Συνέχεια απ' το προηγούμενο : http://www.ribandsea.com/face/3213-to-imerologio-tis-stratiotikis-mou-zois
20.8.1916
Επαρουσιάσθην εις το Στρατολογικόν Γραφείον Χαλκίδος. Χαλκίς, η πόλις των ονείρων μου. Μα δεν θα την απολαύσω. Σε λίγονε πολύ καιρό θα φύγω, και για πού; Μόνον ο Θεός το ξέρει.
21.8.1916
Πρωί πρωί με ντύσανε και στα χακί με χώσανε. Και από τώρα πλεια στρατιώτης είμαι στον πόλεμο θα πάω χίλιους εχθρούς θα φάω. Έτσι μας είπαν σαν το χακί μου δώσανε! Κατετάγην εις τον 2ον λόχον του 3ου Πεζικού Συντάγματος.
1.10.1916
Μετέβην εις τον 8ον λόχον. Σ' αυτόν εδώ τον λόχο τα πάντα βλέπω σκοτεινά. Μου λείπει και το θάρρος που στον παλιό μου λόχο είχα. Μα κάθε αρχή και δύσκολη, θε να περάσει και αυτό.
16.10.1916
Με το καλό μάτι με είδαν. Σώπα Κωστή μου και θα πάμε πιο καλά. Έτσι στον εαυτό μου είπα και σκόρπισα για λίγο τη θλίψη που πολύ βαρειά στο στήθος μου ανέβαινε. Μα να, δεν εγελάσθην. Κατσάλης, φωνάζει ο δεκανέας. Παρών κυρ δεκανέα, είπα και σε στάθη προσοχής ευλαβικά εστάθην. Μα είν' αστείο να σου κόψουνε 5 ημέρες φυλακή γιατί δεν εχαιρέτησες. Και τι θα χάσω εγώ, την τσόχα η τα ραφτικά; Κλαρίνο, σούζα και τρεχάμενος. Κοτζάμ κυρ δεκανέας. Σε θέλει, μού' πε ο κυρ Ανθυπολοχαγός, ο Χρ. Λάμπρου. Κλαρίνο πάλι εκεί. Γίνεσαι νοσοκόμος, μού' πε ο κυρ Ανθυπολοχαγός και από σήμερα θα γυμνασθείς ιδιατέρως όλως εις το μπιστόλι γκολτς. Ω διάβολε, σκέφτηκα. Δεν θέλεις καμμιά ημέρα εκεί που θα κοιμάμαι να πάρει ο διάολος φωτιά κι' αντίο νειότη πριν προλάβω χίλιους εχθρούς να φάω; Μα τί να γίνει. Μάλιστα είπα κυρ Ανθυπολοχαγέ. Δέκα ημέρες πέρασαν και κάθε μέρα σ' ένα κορμό σκληρά και επίμονα σημάδευα. Κατόρθωσα και έμαθα και το πιστόλι γκολτς.
15.11.1916
Αναχωρήσαμε εκ Χακίδος δια Βαθύ Αυλίδος. Το τάγμα εγκαταστάθη εντός της κωμοπόλεως Βαθύ ο δε δικός μας λόχος εις την εκκλησία του νεκροταφείου.
17.11.1916
Σήμερα αναχωρούμε και από το Βαθύ ζητώντας συγγνώμη από τους νεκρούς που την ησυχία τους ταράξαμε. Φθάνουμε στο Ρετσιότι. Και άλλοτε εις το χωριό αυτό εφθάσαμε μεταφέροντας δημόσια είδη.
19.11.1916
Αναχωρούμε για το Κακοσάλεσι.
20.11.1917
Αναχωρούμε πάλι για την Κηφισιά. Δεν τελειώνει πια αυτός ο δρόμος; είπα.
21.11.1916
Εις το Τατόϊ, που μια φορά έξω από την Κηφισιά είναι, εσταματήσαμε.
22.11.1916
Μπαίνουμε πια στην Κηφισιά.
