Rib and Sea

Έρευνα, επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Πριν από τέσσερα περίπου χρόνια, και συγκεκριμένα την 29η Αυγούστου 2006, έγινε ένα "περίεργο" και ανεξιχνίαστο (σε μερικά σημεία του) τροχαίο ατύχημα στη λεωφόρο Αθηνών - Λαυρίου όταν ένα φουσκωτό σκάφος, μάρκας "Eagle" 6.50 open με το όνομα "Αλμύρα", ανετράπη πάνω απ' το τρέϊλερ με το οποίο ερυμουλκείτο, και έπεσε στην άσφαλτο! Το σκάφος υπέστη σημαντικές ζημιές και δύο άνθρωποι τραυματίσθηκαν, ευτυχώς όχι θανάσιμα. Θα υποθέσατε, φαντάζομαι, ότι πρέπει να ήταν πολύ γκαντέμηδες εκείνοι οι δύο πεζοί, οι οποίοι είχαν την ατυχία να περνούν από κει και αμέριμνοι καθώς περπατούσαν ένα διερχόμενο σκάφος τους έπεσε στο κεφάλι! Λάθος υπόθεση όμως κάνατε!

Οι δύο άνθρωποι που τραυματίσθηκαν (ακούστηκε ότι ήταν περισσότεροι αλλά, επειδή αυτό δεν αποδεικνύεται, δεν το επικαλούμαι), δεν περπατούσαν αμέριμνοι στον δρόμο, αλλά επέβαιναν στο ρυμουλκούμενο σκάφος, συμφώνως προς όσα ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του ομολόγησε! Γνωστή, κακή, βλακώδης, άκρως επικίνδυνη και πέρα ως πέρα παράνομη συνήθεια, η οποία δυστυχώς τείνει να γίνει εθιμικό δίκαιο και να καθιερωθεί! Δεν είναι π.χ. τυχαίο ότι κάποιοι από αυτούς οι οποίοι έλαβαν μέρος στις συζητήσεις για την υπόθεση αυτή, ισχυρίστηκαν ότι, μπορεί μεν να είναι παράνομη η επιβίβαση ατόμων στο σκάφος, όταν αυτό ρυμουλκείται στην ξηρά, αλλά σε κάθε  περίπτωση οι κατασκευαστές των τρέϊλερς οφείλουν να λάβουν σοβαρά υπ' όψιν τους και αυτή την εκδοχή ώστε να τα κάνουν πιο ανθεκτικά!

Πολύ μελάνι χύθηκε έκτοτε γι' αυτή την υπόθεση και πολλά "λαϊκά δικαστήρια" στήθηκαν σε διάφορα fora του διδικτύου, με τον κάθε "ξερόλα", ημιμαθή και "επαίοντα" να λέει το μακρύ του και το κοντό του, και τον "παθόντα" κ. Νικόλαο Ματθαίου να ωρύεται και να επιτίθεται κατά του κατασκευαστή του τρέϊλερ, τον οποίον θεώρησε υπεύθυνο για το ατύχημα. Και δεν επετέθη μόνο κατά του κ. Βλάχου ο κ. Ματθαίου, αλλά και όποιου άλλου τόλμησε να καυτηριάσει και να καταδικάσει την δική του απαράδεκτη πράξη και αδιαμφισβήτητη ενοχή για το γεγονός ότι μαζί με το ρυμουλκούμενο σκάφος ερυμουλκείτο αυτός και η σύζυγός του!

