Θλιβερά τα νέα. Ένας από τους δύο πιλότους (ο Νοτιαφρικανός Mike Lomberg) αυτής της όμορφης περιπέτειας πέθανε σήμερα το πρωί κατά τη διάρκεια ενός ατυχήματος λίγο πριν την προσγείωσή του στην Ταϋλάνδη.
Ο Μάϊκ και ο Γκιγιόμ, δύο παραπληγικοί πιλότοι, είχαν φύγει από τη Γενεύη τον Νοέμβριο για μια παγκόσμια περιοδεία με ένα μήνυμα για την ενσωμάτωση των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Μία από τις πρώτες προσγειώσεις τους έγινε στο αεροδρόμιο των Θηβών, στο 90 χιλμ. της Ε.Ο. Αθηνών-Λαμίας, όπου είχα παρευρεθεί και κάλυψα το γεγονός : https://www.ribandsea.com/face/3818-i-ourania-odysseia-gia-dyo-parapligikoys-pilotous-me-eidikes-ikanotites-ksekinise.html?fbclid=IwAR1R1pPdhK75NaTguFwvgo6QYCnHLB1EZc9WBDBQZwLF0JJ4Onj9FzMdreg
Αυτό το τραγικό ατύχημα είναι πλέον ανεξήγητο. Η έρευνα είναι σε εξέλιξη.
Όλα τα συλλυπητήριά μας στην οικογένειά του, κουράγιο σε όλη την ομάδα, κουράγιο Γκιγιόμ!
Η Παραδοσιακή τυρόπιτα του Ρεϊσδερέ της Μικράς Ασίας, που η παρασκευή της διατηρείται απαράλλαχτα μέχρι σήμερα στο χωριό Άγ. Δημήτριος της Λήμνου, όπου ζουν απόγονοι των προσφύγων του μικρασιατικού χωριού, είναι το σήμα κατατεθέν μαζί με το γλύκισμα Κατιμέρια.
Είναι μια τηγανιτή λεπτή πίτα που πάνω ξύνουν λευκό τυρί μόλις βγούν απ' το τηγάνι και είναι καυτές. Η κυρά Βάσω Ελιά φτιάχνει τις τυρόπιτες στην κουζίνα της στο χωριό και η κόρη της, Διαμάντω Κωνσταντιλάκη, συγγραφέας, μας δίνει παρακάτω τη συνταγή και τα υλικά για την παρασκευή τους.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Κρυμμένος θαρρείς πίσω από το γραφείο του Λιμεναρχείου, στη Σκάλα Καλλονής, βρίσκεται ο παραδοσιακός ξυλόφουρνος του Αποστόλη, που βγάζει ψωμί από τότε που έληξε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος! Ιδιοκτήτης του σήμερα ο Κώστας Γρηγορίου που πήρε τη σκυτάλη από τον πατέρα του.
Καθώς μου έκανε εντύπωση το μικρό μέγεθος του φούρνου, αλλά και ο περίεργος τρόπος ανάματός του, ζήτησα από τον Κώστα την άδεια να τραβήξω μερικά πλάνα της όλης διαδικασίας κι' αυτός δεν αρνήθηκε. "Θα πρέπει όμως να έρθεις στη 1 μετά τα μεσάνυχτα", μου είπε, "γιατί τότε ξεκινάει το άναμα του φούρνου και στη συνέχεια το ζύμωμα και το φούρνισμα".
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο Παναγιώτης Νανίδης είναι ο Πρόεδρος του Συλλόγου των Επαγγελματιών Αλιέων Λέσβου. Πρόκειται για έναν εργατικό, λογικό και θαρραλέο άνθρωπο που νοιάζεται για τα προβλήματα του κλάδου των επαγγελματιών αλιέων και μάχεται για την επίλυσή τους αδιαφορώντας για την δική του σωματική και ψυχική κόπωση.
Πήγα μαζί του εκείνη την ημέρα στα χάβαρα και είχα την ευκαιρία να ακούσω την κραυγή αγωνίας του για την τύχη που επιφυλάσσουν στον Κόλπο της Καλλονής αρμόδιοι και μη. Σε ένα θαλάσσιο "χωράφι"όπου τα χάβαρα "φυτρώνουν" συνεχώς και αδιαλείπτως, το Υπουργείο Ανάπτυξης και η Εποπτεία Αλιείας μεθοδεύουν την παραχώρηση του δικαιώματος σε ιδιώτες να κάνουν μυδοκαλλιέργεια χάριν της περιβόητης... αειφόρου ανάπτυξης!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Νομίζω - τι νομίζω δηλαδή, είμαι απολύτως πεπεισμένος - ότι καλύτερος πιλότος στο πηδάλιο της Ελληνικής Αεραθλητικής Ομοσπονδίας από τον Νίκο Μακράκη δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Ο άνθρωπος αυτός είναι χαρισματικός. Είναι αυτό που λέμε ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση, σε ένα χώρο ο οποίος σφαδάζει από ίντριγκες, καρεκλολαγνεία και μικροσυμφέροντα, όπως οι περισσότεροi χώροι άλλωστε στους οποίους συχνάζουν χομπίστες. Είτε πρόκειται για δίτροχα, είτε πρόκειται για φουσκωτά σκάφη, είτε πρόκειται για αεροπλάνα! Αδύνατον τελικώς να απαλλαγούμε από τη μοιραία κατάρα της φυλής μας.