Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Είναι μερικά πράγματα που με συνδέουν με κάποια νησιά του Αιγαίου, περισσότερο ίσως από κάποια άλλα. Η Αμοργός είναι ένα από αυτά. Κάθε φορά που αποβιβάζομαι στα Κατάπολα ή στην Αιγιάλη αισθάνομαι πως επιστρέφω στο δικό μου νησί. Πως θα συναντήσω και πάλι τον Νίκο Θεολογίτη και την οικογένειά του στα Θολάρια, τον ηγούμενο της Μονής Χοζοβιώτισσας Σπυρίδωνα Δεναξά, τον Βαγγέλη Λουδάρο και τον καπτα Γιάννη Φωστιέρη στα Κατάπολα, τη Μαρία Ρούσσου και τον σύζυγό της Κώστα στην Καλοταρίτισσα, και τόσες άλλες οικείες φυσιογνωμίες.

Σ' αυτό το ταξίδι προστέθηκαν και άλλοι, που θα τους νοσταλγώ μέχρι κάποιο καράβι ή κάποιο φουσκωτό να με φέρει και πάλι στην Αμοργό που είναι αγκυροβολημένη στο νοτιοανατολικό άκρο των Κυκλάδων, δίπλα στην Κίναρο και τη μοναδική της κάτοικο, την αγαπημένη μου Ειρήνη. Ο Νίκος Κωβαίος στο Ξυλοκερατίδι, ο Αλέξανδρος Καλουτάς και ο Βαγγέλης Βασσάλος στη Λαγκάδα, η Μαρία Ρούσσου και ο σύζυγός της Κώστας στην Καλοταρίτισσα, η Μαρία Ρούσσου και ο σύζυγός της Γιώργος (γιος της Κοραλλίας Ρούσσου) στον Πύργο της Κάτω Μεριάς.

Είναι όμως και κάποιες τοποθεσίες που με μαγεύουν εδώ. Είναι οι απότομοι γκρεμοί, η απίστευτη θάλασσα, τα εκπληκτικά μονοπάτια, που είναι τόσο καλά συντηρημένα, χαρτογραφημένα και σηματοδοτημένα όσο πουθενά αλλού, τα υπέροχα τοπικά φαγητά και εδέσματα, ο μαγικός αέρας του Κεντρκού Αιγαίου που φαίνεται να μένει πάντα ζωντανός στην Αμοργό.

Φαίνεται πάντως πως αυτή τη φορά έγινε κάποια μυστική συμφωνία "κατάπαυσης του πυρός" που μου επέτρεψε να βιντεοσκοπήσω το πανέμορφο νησί και από ψηλά. Με εξαίρεση την τελευταία πτήση πάνω απ' το ναυάγιο της Καλοταρίτισσας όπου λίγο έλειψε να ναυαγήσει και το drone λόγω του δυνατού αέρα που τόλμησα να αψηφήσω! Ευτυχώς τη γλίτωσα φτηνά με μια "βαρειά" προσγείωση και τρεις σπασμένους έλικες!

Κατά τα άλλα σ' αυτό το ταξίδι καταφέραμε τελικώς να περάσουμε στην Κίναρο με το "Παναγία Χοζοβιώτισσα" του Αντώνη Χάλαρη, και να συναντήσουμε την απίστευτη κυρά Ρήνη που ζει εντελώς μόνη της τα τελευταία χρόνια στην Κίναρο μετά τον πρόωρο και άδικο θάνατο του Μικέ. https://www.youtube.com/watch?v=kQoQSVHo2HA&t=128s

Συναντήσαμε επίσης αξιόλογους ανθρώπους οι οποίοι καλλιεργούν την Αμοργιανή γη και παράγουν προϊόντα εκμεταλλευόμενοι την πληθώρα και την ποικιλία των βοτάνων της. Τους Αλέξανδρο Καλουτά και Βαγγέλη Βασσάλο στη Λαγκάδα. https://www.youtube.com/watch?v=k_xou4TrZA4&t=282s

Τον Νικόλα Κωβαίο, ο οποίος παράγει χειροποίητα σαπούνια, κρέμες, και λοσιόν στο Ξυλοκερατίδι, απέναντι απ' τα Κατάπολα.  https://www.youtube.com/watch?v=tkWUJ4XsDDA