Η υπόθεση βεβαίως έφθασε στα δικαστήρια, όχι γιατί ο κ. Ματθαίου εστράφη ο ίδιος κατά του κ. Κ. Βλάχου, ο οποίος ήταν ο κατασκευαστής του τρέϊλερ, αλλά γιατί η ασφαλιστική εταιρεία "Commercial Value", στην οποίαν ήταν ασφαλισμένο το πακέτο (σκάφος-τρέϊλερ), εστράφη κατά του κατασκευαστή προκειμένου να πάρει πίσω τα χρήματα που κατέβαλε στον πελάτη της. Επειδή όμως κάποτε πρέπει πράγματι η αλήθεια να λέγεται, καιρός ήταν να γίνει μια τεκμηριωμένη δημοσιογραφική έρευνα, για να γίνει επιτέλους αντιληπτό ότι η Αλήθεια δεν τεκμηριώνεται με ψεύδη, άναρθρες κραυγές και πομφόλυγες του κάθε πικραμένου και κατά φαντασίαν "δικαίου", αλλά με αδιαμφισβήτητα στοιχεία και έγγραφα.

Το περιστατικό.

Στις 29 Αυγούστου του 2006 λοιπόν, ένα επαγγελματικό ημιφορτηγό αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας του κ. Άλκη Παναγιωτίδη, ο οποίος ήταν και ιδιοκτήτης του parking σκαφών με την επωνυμία "Εξάντας", ρυμουλκούσε επί της Λεωφόρου Αθηνών - Λαυρίου το τρέϊλερ με το φουσκωτό σκάφος του κ. Ν. Ματθαίου, πάνω στο οποίο επέβαιναν (συμφώνως πάντοτε προς όσα ο ίδιος ο κ. Ματθαίου εγγράφως ομολόγησε στο forum "Φουσκωτό και Θάλασσα" στις 22/12/06 και 22/2/07) ο ίδιος και η σύζυγός του! Πρώτο τραγικό λάθος του κ. Ματθαίου, για το οποίο δεν μπορεί, δεν δικαιούται και δεν νομιμοποιείται να εγκαλεί κανέναν αφού, εκτός του ότι έθεσε με τον τρόπο αυτό σε σοβαρό κίνδυνο την ζωή και την σωματική ακεραιότητα της συζύγου του (για την δική του ζωή την αποκλειστική ευθύνη έχει προφανώς ο ίδιος), παρέβη εν γνώσει του και ένα βασικό άρθρο του Κ.Ο.Κ. στο οποίο ρητώς και κατηγορηματικώς αναφέρεται ότι απαγορεύεται αυστηρώς η επιβίβαση ατόμων σε σκάφος το οποίο ρυμουλκείται με τρέϊλερ στην ξηρά.

Ο οδηγός του αυτοκινήτου, θέλοντας να επιστρέψει στο parking, έκανε μια πλήρη αναστροφή και εκείνη ακριβώς την χρονική στιγμή, το σκάφος, λόγω της ταχύτητας του αυτοκινήτου, της φυγοκέντρου δυνάμεως που αναπτύχθηκε και της μετατόπισης του φορτίου, το κέντρο βάρους του οποίου ήταν αναμενόμενο να έχει μεταφερθεί πιο ψηλά λόγω και των δύο ευτραφών ατόμων που επέβαιναν (παράλογο;), έγειρε δεξιά, έφυγε πάνω απ' το τρέϊλερ μαζί με τους δύο (ήταν μόνο δύο;) επιβαίνοντες και έπεσε στον δρόμο. Και εδώ αρχίζει να ξετυλίγεται το κουβάρι της ιστορίας.

Τα επιμέρους στοιχεία και το δικαστήριο.

