Rib and Sea
Σημείωμα του εκδότη
Πήγε μακριά η βαλίτσα της υποκρισίας των μέσων μαζικής εξαπάτησης με την Κίναρο και την κυρα Ρηνιώ!
Γράφει αγανακτισμένος ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Κροκοδείλια δάκρυα χύνουν εδώ και μερικές ημέρες "συνάδελφοι" των μέσων μαζικής εξαπάτησης εκφράζοντας την "αγωνία" τους για την τύχη της Ειρήνης Κατσοτούρχη-Θηραίου, της μοναδικής κατοίκου της Κινάρου από τότε που έφυγε απ' τη ζωή ο Μικές της. Είναι μάλιστα τόση η... "αγωνία" και το "ενδιαφέρον" τους, ώστε έκλεψαν ένα δικό μου βίντεο, από μια παλαιά επίσκεψή μου στο νησάκι αυτό, και το επιδεικνύουν σαν λάφυρο που το κέρδισαν στον πόλεμό της "ενημέρωσης"!
Φροντίζουν μάλιστα, με εμπνευστή και ενορχηστρωτή τον τηλεοπτικό σταθμό του ΑΝΤ1, να σκεπάσουν τόσο το λογότυπό μου, στο επάνω δεξιό τμήμα της εικόνας, όσο και τον τίτλο της ταξιδιωτικής μου εκπομπής με αριθμούς και "συννεφάκια"! Ο ΑΝΤ1 μάλιστα, υπερβαίνοντας κάθε όριο δημοσιογραφικής δεοντολογίας σκεπάζει το λογότυπό μου και στη θέση του αναγράφει ότι το βίντεο αυτό το βλέπουν οι τηλεθεατές "Μόνο στον ΑΝΤ1"!!!
Μπορείτε να χαμογελάσετε στον καθρέπτη χωρίς να ντραπείτε;
Πριν βγει αυτός ο χρόνος κοιτάξτε στον καθρέπτη. Μπορείτε να χαμογελάσετε χωρίς να ντραπείτε και χωρίς σας βγάλει ο καθρέπτης τη γλώσσα; Αν ναι, έχει καλώς! Αν όχι, και ο νέος χρόνος τα ίδια σκατά θα είναι! Γιατί, αν δεν το καταλάβατε, το πολυτιμότερο πράγμα που διαθέτει (ή δεν διαθέτει) ο άνθρωπος είναι η συνείδηση!
Ευχές 12 δευτερολέπτων.
Σύντομες ευχές στις φίλες, στους φίλους, στους αναγνώστες, στους συνδρομητές μου και, κυρίως, σε όσους με κοιτούν με μισό μάτι, γιατί ανέκαθεν ευχόμουν να είναι καλά οι εχθροί μου αφού αυτοί με κάνουν πιο δυνατό. Η μεγάλη κουφάλα του πλάτανου της πλατείας στη Μακρυνίτσα μου έδωσε την έμπνευση...
Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Κερνάτε μισό ελληνικό καφέ; Κερνάω τον γύρο της Ευρώπης με ένα πεντάμετρο φουσκωτό σκάφος!
Οι περισσότεροι από εσάς, τους συνδρομητές, αναγνώστες και φίλους μου, αν όχι όλοι, γνωρίζετε τον διακαή πόθο μου να κάνω τον γύρο της Ευρώπης με ένα πεντάμετρο φουσκωτό σκάφος. Μια ιδέα που καρφώθηκε στο μυαλό μου κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού στη Σκωτία το καλοκαίρι του 1991 και ανακοίνωσα επισήμως τον Ιούνιο του 2016 στο διαδικτυακό περιοδικό μου. Ένα ταξίδι που θέλω να ονομάσω «Στα χνάρια του Ιάσονα», που θα διαρκέσει, σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, τρεις περίπου μήνες, θα συμπεριλάβει 13 χώρες και η συνολική απόσταση που θα καλυφθεί θα είναι 8.000 περίπου ν. μίλια.
Δυστυχώς ούτε το 2017, ούτε το 2018, ούτε φέτος κατάφερα να υλοποιήσω αυτή μου την επιθυμία, μολονότι υπάρχουν εταιρείες που διαθέτουν το σκάφος, τον κινητήρα και τον λοιπό εξοπλισμό. Και ο λόγος είναι ότι δεν κατάφερα να βρω χορηγό για τα καύσιμα που θα απαιτηθούν και τα οποία θα ανέλθουν στα 8.000 περ. λίτρα αμόλυβδης βενζίνης. Χονδρικώς δηλαδή 13.000 - 15.000 ευρώ με τις σημερινές τιμές που ισχύουν στην Ευρώπη.
Τα drones υπό διωγμόν!
Από τότε που μερικοί ανεγκέφαλοι ανακάλυψαν πως μπορούν με ένα drone να κάνουν μάτι σε γυμνόστηθες κυρίες που λιάζονται στην πισίνα του σπιτιού τους, να πετούν χαμηλά πάνω από τα κεφάλια ανυποψίαστων πολιτών, να παρενοχλούν τις πτήσεις των αεροπλάνων και των ελικοπτέρων και άλλα τέτοια εξωφρενικά, από τότε μπήκε στο παιγνίδι και η Υ.Π.Α. (ευκαιρία έψαχνε) η οποία συνέταξε στο πόδι (ή μάλλον αντέγραψε) σχετικό Κανονισμό που διέπει τις προϋποθέσεις και τα όρια πτήσης ενός drone, ενώ υποχρέωσε συγχρόνως τους χρήστες των να αποκτήσουν άδεια χειριστού, να καταθέτουν σχέδιο πτήσης, και το κυριότερο, μια και ο καυγάς σ' αυτή τη χώρα ήταν πάντα για το "πάπλωμα", να καταθέτουν τον οβολό τους (καμμιά οκτακοσαριά ευρώ, και λίγα λέω ίσως) για την απόκτηση αυτής της αδείας.