Καθώς η καπετάνισσα χρειάστηκε να επιστρέψει τρεις ημέρες νωρίτερα στον Πειραιά, έμεινα μόνος μου και αποφάσισα να κατηφορίσω προς την Κάτω Μεριά, το "outback" ούτως ειπείν της Αμοργού. Τον τόπο που δεν έχει πληγεί καθόλου απ' τον τουρισμό και ζει ακόμη με τις παραδόσεις του. Με τους κτηνοτρόφους, τους ψαράδες και τους γεωργούς του. Έμεινα μια νύχτα στην παραλία της Καλοταρίτισσας με μοναδική συντροφιά τον βοριά που λυσσομανούσε, την απόλυτη ησυχία και το φως του φεγγαριού που προσπαθούσε να "τρυπήσει" το απόλυτο σκοτάδι.

Η Στέλλα Ρούσσου, εν τω μεταξύ, δεν κατάφερε να έρθει απ' το Κουφονήσι, όπως είχαμε συμφωνήσει, λόγω των σφοδρών ανέμων που έπνεαν εκείνες τις τελευταίες ημέρες στην περιοχή. Αποφάσισα λοιπόν να κάνω μόνος μου αυτά που θα έκανα με τη δική της βοήθεια και επισκέφτηκα τους γονείς της στον μικρό οικσμό της Καλοταρίτισσας. Με σκλάβωσαν η κυρία Κοραλλία και ο σύζυγός της Κώστας με την φιλοξενία τους! Μέχρι παραδοσιακά Αμοργιανά μακαρόνια μαγείρεψε η κυρία Κοραλλία και πατάτες στον φούρνο με μπακαλιάρο! https://www.youtube.com/watch?v=D4G88BrwbuM&t=153s

Φεύγοντας μου συνέστησαν να περάσω απ' το εστιατόριο του γιου τους Γιώργου, στον Πύργο, μερικά χιλιόμετρα απόσταση με κατεύθυνση προς τη Χώρα. Άλλο φαγοπότι εκεί, με τη Μαρία Ρούσσου να ετοιμάζει μια λαχταριστή ομελέτα με καβουρμά (χοιρινό διατηρημένο στο λίπος του) που τιμήσαμε δεόντως εγώ και ο Γιώργος. https://www.youtube.com/watch?v=3aVlu_vnNVU&t=47s

Καθώς δεν προλάβαινα να μαγειρέψω στο αυτοκινούμενο, λόγω πολλαπλών υποχρεώσεων βιντεοσκόπησης και μοντάζ, αποφάσισα να γευματίσω την τελευταία ημέρα στο εστιατόριο του "Καπετάν Δήμου", στα Κατάπολα, ιδιοκτησίας του Βαγγέλη Λουδάρου, "προέδρου" κάποτε των παικτών στο τηλεπαινίδι "Deal" που παρουσίαζε ο Χρήστος Φερεντίνος. Έφαγα λοιπόν κατσικόμελο, μαγειρεμένο στο ούζο με μέλι και θυμάρι, και φέτα ψητή με μέλι και παπαρουνόσπορο! Τι γεύμα ήταν εκείνο!

Υπέροχα επίσης τα γλυκά και τα παγωτά του "Καλλιστώ", στα γραφικά στενά της πανέμορφης Χώρας, τα οποία τιμήσαμε δεόντως! Από τον ιδιοκτήτη πήρα μάλιστα το τεράστιο παλιό κλειδί για να ανοίξω την πόρτα του κάστρου, το οποίο τελικώς δεν χρειάστηκε γιατί οι προηγούμενοι επισκέπτες την είχαν αφήσει ανοικτή!

Απαραίτητη βεβαίως μια ακόμη "αναρρίχηση" μέχρι το μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας, όπου συναντήσαμε τον ηγούμενο της μονής πατέρα Σπυρίδωνα Δεναξά. Κάθε συζήτηση μαζί του αποτελεί πάντοτε μια ξεχωριστή εμπειρία. https://www.youtube.com/watch?v=u-AU93pFF4o&t=926s

Ευχαριστούμε την εταιρεία "BLUE STAR FERRIES" που μας ταξίδευσε για άλλη μια φορά στο Αιγαίο.