Ξεχνάμε, προς το παρόν, ότι η επιβίβαση ατόμων πάνω σε ένα ρυμουλκούμενο (στον δρόμο) σκάφος απαγορεύεται και μπορεί, αυτή καθ' εαυτή, να ευθύνεται για την ανατροπή του. Ο κ. Ματθαίου ισχυρίζεται ότι η κατασκευαστική δομή του συγκεκριμένου τρέϊλερ ("Δρομεύς" 670) ήταν για να μεταφέρει χωρίς πρόβλημα σκάφος συνολικού βάρους 1.800 κιλών. Δεν ευσταθεί ωστόσο αυτός ο ισχυρισμός του, αφού το συγκεκριμένο τρέϊλερ ΔΕΝ διέθετε σύστημα πέδησης και συμφώνως προς την βεβαίωση του μηχανολόγου μηχανικού κ. Ιωάννη Τσιρίγου, η οποία συνόδευσε την πώληση, το μικτό βάρος που επιτρεπόταν να μεταφέρει το συγκεκριμένο τρέϊλερ δεν έπρεπε να υπερβαίνει τα 500 κιλά! Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι η "Δρομεύς" κατασκευάζει τον ίδιο τύπο τρέϊλερ με φρένα, του οποίου όντως οι προδιαγραφές του καλύπτουν σκάφος βάρους 1.800 κιλών. Αν το τρέϊλερ είχε πουληθεί από τον κατασκευαστή απ' ευθείας στον κ. Ματθαίου, θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι ο δεύτερος εξαπατήθηκε, γιατί άλλο τρέϊλερ ζήτησε (για 1.800 κιλά) και άλλο παρέλαβε. Αυτό άλλωστε ισχυρίστηκε, εμμέσως πλην σαφώς, ο συνήγορος της ασφαλιστικής εταιρείας στο δικαστήριο. Έγινε όμως έτσι; Στην ακροαματική διαδικασία απεδείχθη κάτι εντελώς διαφορετικό.

Το συγκεκριμένο τρέϊλερ είχε πουλήσει η εταιρεία "Δρομεύς" στον ιδιοκτήτη του parking, όπου άφηνε ο κ. Ματθαίου το σκάφος του, και όχι στον ίδιο τον κ. Ματθαίου! Αυτό προκύπτει και από το Δελτίο Αποστολής υπ' αρ. 1770/1.3.06 και από το τιμολόγιο υπ' αρ. 694/3.4.06, όπου ουδεμία αναφορά σε φρεναριζόμενο τρέϊλερ έγινε! Η τιμή πώλησης άλλωστε του συγκεκριμένου τρέϊλερ ήταν 474 ευρώ πλέον Φ.Π.Α. 19% = 564,06 ευρώ τελική τιμή. Ευλόγως διερωτάται λοιπόν κανείς. Γνώριζε ο κατασκευαστής του τρέϊλερ ότι στο ΜΗ φρεναριζόμενο εκείνο τρέϊλερ θα μεταφερόταν σκάφος βάρους 1.800 κιλών και μάλιστα ότι σ' αυτό θα επέβαιναν κατά την ρυμούλκυση και δύο (κατά δήλωσιν του ιδιοκτήτη) άτομα; Γνώριζε ο κ. Ματθαίου ότι το σκάφος που του παρέδωσε ο κ. Παναγιωτίδης δεν ήταν φρεναριζόμενο; Αν μεν το γνώριζε (πολύ εύκολο να το καταλάβει ακόμη και ένας αδαής) γιατί το παρέλαβε αφού, όπως ισχυρίστηκε, κατέβαλε γι' αυτό 2.000 ευρώ; Ουδέποτε βεβαίως εκδόθηκε ή προσκομίσθηκε τιμολόγιο που να έχει εκδοθεί για 2.000 ευρώ στο όνομα του κ. Ματθαίου! Αν πάλι γνώριζε ο κ. Ματθαίου ότι το τρέϊλερ δεν ήταν φρεναριζόμενο, τότε γιατί μετά το ατύχημα ισχυρίστηκε ότι ήταν; Και γιατί η ασφαλιστική εταιρεία επικαλέστηκε ένα ανύπαρκτο τιμολόγιο προσκομίζοντας ένα άλλο στο οποίο εμφανιζόταν σαν αγοραστής ο κ. Παναγιωτίδης; Από πουθενά πάντως δεν προέκυψε ότι ο κ. Ματθαίου κατέβαλε στον κ. Βλάχο 2.000 ευρώ. Αν τα είχε καταβάλει δεν θα υπήρχε κάποιο παραστατικό, μια απόδειξη είσπραξης ή το αντίγραφο ενός τραπεζικού εμβάσματος; Δεν θα εμφάνιζε τα στοιχεία αυτά η ασφαλιστική εταιρεία στο δικαστήριο προκειμένου να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς της;

