Rib and Sea
Περί «προσφυγικού» και άλλων τινών.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Θριαμβολογούμε, λοιπόν, επειδή δεν θα αυξηθεί ο ΦΠΑ στα 5 νησιά του ανατολικού Αιγαίου που στενάζουν από το «προσφυγικό» [5 ή 6 μαζί με τη Λέσβο και τη Μυτιλήνη;] Από την άλλη, δεχθήκαμε την επιστροφή χιλιάδων «προσφύγων» που είχαν φθάσει στη Γερμανία μέσω της χώρας μας επί ημερών ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Εγώ, τώρα, γιατί δεν πρέπει να δεχθώ ότι έγινε παζάρι και επειδή ο go back madame Merkel είναι χωμένος στα βρακιά της Αγγέλας και δεν μπορούσε να μην της κάνει το χατίρι, ζήτησε σε αντάλλαγμα το κάτι τις, για να μην φανεί εντελώς ξεβράκωτος;
Το προσφυγικό, λοιπόν, οφείλεται στους πολέμους που συγκλονίζουν τη Μέση Ανατολή [για χάρη του πετρελαίου και προς προστασία του Ισραήλ, συμπληρώνω εγώ]. Το ανεκάλυψε επί τέλους και ο κύριος Μουζάλας. Αυτή είναι η αιτία. Το λαθρομεταναστευτικό πού οφείλεται;
Πριν στεγνώσει καν το μελάνι του Ρούντι Ρινάλντι.
Οι υπογραφές πέφτουν με χαμόγελα και θριαμβολογίες συνοδευόμενες με καθησυχαστικά λόγια και μύθους. Μόνο που το «ζήσε το μύθο σου» δεν πολυπιάνει, γιατί τα γεγονότα είναι πυκνά, απανωτά και αποκαλυπτικά.
Μόλις, μα μόλις έπεσαν οι υπογραφές στις Πρέσπες, άρχισαν οι ανησυχίες από φίλιες δυνάμεις στην Βαλκανική. Η Βουλγαρία ανησυχεί και πάντως δεν αναγνωρίζει ποτέ μακεδονικό έθνος και μακεδονική γλώσσα, ενώ η Σερβία είναι σκεπτική γιατί τέτοια «συνολάκια» μπορεί να προωθηθούν και σε περιοχές κρίσιμες για αυτήν. Ταυτόχρονα, το ξεχασμένο «Ουράνιο Τόξο» παρενέβη για να θέσει θέματα της «μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα και δύο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ άγνωστοι στο ευρύ κοινό κάνουν δηλώσεις που θυμίζουν πιο πολύ «Μακεδόνες», παρά Έλληνες πολίτες, περίπου σαν την συμπεριφορά που έχουν μουσουλμάνοι βουλευτές της μειονότητας στην Θράκη.
Ήττα!
Υπότιτλος: πνιγήκαμε στα σκ@τά.
Το blog δεν έχει πιά τα ανάκαρα, ούτε την ψυχική ηρεμία, ούτε την ψυχραιμία να σχολιάσει την κατάσταση που μας περιβάλλει, παρά μόνο με εικόνες. Σαν την παραπάνω.
Η κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα μάς έχει πιά ξεπεράσει. Είναι πλέον υπεράνω κριτικής και σχολιασμού. Οι εικόνες, εκ του φυσικού ή "πειραγμένες", αυτές που δείχνουν γεγονότα, εκφράσεις προσώπων, την στάση του σώματος, την απαστράπτουσα βλακεία, την μοχθηρή κουτοπονηριά, την εγκληματική υπεροψία, είναι χίλιες λέξεις η κάθε μία. Σαν την παραπάνω.
Too hard to die.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Μετά την αποσκίρτηση και του βουλευτή Λαζαρίδη από τους ΣΑΝΕΛ η συμπολίτευση διαθέτει 152 κεφάλια. Ερωτηθείς ο πρωθυπουργός σχετικώς απήντησε ότι η κυβέρνηση είναι πολύ σκληρή για να πεθάνει. Ακόμη και με 150 να μείνει, θα κυβερνά, καθότι είναι δύσκολο να αφήσει κάποιος βουλευτής την καρέκλα σε οποιαδήποτε μικροπαράταξη και αν ανήκει. Αν διαπιστώσει πως η κυβέρνηση κινδυνεύει να πέσει, θα δώσει την ψήφο του σε οποιοδήποτε νομοσχέδιο, επειδή αυτό επιβάλλει το εθνικό καθήκον.
Λες και αν πέσει η κυβέρνηση θα αλλάξει κάτι σ’ αυτόν τον τόπο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Μάνδρα. Πνίγηκε τον Νοέμβριο με 24 νεκρούς. Πνίγηκε και χθες, ευτυχώς χωρίς νεκρούς. Τα αντιπλημμυρικά έργα που ήταν σχεδιασμένα από χρόνια, δεν άρχισαν καν να υλοποιούνται. Και οι κυβερνώντες διαθέτουν ένα επιχείρημα/δικαιολογία που σπάει κόκκαλα: «τόσες δεκαετίες δεν έκαναν τίποτε οι άλλοι, απαιτείτε από εμάς να τα κάνουμε όλα σε 3 χρόνια ή σε έξη μήνες;». Πάντως, ακόμη δεν εντοπίσθηκαν οι υπεύθυνοι για την καθυστέρηση υλοποίησης των αντιπλημμυρικών έργων.
Ο Φρειδερίκος και η ΜΑΤιασμένη αριστερά.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Ο Αλαίκσοις δέχθηκε χθες φραστική επίθεση στο Λονδίνο, όπου συνδυάζει οικογενειακές διακοπές - μετά της Μπέττυς και των τέκνων - με δουλειά πρωθυπουργική. Έλληνες τον αποδοκίμασαν για την προδοσία της Μακεδονίας.
Το περιστατικό μού θύμισε την επίσκεψη της βασίλισσας Φρειδερίκης στη βρεταννική πρωτεύουσα το 1963. Τότε που μια άλλη Μπέττυ, η Αμπατιέλου, λέγεται ότι χαστούκισε τη βασίλισσα, ενώ στην πραγματικότητα της επιτέθηκε φραστικά στα πλαίσια του αγώνα της για την αποφυλάκιση του συζύγου της, σημαίνοντος στελέχους του ΚΚΕ. [Ήταν τότε που το Συμβούλιο Χαρίτων απέρριπτε τις αιτήσεις απονομής χάριτος των καταδικασμένων κομμουνιστών. Τί ήταν δηλαδή αυτοί για να τύχουν χάριτος; Ναρκέμποροι, πλαστογράφοι ή απατεώνες που δεν απειλούν την καθεστηκυία τάξη;].