Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Δεν θα είναι ψέματα αν πω ότι ανάμεσα στα 17 συνολικώς θέματα που είχα στο μυαλό μου να καλύψω ξεμπαρκάροντας απ' το "Blue Star Paros" στην Ερμούπολη της Σύρου, κυρίαρχο ήταν αυτό του καπετάν Σιδερή Μαμίδη. Σε σημείο δηλαδή που αν κάλυπτα τα υπόλοιπα 16 και δεν κατάφερνα να μιλήσω με τον άνθρωπο αυτόν, θα ήταν σαν να μην είχα καταφέρει τίποτε!
Δεκάδες τα ερεθίσματα που είχαν φθάσει μέχρι χθες στ' αυτιά μου από μαρτυρίες συναδέλφων του, και ανάλογες οι περγαμηνές του πλοιάρχου αυτού ο οποίος είναι σημείο αναφοράς όταν μιλάει κανείς για την Ελληνική ακτοπλοία. Καπετάνιος στα περισσότερα βαπόρια που έπλευσαν και πλέουν στο Αιγαίο, ρέκορντμαν στις διασώσεις ανθρώπων που κινδύνεψαν στη θάλασσα, πολυβραβευμένος και αναγνωρίσιμος, τόσο μεταξύ των ακτοπλόων συναδέλφων του και των πληρωμάτων, όσο και από την Πολιτεία, η οποία ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις τον ταλαιπώρησε, μέσω των εν αγνοία τελούντων εκτελεστικών οργάνων της, και τον έστειλε απολογούμενο στις αίθουσες των δικαστηρίων, όπου όμως πάντοτε αθωώθηκε αποδεικνύοντας στην πράξη το άδικο της παραπομπής και ταλαιπωρίας του.
Η παρθενική συνάντησή μου με τον καπετάν Σιδερή Μαμίδη ήταν ανάλογη του πολυτάλαντου και πολυπράγμονα χαρακτήρα του, ο οποίος έμεινε αναλλοίωτος ακόμη και αν πέρασαν δέκα χρόνια από την συνταξιοδότησή του. Σε επαφή μαζί του με έφερε ο καλός μου Συριανός φίλος Τάσος Ρούσσος, γνωστός στο νησί περισσότερο σαν "Ζαννίκος".
Δώσαμε ραντεβού στην είσοδο ενός ανοικτού parking. λίγο μετά το Νεώρειο και τη μαρίνα της Ερμούπολης, εκεί όπου είχαμε "κατασκηνώσει" με το αυτοκινούμενο "σπίτι" μας. Κατέφθασε με μια μαθήτριά του, την υποψήφια δόκιμο ανθυποπλοίαρχο Φραντζέσκα Πολίτη και ένα αυτοκίνητο φορτωμένο μέχρι την οροφή με δύο καγιάκ και ένα λόφο από ναυτιλιακό εξοπλισμό! Από σωσίβια, vhf, πυξίδες, βεγγαλικά και καπνογόνα, μέχρι βατραχοπέδιλα και εξάντα! Καθώς δεν χωρούσα κι' εγώ μέσα σ' εκείνο το τζιπάκι, ακολούθησα με το παπί μέχρι την Αζόλιμνο, όπου ο καπετάν Σιδερής και η μαθήτριά του θα έριχναν τα καγιάκ στο νερό και θα κωπηλατούσαν μέχρι τη νησίδα Δίδυμη και τον φάρο της.
Το ίδιο βράδυ συναντηθήκαμε στο σπίτι του όπου επρόκειτο να ξετυλίξουμε μαζί το ημερολόγιο της ζωής του, από τότε που παιδάκι θαύμαζε τα πλοία και τη θάλασσα, μέχρι σήμερα που αναπολεί 40 χρόνια ναυτικής καριέρας στις γέφυρες των πλοίων της ακτοπλοίας, και όχι μόνο.
Δεν θα γράψω τίποτε άλλο εδώ. Το βίντεο άλλωστε που ακολουθεί τα λέει όλα. Ή σχεδόν όλα, καθώς η εξιστόρηση όλων των πτυχών της ζωής του καπετάν Σιδερή Μαμίδη δεν θα χωρούσε ούτε σε είκοσι δίωρα βίντεο σαν αυτό...
Ευχαριστούμε την εταιρεία "BLUE STAR FERRIES" που μας έδωσε για άλλη μια φορά την ευκαιρία να ταξιδέψουμε με τα πλοία της στα νησιά του Αιγαίου.