Το συγκεκριμένο τρέϊλερ λοιπόν, όπως ήδη ανέφερα, δεν ήταν φρεναριζόμενο και δεν το αγόρασε ο κ. Ματθαίου από την εταιρεία "Δρομεύς", αλλά από τον ιδιοκτήτη του parking "Εξάντας" όπου άφηνε το σκάφος του. Πώς ήταν άλλωστε δυνατόν να το αγόρασε από τον κ. Κ. Βλάχο καταβάλοντας 2.000 ευρώ, όπως ψευδώς ισχυρίστηκε η ασφαλιστική εταιρεία στο δικαστήριο, αφού η τιμολογημένη αξία του μη φρεναριζόμενου τρέϊλερ που πούλησε ο κ. Βλάχος στον ιδιοκτήτη του parking ήταν μόλις 564,06 ευρώ; Το "ντεσού" ότι το τρέϊλερ εκείνο δεν ήταν ικανό να μεταφέρει 1.800 κιλά αλλά μόλις 500 (!), δεν απασχόλησε προφανώς καθόλου τον κ. Ματθαίου αφού η τιμή του ήταν τόσο ελκυστική! Ο κ. Ματθαίου πίστευε, ενδεχομένως, ότι ένα τρέϊλερ για 500 κιλά (χωρίς φρένα) αρκούσε για να μεταφέρει με ασφάλεια από το parking στη γλύστρα ένα σκάφος συνολικού βάρους 1.800 κιλών με το επιπλέον βάρος δύο ατόμων! Και για να πω και του στραβού το δίκιο, πόσοι δεν έχουν κάνει κατά καιρούς τις ίδιες σκέψεις ατενίζοντας τον στενό ορίζοντα της τσέπης τους; Δεν έχετε παρά να παρατηρήσετε τα σκάφη που καθελκύονται στις γλύστρες για να βεβαιωθείτε!

Η ασφαλιστική εταιρεία επικαλέστηκε επίσης στο δικαστήριο ότι το τρέϊλερ ήταν φρεναριζόμενο και για έναν άλλο προφανή λόγο. Για να στοιχειοθετηθεί η ευθύνη του κατασκευαστή και να δικαιολογηθεί το βάρος των 1.800 κιλών, αφού ο ελληνικός νόμος και η σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία απαιτούν, πάνω από κάποια κιλά ρυμούλκυσης, το τρέϊλερ να διαθέτει υποχρεωτικώς σύστημα πέδησης! Η αλήθεια όμως είναι ότι το συγκεκριμένο τρέϊλερ ΔΕΝ ήταν φρεναριζόμενο και αυτό απεδείχθη, εκτός από το σχετικό τιμολόγιο πώλησης, όπως ήδη ανέφερα, και από το φωτογραφικό υλικό, το οποίο και δεν τόλμησε βεβαίως να αμφισβητήσει η ασφαλιστική εταιρεία!