24.11.1916
Δρόμο πάλι απ' την Κηφισιά. Βροχή, και τι βροχή. Θεέ μου! Πως πάμε στη Μαλακάσα μού' πανε. Και είναι η ώρα 5 το πρωί και όλο βρέχει. Τέσσερες το απόγευμα καταβρεγμένοι φτάσαμε, λες και μέσα στο νερό ολόκληρους μας βάλανε. Πώς τρέμω. Αχ δίκαιε Θεέ λίγη φωτιά να είχαμε. Ελάτε εδώ όλοι μέσα στις λάσπες μπάτε. Αντίσκηνα μεσ' το νερό, στις λάσπες πάνω στήσαμε, λίγη φωτιά ανάψαμε. Εστέγνωσα και έγειρα στις λάσπες σαν γουρούνι. Ο ύπνος ήρχετο βαρύς πολύ ύστερα από ένα δρόμο με βροχή 15 ολόκληρων ωρών. Μα σαν τα βάσανα αρχίσουνε, δεν σταματάνε, όχι. Στις 12 τη νύχτα σκληρός αέρας άρχισε, μας πήρε τις σκηνές. Και τώρα πού θα μείνουμε; Ανάψετε φωτιά ώσπου να ξημερώσει να βάλουμε πιο στερεά τ' αντίσκηνα, τί κρύο! Αν Θεέ μου, κρυσταλλιασμένο με βρήκε η πρωϊνή φωτολαμπή.
27.11.1916
Μήλεσι. Ένα χωριό κοντά στη Μαλακάσα. Εκεί κατασκηνώσαμε. Ας ρίξω μια ματιά και στο χωριό ετούτο. Ένα χωριό με λίγα μόλις σπίτια, κι' αυτά πολύ φτωχά κτισμένα σ' ένα μέρος πολύ κατωφερές. Απ' τα ανθρακωρυχεία του δεν βρίσκω άλλο το αξιοσημείωτο. Το χωριό και οι χωριάτες πάντα περίεργα ρωτούσαν, για πού μωρέ παιδιά; Μα ποιος από μας μπορούσε την περιέργειά τους να ικανοποιήσει. Ούτε και μεις δεν ξέραμε για πού και πάλι θα τραβήξουμε. Ξημέρωσε. Το 1ο Τάγμα φεύγει για τον Ωρωπό να εγκαταστήσει εκεί προφυλακάς.
1.12.1916
Με φύλλο πορείας για την Αθήνα φεύγω. Ε, μόλις έφθασα μου είπαν τα χαμπάρια. Το Σύνταγμα εις την έδρα του εγκατεστάθη.
5.12.1916
Αναχωρώ για την Χαλκίδα. Είναι αλήθεια όσα μού' παν. Εβρήκα εδώ το Σύνταγμα.
9.12.1916
Μια μικρή, καθώς μας είπαν, παρεξήγηση λιγάκι έλειψε στον άλλο κόσμο να μας στείλει. Ένα αγγλικό πολεμικό, βλέποντας το Σύνταγμα να περνά τη γέφυρα και να κατευθύνεται εις την απέναντι μεριά άρχισε τις κανονιές. Πίσω γυρίζει όλο το Σύνταγμα και ο Συνταγματάρχης Βάϊας εμπήκε μεσ' το αγγλικό πολεμικό. Εδόθησαν οι εξηγήσεις, του προσέφεραν μάλιστα και τσάϊ.
10.12.1916
Ετοιμασίες στην Παλίρροια προς ανταπόδωσιν, όχι βέβαια των κανονιών αλλά της τιμής για το τσάϊ που προσέφεραν οι Άγγλοι στον Συνταγματάρχη μας. Μετά τας τυπικάς προπόσεις και φιλοφρονήσεις, σαν να μη συνέβη τίποτε χωρίστηκαν. Λίγοι από τους Αγγλους αξιωματικούς επεσκέφθησαν μάλιστα και επιθεώρησαν τους στρατώνας μας.
30.12.1916
Με φύλλο πορείας σήμερα για την Αθήνα φεύγω. Δε θα βαστάξει όμως η χαρά γιατί αύριο και παλι θα γυρίσω.
Συνεχίζεται εδώ : http://www.ribandsea.com/face/3386-to-imerologio-tis-stratiotikis-mou-zois-meros-g.html