλλά και την ευγνωμοσύνη μου, που σε μια τόσο δύσκολη στιγμή θελήσατε να μοιραστείτε μαζί μου τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας.

Όσα συνέβησαν και οδήγησαν στο θάνατο του Ζακ συνιστούν έναν εφιάλτη. Όχι μόνο γιατί η ωμή βία οδήγησε στην απώλεια μίας ανθρώπινης ζωής, αλλά και γιατί έγιναν αφορμή για να αναδυθεί ο κοινωνικός κανιβαλισμός που επικροτεί την αυτοδικία και δεν ανατριχιάζει στην όψη της ωμής βίας απέναντι σε αυτόν που είναι από κάτω. Τον αδύναμο, τον διαφορετικό και τον άλλο.

Δυστυχώς με μέρος των ΜΜΕ να υποδαυλίζει αυτόν τον κοινωνικό κανιβαλισμό, αλλά και να υποκαθιστά για άλλη μια φορά τη δικαιοσύνη ή, ακόμα χειρότερα, να προσβάλλει, προς χάριν της τηλεθέασης, έναν συμπολίτη μας που έχασε με αυτόν τον απάνθρωπο τρόπο τη ζωή του.

Συμφωνώ απόλυτα με την έκκλησή σας για διεξοδική διερεύνηση όλων των πτυχών της τραγικής υπόθεσης και της απόδοσης ευθυνών, σε όσους πιθανά με τις πράξεις τους ή με τη στάση τους προκάλεσαν ή επέτρεψαν την απώλεια της ζωής του Ζακ. Αυτή τη βούληση έχω εκφράσει δημοσίως και προς τους αρμόδιους θεσμούς του κράτους και της δικαιοσύνης.

Αυτή η υπόθεση, όμως, δεν τελειώνει με την εξιχνίασή της. Η αντιμετώπιση του κοινωνικού κανιβαλισμού και των φαινομένων βίας και μίσους χρειάζεται συντεταγμένη παρέμβαση από την πολιτεία με στόχο τη συνολική πρόληψη του εγκλήματος αλλά κυρίως τη διαπαιδαγώγηση της κοινωνίας. Για να διαμορφωθούν νέες συνειδήσεις και να προστατευθούν οι πιο αδύναμοι συμπολίτες μας.

Δεσμεύομαι προσωπικά ότι θα εργαστούμε με ακόμα μεγαλύτερη αφοσίωση σε αυτή την κατεύθυνση.

Με αυτές τις σκέψεις θα ήθελα και πάλι να σας εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήριά μου και να σας προσκαλέσω σε συνάντηση την επόμενη φορά που θα βρεθείτε στην Αθήνα.

Η απώλεια του Ζακ δεν θα ξεχαστεί, τουλάχιστον από όσους και όσες από εμάς παραμένουμε αφοσιωμένοι στον αγώνα για μια κοινωνία που η ανθρώπινη ζωή θα είναι η υπέρτατη αξία.

Με εκτίμηση,
Αλέξης Τσίπρας».

Εκείνη τη συλλυπήθηκε, λοιπόν, ενώ Εσάς ..
Της εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του που μοιράστηκε μαζί του τις σκέψεις της και τα συναισθήματά της, ενώ σε Εσάς.. Όσα συνέβησαν στον Ζακ συνιστούν έναν Εφιάλτη, ενώ αυτό που συνέβη στον Νικόλα...

Ό,τι συνέβη, λοιπόν, στον Ζακ ήταν ωμή βία που ανέδειξε τον  κανιβαλισμό που επικροτεί την αυτοδικία. Δηλαδή ο μαγαζάτορας εν τέλει αυτοδίκησε; Κι’ αν αυτοδίκησε, σίγουρα κάτι κακό θα του έκανε ο Ζακ. Άρα, δεν μπορεί να μπήκε στο κοσμηματοπωλείο φοβισμένος και για να προστατευθεί.

Και μέμφεται αυτόν που δεν ανατριχιάζει στην όψη της ωμής βίας απέναντι σε αυτόν που είναι από κάτω, τον αδύναμο, τον διαφορετικό και τον άλλο. Δεν ανατρίχιασε με τις συνθήκες θανάτου του Νικόλα. Ο Νικόλας δεν ήταν ο αδύναμος, ο άλλος.

Και εξέφρασε δημοσίως και την πεποίθησή του ότι το έγκλημα θα εξιχνιασθεί.  
Και δεσμεύθηκε ότι θα κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση η συντεταγμένη πολιτεία, αλλά και προς τη διαπαιδαγώγηση της κοινωνίας, ώστε να δείχνει ανοχή στους τοξικομανείς και παραβατικούς και διαφορετικούς. Από δεσμεύσεις, θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι, έχουμε χορτάσει.

Και στο τέλος εκφράζει ο πρωθυπουργός την επιθυμία του να συναντήσει τη μητέρα του ΖΑΚ, όταν εκείνη θα έλθει στην Αθήνα. Εσάς, όμως, τη μητέρα του Νικόλα, δεν θα σας συναντήσει.     

Και αφού συγχύστηκα, άρχισα να ψάχνω  στο διαδίκτυο για άρθρα σχετικά με την εν λόγω πρωθυπουργική επιστολή. Ούτε ένα. Έπεσα, όμως, πάνω σε μία συγκλονιστική ανακάλυψη: υπάρχει στη βικιπαίδεια το λήμμα «Ζακ Κωστόπουλος» με βιογραφία του εκλιπόντος. Μάταια έψαχνα το λήμμα «Νικόλας Μουστάκας». Όλο «παιχνίδια Μουστάκας» μου έβγαιναν.

Καθότι ο Νικόλας ανήκε στη σιωπηλή, ή μάλλον φιμωμένη, πλειοψηφία.

Συγχωρήστε με που Σας έγραψα αυτά εν είδει μνημοσύνου για τον Νικόλα.

Με εξαίρετη τιμή
Σωτήριος Καλαμίτσης