Πάμε τώρα παρακάτω. Το ατύχημα έγινε, και η ασφαλιστική εταιρεία, κατά ένα περίεργο και ανεξήγητο τρόπο, κατέβαλε χρηματική αποζημίωση 16.737,90 ευρώ (!) στον κ. Ματθαίου, χωρίς να μπει καν στον κόπο να ρωτήσει "ποιος", "πότε", "πώς" και "γιατί"! Και είναι πράγματι απορίας άξιο πώς μπορεί να καταβάλει αποζημίωση μια ασφαλιστική εταιρεία χωρίς καταγραφή του τροχαίου ατυχήματος από την αστυνομία, δεδομένου ότι ακόμη και στην περίπτωση κλοπής ενός σκάφους, ο ιδιοκτήτης του οφείλει εκτός από την ασφαλιστική του εταιρεία να το δηλώσει και στο λιμεναρχείο! Η "Commercial Value" περιορίστηκε μόνο στην έκθεση του πραγματογνώμονα και εστράφη στη συνέχεια κατά του κ. Κ. Βλάχου ως πωλητού του τρέϊλερ! Αυτό ήταν όμως ένα ακόμη λάθος της, γιατί το τρέϊλερ δεν πουλήθηκε όπως είπαμε από την "Δρομεύς" στον κ. Ματθαίου, αλλά στον ιδιοκτήτη του parking "Εξάντας" κ. Άλκη Παναγιωτίδη ο οποίος, στη συνέχεια, το πούλησε στον κ. Ματθαίου! Κατά του κ. Παναγιωτίδη κατέθεσε συγχρόνως αγωγή ο δικηγόρος του κ. Βλάχου, ζητώντας του να καταβάλει τα χρήματα τα οποία θα εκαλείτο πιθανώς να πληρώσει ο κ. Βλάχος στην ασφαλιστική εταιρεία, στην περίπτωση που το δικαστήριο θα τον καταδίκαζε. Ο κ. Παναγιωτίδης όμως, αν και κλητεύθηκε νομίμως, δεν παρουσιάστηκε ποτέ στο δικαστήριο!

Είναι γνωστό τοις πάσι ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι πολύ φειδωλές στην καταβολή αποζημιώσεων εάν δεν προηγηθεί καταγραφή και εξονυχιστικός έλεγχος των συνθηκών του ατυχήματος. Ακόμη και για το απλό σπάσιμο ενός καθρέφτη μοτοποδηλάτου ή ενός φλάς αυτοκινήτου οι εταιρείες φωτογραφίζουν τα σπασμένα ανταλλακτικά, ελέγχουν τις τιμές, τα τιμολόγια κ.λ.π. Πόσο μάλλον που, στην προκειμένη περίπτωση, η κυκλοφορία των οχημάτων στο συγκεκριμένο σημείο της λεωφόρου Αθηνών - Λαυρίου θα πρέπει λογικά να έκλεισε, μέχρις ότου γερανοφόρο όχημα μεταφέρει το πεσμένο στο οδόστρωμα σκάφος στο parking "Εξάντας" (αυτό ισχυρίζεται η ασφαλιστική εταιρεία στην αγωγή της). Εκτός των άλλων, υπήρξε τραυματισμός δύο ατόμων (γεγονός το οποίο περιέργως αποσιωπήθηκε, παρ' όλο που η επίκληση του τραυματισμού δύο ανθρώπων θα ήταν, υποτίθεται, υπέρ του κ. Ματθαίου!), δεν εκλήθη η Τροχαία Κερατέας και δεν υπάρχει καταγραφή στο βιβλίο συμβάντων ούτε περιγραφή του ατυχήματος! Θα συνέβαινε άραγε το ίδιο αν τα άτομα που είχαν τραυματισθεί δεν ήταν ο ιδιοκτήτης του σκάφους και η σύζυγός του; Μήπως δεν εξυπηρετούσε τον κ. Ματθαίου (και απέναντι στον νόμο και απέναντι στον κατασκευαστή του τρέϊλερ) να εμφανισθούν αυτός και η σύζυγός του ως τραυματίες; Πώς θα δικαιολογούσαν, στην αστυνομία κυρίως, τον τραυματισμό τους; Θα έλεγαν ότι επέβαιναν πάνω στο σκάφος ενώ το τρέϊλερ ερυμουλκείτο στον δρόμο ή ότι περνούσαν από το σημείο εκείνο τυχαίως και τους έπεσε το σκάφος στο κεφάλι; Στο δικαστήριο, επίσης, η ασφαλιστική εταιρεία, μολονότι είχε έννομο συμφέρον να το κάνει, δεν επικαλέστηκε κανένα τραυματισμό! Ήταν άραγε"τυχαίο" αυτό ή μήπως δεν το γνώριζε γιατί ο πελάτης της το απέκρυψε;

