Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Μετά τη συνάντηση της ηγεσίας των τριών ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας με τον ανθύπατο του ελληνικού προτεκτοράτου, ο εν αναμονή ανθύπατος επιτέθηκε με σφοδρότητα στον εν ενεργεία ανθύπατο κάνοντας λόγο για «συναλλαγή» ανθύπατου-δικαιοσυνηγετών. Και τούτο, επειδή εξερχόμενοι οι δικαιοσυνηγέτες του ανακτόρου του ανθύπατου δήλωσαν ότι συζήτησαν με τον ανθύπατο και τα μισθολογικά τους, λαβόντες την διαβεβαίωση ότι δεν θα γίνουν περαιτέρω μειώσεις αποδοχών, ίσως δε να γίνουν και αυξήσεις.
Δεν έχασε την ευκαιρία το ανάκτορο του ανθύπατου και όλοι οι περί ή υπό αυτόν μας να μας θυμίσουν ότι και ο πρώην ανθύπατος που ανήκει στη φράξια του εν αναμονή ανθύπατου είχε συναντηθεί με τους δικαιοσυνηγέτες.
Κι’ έτσι, αναγκάζομαι σήμερα να υπερασπισθώ τον πρώην ανθύπατο, καθ’ ότι ο σημερινός ανθύπατος δεν συναντήθηκε μόνον με τον ηγέτη του ΣτΕ, στον ποίον ήθελε να στείλει κάποιο μήνυμα, αλλά κάλεσε [κρατάμε το «κάλεσε»] και τους άλλους δύο για ξεκάρφωμα.
Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Αρχές Μαρτίου 2015 πραγματοποίησε την ετήσια εκδήλωσή του ο Σύνδεσμος Εφέδρων Αξιωματικών Νομού Ρεθύμνου. Ήταν αφιερωμένη στα 85 χρόνια από την ίδρυση του Συμβουλίου της Επικρατείας από τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Ομιλητής ήταν και ο τότε Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας κ. Σωτήριος Ρίζος με θέμα «Το Συμβούλιο της Επικρατείας ως εγγυητής της τηρήσεως του Συντάγματος». Είπε μεταξύ άλλων:
«Η έμπνευση ίδρυσης του Συμβουλίου της Επικρατείας ήταν αποκλειστικά ιδέα του Ελ. Βενιζέλου. Ιδέα η οποία πρέπει να πούμε ότι πολεμήθηκε στην αναθεωρητική Βουλή του 1911 και ο Βενιζέλος εκεί ανέπτυξε τα επιχειρήματά του, γιατί πρέπει να δημιουργηθεί ένα Δικαστήριο, το οποίο θα ελέγχει τη διοίκηση από τον κατώτατο υπάλληλο μέχρι τον ανώτατο άρχοντα, μέχρι το βασιλέα τότε και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μετά».
Του Ελευθέριου Ρήνου.
Πριν από περίπου ένα χρόνο, ο Σώρρας χρησιμοποίησε, ως μια ακόμη μέθοδο προσέλκυσης θυμάτων και ψηφοφόρων στο κόμμα που δημιούργησε (δεν υπάρχουν πολιτικοί φορείς, έτσι ονομάζονται τα κόμματα αγαπητά θύματα), ανακοίνωση πως θα πλήρωνε τους φόρους, τα δάνεια και τις υποχρεώσεις των πολιτών προς τους ασφαλιστικούς φορείς. Έβαλε λοιπόν τους ανυποψίαστους πολίτες να σταματήσουν να πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους και να στέλνουν εξώδικα, με τα οποία ζητούν την είσπραξη των οφειλών τους από τα 600 δις του Σώρρα, δηλαδή από ένα τμήμα των 2.8 τρις δολαρίων του Wozny...
