Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Το κάθε ελληνικό νησί, ξεχωριστά, είναι μοναδικό. Για τη φυσική του ομορφιά, τα ήθη και τα έθιμα, τις παραδόσεις του, τους ανθρώπους που το κατοικούν. Υπάρχουν όμως κάποια νησιά που, όσες φορές και αν τα επισκεφτείς, δεν τα χορταίνεις! Ένα από αυτά είναι η Αστυπάλαια ή Αστροπαλιά, όπως αρέσκονται να την αποκαλούν οι κάτοικοί της.

Επιβιβαστήκαμε στο "Blue Star Patmos", ένα από τα γρήγορα, πολυτελή και αξιόπλοα σκάφη της εταιρείας που υποστηρίζει τα ταξίδια μας στα νησιά του Αιγαίου, και στις 2.30 μετά τα μεσάνυχτα αποβιβαστήκαμε στον Γιαλό, το παλιό λιμάνι της Αστυπάλαιας. Είναι αυτές ακριβώς οι στιγμές που εκτιμούμε την αξία του αυτοκινούμενου σπιτιού μας καθώς δεν μας απασχολεί σε ποιο ξενοδοχείο θα κοιμηθούμε ή πού θα φάμε.

Είχαν περάσει 6 χρόνια από την τελευταία μας επίσκεψη στο νησί και κάποια αγαπημένα πρόσωπα είχαν φύγει απ' τη ζωή. Όπως ο μελισσολάτρης φίλος μας Μιχάλης Γιάνναρος, και η Ελένη Μεταξωτού, το "Λενάκι". Μόνη της και μελαγχολική η Έλλη, η σύντροφος του Μιχάλη, κλειστό το περίπτερο της γιαγιάς Ελένης στο λιμάνι. Είναι αυτό το αίσθημα της απώλειας που σε στοιχειώνει και που δύσκολα μπορείς να ξεπεράσεις καθώς όλα θυμίζουν τα αγαπημένα πρόσωπα που χάθηκαν.

Γνώριμη πάντως η Αστυπάλαια δεν μας δυσκόλεψε να ακολουθήσουμε τα μονοπάτια της και να ανακαλέσουμε τα μυστικά της στη μνήμη μας.

Καθώς ο καιρός ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκός, πρωταρχική μου σκέψη ήταν να πετάξω το drone πάνω απ' τα μέρη που ήθελα να απαθανατίσω την τελευταία φορά και δεν τα κατάφερα λόγω κακών καιρικών συνθηκών.

Η υπέροχη Ξενούλα Πετρινώλη, ξεναγός μου στο Κάστρο της Χώρας το 2016, είχε ήδη παντρευτεί και περίμενε το πρώτο της παιδί. Στενοχωρήθηκα, και οργίστηκα συγχρόνως, για την απαράδεκτη συμπεριφορά κάποιου καλοθελητή συμπατριώτη της ο οποίος ενοχλήθηκε προφανώς από τα καλά λόγια που έγραψα γι' αυτήν και την "κάρφωσε" στο Υπουργείο, το οποίο με τη σειρά του της απαγόρευσε να ασκήσει χρέη ξεναγού στο μέλλον!

Μας έκανε πάντως εντύπωση η παρουσία τόσων πολλών επισκεπτών, μεσούντος μάλιστα του Σεπτεμβρίου! Νομίζω πως η αιτία αυτής της κοσμοσυρροής πρέπει να αναζητηθεί στο άνοιγμα της πόρτας του κλουβιού μέσα στο οποίο ήταν έγκλειστος ο κόσμος λόγω του κορωναϊού.

Ευχάριστη έκπληξη αυτή τη φορά τα πουγγιά που φτιάχνει η κυρία Φρόσω Αστρουλάκη στην καφετέρια "Μελτέμι" της Χώρας, τα οποία τιμήσαμε δεόντως. Είναι αλήθεια πως τόσο γευστικά τυροπιτάκια δεν έχουμε γευτεί ποτέ ξανά! https://www.youtube.com/watch?v=D-mGM3n_BL8

Κατά τα άλλα είχα μια συζήτηση με τον νέο Δήμαρχο της Αστυπάλαιας κ. Νίκο Κομηνέα, στον οποίον εξέθεσα τα προβλήματα που είχαν υποπέσει στην αντίληψή μου. Πρόβλημα ύδρευσης, βιολογικού καθαρισμού των λυμάτων, χώρου υγειονομικής ταφής απορριμμάτων, σφαγείου κ.λπ. Οι απαντήσεις του Δημάρχουν ήταν καθησυχαστικές και παρέπεμψαν την επίλυση των προβλημάτων στο εγγύς μέλλον. https://www.youtube.com/watch?v=fTNWsqB1pUg&t=51s

Ευχαριστούμε την εταιρεία "BLUE STAR FERRIES".