Ο κ. Ματθαίου ισχυρίστηκε ότι το σκάφος έπεσε επειδή έσπασε το τρέϊλερ. Στην πραγματικότητα ο ισχυρισμός αυτός καταρρίπτεται από την ίδια την εικόνα του σκάφους. Οι ζημιές ήταν τόσο εκτεταμένες και μεγάλες, ώστε κανείς δεν θα πιστέψει ότι έπεσε απλώς απ' το τρέϊλερ. Το λιγότερο που θα μπορούσε να πει κανείς, βλέποντας τις φωτογραφίες, είναι ότι το σκάφος ήταν εγκαταλειμένο σε κάποιο πεδίο μάχης στο... Αφγανιστάν ή την Γιουγκοσλαβία και αποτελούσε στόχο μαχητικών αεροπλάνων! Αν η αιτία της πτώσης του ήταν απλώς επειδή έσπασαν τα τέσσερα μόνο μπροστινά ροδάκια του τρέϊλερ (από τα τριάντα έξι που είχε συνολικώς) θα έπρεπε το σκάφος να πέσει μονόπαντα και να μην δημιουργηθούν οι εκτεταμένες ζημιές στις υπερκατασκευές του (κονσόλα, ρολ μπαρ, αεροθάλαμος κ.λπ.). Η εμφάνιση του σκάφους μετά την ανατροπή του έδειχνε ότι πρέπει να έφερε μερικές τούμπες στο έδαφος προτού ακινητοποιηθεί! Η περιγραφή άλλωστε του ιδίου του κ. Ματθαίου δεν αφήνει καμμία αμφιβολία. Ιδού τι έγραψε ο κ. Ματθαίου στις 24 Δεκεμβρίου του 2006 στο forum "Φουσκωτό και Θάλασσα" : "Το φουσκωτό επισκευάστηκε έγινε καινούργιο... όπως και ήταν. Μπαλόνια καινούργια, κονσόλα, ηλεκτρικά, roll bar οι μηχανές ευτυχώς δεν έπαθαν τίποτα...Λέω ευτυχώς γιατί η γυναίκα μου βρέθηκε ανάσκελα μισή έξω και μισή μέσα στο σκάφος με την μηχανή να σταματάει 30 πόντους από το κεφάλι στήθος. Δεν μπορώ να μην πώ μπράβο στον Χειλάκη για το συνεργάτη που έχει για τα roll bar που ενώ κάποιοι μου έλεγαν είναι χοντρό κλπ αυτό μας έσωσε πραγματικά". Υπάρχει λοιπόν καμμία αμφιβολία ότι το σκάφος έπεσε στην άσφαλτο "μαλλιά κουβάρια" με τον κινητήρα και το ρολ μπαρ να σταματούν ελάχιστα πάνω από το ανάσκελο σώμα του ενός εκ των δύο (ήταν μόνο δύο;) επιβαινόντων;

Η στρέβλωση της κολώνας του εργάτη δημιουργήθηκε, προφανώς, από το βάρος του σκάφους, καθώς αυτό έφυγε πάνω απ' το τρέϊλερ, όντας δεμένο πάνω στον εργάτη με ιμάντα, στρεβλώνοντάς τον και δημιουργώντας με το βάρος του και τις υπόλοιπες παράπλευρες ζημιές στο μη φρεναριζόμενο τρέϊλερ, το οποίο, σύμφωνα και με την βεβαίωση του μηχανολόγου μηχανικού κ. Ιωάννη Τσιρίγου, το μικτό βάρος το οποίο επιτρεπόταν να μεταφέρει ("Δρομεύς" 670 Σ - 4Τ) δεν έπρεπε να υπερβαίνει τα 500 κιλά! Αυτά πώς και δεν τα είδε ο πραγματογνώμονας;