Πρόσφατα, ο Δικηγορικός Σύλλογος Ηρακλείου εξέδωσε μια ανακοίνωση για τα θύματα της εγκληματικής οργάνωσης, σημειώνοντας μεταξύ άλλων «πριν να επέλθει ανεπανόρθωτη βλάβη σ’ αυτούς από τον εφησυχασμό που μπορούν να δημιουργήσουν οι εκπορευόμενες από την παραπάνω πολιτική κίνηση ολότελα αβάσιμες και παραπλανητικές συμβουλές, να συμβουλεύονται τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους για το ποια ένδικα βοηθήματα και ένδικα μέσα μπορούν να αντιτάξουν για να αμφισβητήσουν την ουσία των εις βάρος τους απαιτήσεων ή (και) να προσβάλλουν τη διαδικασία είσπραξης τους. Εάν δε η οικονομική τους κατάσταση δεν επιτρέπει την ανάθεση σχετικής εντολής σε δικηγόρο της επιλογής τους, τους ενημερώνουμε ότι, εφ’ όσον πληρούν τις νόμιμες προϋποθέσεις, μπορούν να ζητήσουν τον διορισμό πληρεξουσίου δικηγόρου μέσω του θεσμού της νομικής βοήθειας, χωρίς να επιβαρυνθούν οικονομικά.
Παγκόσμια πρωτοτυπία! Αυτό μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να συμβεί!
Ο δημοσιογράφος και πιλότος υπερελαφρών αεροσκαφών Ιωσήφ Παπαδόπουλος έβαλε στο πίσω κάθισμα του ιπτάμενου φουσκωτού τη Σεβαστή Σώμου και την μετέφερε από τον όρμο του Αγ. Μηνά στην εκκλησία της Παναγίτσας, στη Δροσιά Χαλκίδος, προκειμένου να παντρευτεί τον εκλεκτό της καρδιάς της Γιώργο Νίττη!
Όταν το ιπτάμενο φουσκωτό σκάφος εμφανίστηκε ξαφνικά πάνω απ' το λιμανάκι της Δροσιάς, η έκπληξη των καλεσμένων, βλέποντας ότι η νύφη επέβαινε στο ασυνήθιστο ιπτάμενο μέσο, ήταν απερίγραπτη! Μετά την προσθαλάσσωση του ιπτάμενου φουσκωτού ο πιλότος έσπευσε να βοηθήσει τη νύφη να αποβιβαστεί και να την παραδώσει στον πατέρα της Ανδρέα Σώμο, ο οποίος την συνόδευσε στην εκκλησία υπό τις επευφημίες και τα χειροκροτήματα των καλεσμένων και όσων βρέθηκαν εκείνη τη στιγμή στο λιμανάκι της Δροσιάς.
Του Σαράντου Καργάκου.
Ας ξεκινήσουμε, αγαπητοί, από ένα εξορκισμένο σήμερα «εθνικιστή» ποιητή που κάποτε τολμούσαμε να θεωρούμε πρώτο εθνικό μας ποιητή, τον Διονύσιο Σολωμό: γράφει στους «Ελεύθερους Πολιορκημένους»:
«Αραπιάς άτι, Γάλλου νούς, βόλι Τουρκιάς, τόπ’ Αγγλου* πόλεμος μέγας πολεμά, βαρεῖ τό καλυβάκι…»
*τόπ΄ = μπάλα κανονιού. Εννοείτε ασφαλώς ποιο είναι το καλυβάκι στον παρόντα καιρό. Όχι η Ελλάς ή η προέκτασή της η Κύπρος, αλλά σύμπας ο Ελληνισμός. Ο Ελληνισμός μετά τις εξάρσεις του στον πόλεμο του ’40-’41, με την αντίστασή του κατά των αρχών Κατοχής, με τον ενωτικό αγώνα της Κύπρου (μια δράκα μαχητές κατά μιας αυτοκρατορίας) αποτελούσε κακό παράδειγμα για τους λοιπούς λαούς. Κακό παράδειγμα υπήρξε και με την Επανάσταση του ’21 που διέλυσε τον ιστό της υποταγής που είχε επιβάλει η Ιερά Συμμαχία. Όταν το 1830 έκλεινε η αυλαία της Ελληνικής Επαναστάσεως άνοιγε η αυλαία των ευρωπαϊκών επαναστάσεων.