Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Αντιμάμαλα
Αργήσατε κ. συνάδελφε, αργήσατε!
Είδατε ποιο είναι το σημερινό (1.5.2010) πρωτοσέλιδο της εφημερίδας του πολυβραβευμένου και διάσημου δημοσιογράφου κ. Νίκου Χατζηνικολάου, ο οποίος μάλιστα το διαφήμισε δεόντως στο χθεσινό δελτίο ειδήσεων του καναλιού όπου εργάζεται; (απαγορεύεται η "γκρίζα" διαφήμιση, σου λέει μετά ο άλλος). Να πάνε, λέει, οι ένοχοι πολιτικοί στη φυλακή! Και συμφώνησε βεβαίως ο έτερος μεγαλοδημοσιογράφος κ. Γιώργος Τράγκας (λέγε με εκπρόσωπο της αξιωματικής αντιπολίτευσης) και έσπευσε να χαϊδολογήσει τον "εργοδότη" του με τα γνωστά σαλιαρίσματα του τύπου "μπράβο", "συγχαρητήρια" κ. Χατζηνικολάου για το θάρρος σας!
Περί "Μνημονίου Πολιτικής Προστασίας".
Επιμέλεια - Σχόλια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Θα θυμάστε ότι πολύς ντόρος έγινε και με ιδιαίτερη επισημότητα υπεγράφη το περιβόητο "Μνημόνιο Πολιτικής Προστασίας", μεταξύ του τότε υφυπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής κ. Πάνου Καμμένου, των Ομίλων Φουσκωτών Σκαφών και της υπό ίδρυσιν Ομοσπονδίας, κατά την διάρκεια της "Τέταρτης Πανελλήνιας Συγκέντρωσης", η οποία έλαβε χώρα στη Σύρο τον Ιούνιο του 2008.
Άναρθρες κραυγές μασκοφόρων.
Η συνέντευξη που παραχώρησε προσφάτως στο "Rib and Sea" ο κ. Αννίβας Αρτέμης, δημιούργησε κάποια σχόλια σε ένα από τα διαδικτυακά "καφενεία" του χώρου της θάλασσας. Μεταξύ αυτών και το κακόβουλο σχόλιο (περισσότερο με β-lack χιούμορ μοιάζει) ενός "θαμώνα", ο οποίος περιφέρεται (ελλείψει άλλης σοβαρής ασχολίας, προφανώς) από το ένα διαδικτυακό "καφενείο" στο άλλο, κρίνοντας, επικρίνοντας και εκφέροντας την πολυπραγμωσύνη και την παντογνωσία του επί παντός θέματος, υπαρκτού και μη. Για να νοιώθει μάλιστα "ασφαλής", χρησιμοποιεί κατά καιρούς διάφορα παρατσούκλια, όπως "30 knots", "co-pilot", "μουλωχτός" (αυτό του ταίριαζε ομολογουμένως γάντι) και άλλα.
"Ελαττωματικό" υλικό...
Έχετε ακούσει που λένε ότι θέλει ν' αγιάσει κανείς αλλά ο διάολος δεν τον αφήνει; Ε, λοιπόν, αυτό συμβαίνει συχνά στις μέρες μας. Και εντάξει, να τον αγνοήσεις τον κάθε κερατά και διαολοκαλόγερο που τρίβει το πιπέρι και την καμπούρα του στις ξένες παλάμες. Θα καταλάβει όμως ότι τον αγνοείς ή θα εκλάβει τη σιωπή σου ως ενοχή και αδυναμία και θα θέλει ν' ανέβει στο κρεββάτι; Έχουμε φτάσει βλέπετε σε τέτοιο σημείο κατάντιας, που δεν πάει πιο κάτω. Αμφισβητούνται πλέον ακόμη και τα αυτονόητα, τα αυταπόδεικτα. Επιτρέψτε μου όμως να γίνω πιο σαφής.
Μωρέ, τι μας λες;
Ένα άρθρο του Γιώργου Τετράδη στην "Ελευθεροτυπία" (21 Ιανουαρίου 2010).
Στο σπίτι μου, όπως και στο σπίτι κάθε Ελληνα που σέβεται τον εαυτό του, υπάρχει ένα στερεοφωνικό συγκρότημα. Από το ένα ηχείο παίζει η Κυβέρνηση, που όλο ανακοινώνει εισπρακτικά μέτρα για να καλύψει το έλλειμμα του Δημοσίου, και από το άλλο ηχείο παίζει η αγορά έξω από την Ελλάδα, που όλο ζητάει πίσω τα δανεικά της και τα λεφτά μας για να ζήσουν οι κερδοσκόποι.