Η ασφαλιστική όμως εταιρεία ανέλαβε και μια άλλη "περίεργη" πρωτοβουλία στην προσπάθειά της να αποδείξει ότι η εταιρεία "Δρομεύς" είχε προϊστορία στα ατυχήματα. Παρουσίασε, εκ των υστέρων μάλιστα, όταν είδε ότι χάνεται η υπόθεση, τα στοιχεία (φωτογραφία, άδεια εκτέλεσης πλόων κ.λπ.) και το έντυπο της αποζημίωσης ενός άλλου πελάτη της (τα στοιχεία του οποίου για ευνόητους λόγους δεν αναφέρω), ο οποίος είχε στην κατοχή του ένα τρέϊλερ "Δρομεύς" και κατά την διάρκεια της ανέλκυσης του σκάφους του το τρέϊλερ αυτό υπέστη ζημιά. Ο δικηγόρος του κ. Βλάχου κατάφερε να επικοινωνήσει με τον άνθρωπο αυτόν ο οποίος, όχι μόνο διέψευσε την ασφαλιστική εταιρεία, όχι μόνο είπε ότι δεν ευθυνόταν το τρέϊλερ για την ζημιά που υπέστη, όχι μόνο κατέθεσε υπεύθυνη δήλωση για το ψευδές του ισχυρισμού της "Commercial Value", αλλά απείλησε ότι θα αποτανθεί και στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για απαράδεκτη προσβολή και παραβίαση των προσωπικών του στοιχείων!

Στο "δια ταύτα".

Μετά από όλα αυτά, η αγωγή της ασφαλιστικής εταιρείας απερρίφθη όπως ήταν φυσικό από το δικαστήριο (απόφαση υπ' αρ. 3882/11.9.2009 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών), με την εταιρεία να έχει βεβαίως το δικαίωμα να εφεσιβάλλει την πρωτόδικη αυτή απόφαση εντός χρονικής προθεσμίας τριών ετών. Εν τω μεταξύ όμως η "Commercial Value" έβαλε προσφάτως λουκέτο, μαζί με τις άλλες εταιρείες του Ομίλου Ψωμιάδη, οπότε...

Ηθικό δίδαγμα.

Τι έμεινε τελικώς μετά απ' όλα αυτά; Ο κ. Νικόλαος Ματθαίου αποζημιώθηκε με το χρηματικό ποσό των 17.700 ευρώ και κάτι ψιλά για τα ψέματα, τις παρανομίες και τις λανθασμένες επιλογές του, και αντί να ποιήσει, κατά το κοινώς λεγόμενο, την νήσσαν, περιφερόταν επί μήνες στα διάφορα διαδικτυακά καφενεία εκτοξεύοντας ύβρεις και εξαπολύοντας οργισμένες επιθέσεις κατά δικαίων και αδίκων ως ταύρος εν υαλοπωλείω. Οι ιδιοκτήτες των parking συνεχίζουν να μεταφέρουν τους ιδιοκτήτες των σκαφών και τις οικογένειές τους πάνω στα τρέϊλερς, ενώ στον κ. Κ. Βλάχο έμεινε η "ρετσινιά" του "επικίνδυνου" κατασκευαστή! Ελπίζω μόνο, και εύχομαι, να μη σκοτωθεί κάποια μέρα ένας από όλους αυτούς που φθάνουν στις γλύστρες καβάλλα στα τρέϊλερς, γιατί τότε θα είναι πολύ αργά για να κλαίνε οι συγγενείς και να ζητούν ευθύνες και αποζημιώσεις από τις ασφαλιστικές εταιρείες και τους κατασκευαστές...

Υ.Γ. Και να σκεφτεί κανείς ότι ο κ. Νικόλαος Ματθαίου επιφυλάσσει για τον εαυτό του τα τιμητικά παρατσούκλια... "δίκαιος" και "η αλήθεια να λέγεται"! Αν όμως ήταν πράγματι λάτρης της Αλήθειας και ήθελε να αποδοθεί Δικαιοσύνη, έπρεπε να παρουσιαστεί στο δικαστήριο και όχι να στήνει λαϊκά δικαστήρια στα διαδικτυακά καφενεία υποδυόμενος τον εισαγγελέα! Έπρεπε, αν μη τι άλλο, να τον καλέσει η ασφαλιστική εταιρεία να καταθέσει σαν μάρτυρας στο δικαστήριο ή να κάνει μια ένορκη κατάθεση για τις λεπτομέρειες του ατυχήματος. Αντ' αυτών ο κ. Ματθαίου προτίμησε να παριστάνει τον "αδιάφθορο" και "σκληρό τιμωρό" στα διάφορα fora, εκτοξεύοντας υποκριτικές κορώνες και ύβρεις! Υπάρχει βεβαίως και η άλλη εκδοχή. Να τον κάλεσε η ασφαλιστική εταιρεία να καταθέσει κι' εκείνος, εκμεταλλευόμενος την ευχέρεια που του παρείχε ο νόμος να μην παρουσιαστεί (υποχρεωτικώς) σε πολιτικό δικαστήριο, να έκανε το "παγώνι", αποφεύγοντας έτσι να πιάσει με τα χέρια του τις πατάτες που ο ίδιος τσουρούφλισε...

Διευκρινίσεις :

1)  Όλα όσα πιο πάνω ανέφερα βασίζονται σε επίσημα στοιχεία και αποδεικνύονται από δημόσια έγγραφα. Το δημοσιογραφικό απόρρητο μου δίνει το δικαίωμα να μην αποκαλύψω (προς το παρόν) τα έγγραφα αυτά, αλλά και την πηγή των πληροφοριών μου. Τα στοιχεία και τα έγγραφα παραμένουν στο αρχείο του "Rib and Sea" και θα δημοσιοποιηθούν την ημέρα που θα λήξει η προθεσμία υποβολής της εφέσεως εκ μέρους της ασφαλιστικής εταιρείας.

2) Συγκεκριμένος καταξιωμένος κατασκευαστής φουσκωτών σκαφών, ο οποίος δεν επιθυμεί να αναφερθεί το όνομά του, μου είπε πάντως επί λέξει τα εξής : "Πέρα από το τι λέει ο νόμος, είναι λάθος να ανεβαίνουν άτομα στο σκάφος όταν αυτό είναι πάνω στο τρέϊλερ και, ιδίως όταν αυτό κινείται, γιατί το βάρος τους ασκείται σε συγκεκριμένα σημεία του σκάφους, με αποτέλεσμα στα σημεία αυτά ο πολυεστέρας της γάστρας να καταπονείται πάνω στα ροδάκια του τρέϊλερ. Κοίταξε τι συμβαίνει όταν μία γάστρα παλεύει με τα κύματα της θάλασσας και τι συμβαίνει όταν την κτυπήσει ας πούμε κάποιος με μια βαριοπούλα. Στην πρώτη περίπτωση η πίεση ασκείται πάνω σε μεγάλη επιφάνεια, ενώ στη δεύτερη σε συγκεκριμένο σημείο. Ενώ στην πρώτη περίπτωση η γάστρα αντέχει στις καταπονήσεις των κυμάτων, στη δεύτερη θα φθαρεί και πιθανώς θα σπάσει! Τα τρέϊλερς, εν πάσει περιπτώσει, κατασκευάζονται για να μεταφέρουν βάρκες και όχι ανθρώπους και εμπορεύματα"!