Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Ο πρόσφατος, χωρίς λόγο και αιτία, συνωστισμός πολλών διμοιριών των Μ.Α.Τ. στη Χίο και στη Λέσβο και ο ανελέητος ξυλοδαρμός και βομβαρδισμός των κατοίκων των δύο νησιών με χημικά, δακρυγόνα και ό,τι άλλο μπορεί να εκτοξευτεί από χαμηλόμισθα όργανα της... αταξίας, που υπακούουν στις προσταγές των εντολοδόχων της εκάστοτε κυβέρνησης (για να μη νομίσει ο Συ.Ριζ.Α. ότι ξεχάστηκαν οι δικές του ασχήμιες), έλαβε τέλος και το λεφούσι των πάνοπλων ματατζήδων με τα λαβωμένα λεωφορεία τους, έβαλαν την ουρά στα σκέλια,  επιβιβάστηκαν στα πλοία και όπου φύγει φύγει.

Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Σήμερα δεν θα αναφερθώ στα παπαγαλάκια των μέσων μαζικής εξαπάτησης. Αυτοί, άλλωστε, είναι εκτός συναγωνισμού στον τρόπο με τον οποίο ξεπουλούν την πραμάτεια τους και, μαζί μ' αυτήν, την όποια αξιοπρέπεια και αξιοπιστία τους μένοντας ωστόσο πιστοί και συνεπείς απέναντι στους μεγαλοεργολάβους εργοδότες τους.

Σήμερα θα αναφερθώ στους δεκάδες, για να μην πω εκατοντάδες, κατά δήλωσίν τους "δημοσιογράφους" οι οποίοι έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο, αφού για να μπει κανείς σ' αυτό - ως δημοσιογράφος - δεν χρειάζεται ούτε ειδικές δημοσιογραφικές γνώσεις να έχει, ούτε αίσθηση δημοσιογραφικής δεοντολογίας, ούτε καν πτυχίο κάποιας σχολής.

Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Πολλές φορές έχω γράψει ότι αυτό στο οποίο ζούμε δεν είναι κράτος, με την μορφή τουλάχιστον που θα έπρεπε να έχει μια ευνομούμενη πολιτεία που σέβεται τους πολίτες της. Και είναι αλήθεια ότι το μπάχαλο αυτό, που κατ' ευφημισμόν αποκαλείται κράτος, δίνει καθημερινώς άπειρες αφορμές για να καταλήξει κανείς στη θλιβερή διαπίστωση ότι δεν ζει στην Ευρώπη αλλά στο Μπαγκλαντές (συγγνώμη Μπαγκλαντές).

Προσφάτως χρειάστηκε να ανανεώσω την άδεια χειριστού ταχυπλόου λόγω συμπλήρωσης του ορίου ηλικίας. Συγκέντρωσα λοιπόν όλα τα δικαιολογητικά (ιατρική βεβαίωση, φωτογραφίες, παράβολα και αίτηση) και τα κατέθεσα στο Λιμεναρχείο. Ανάμεσα στα παραστατικά και ένα παράβολο 15 ευρώ υπέρ του Δημοσίου που το πληρώνει ο ενδιαφερόμενος για να πάρει (υποτίθεται) το πλαστικό καρτελλάκι της νέας αδείας. Είναι βεβαίως γνωστό ότι το πλαστικό αυτό καρτελλάκι δεν κοστίζει περισσότερο από 0,85 λεπτά του ευρώ, αν παραγγείλει κανείς 100 τεμάχια, και 0,70 λεπτά του ευρώ αν παραγγείλει 200 τεμάχια! (τετραχρωμία και τύπωμα και στις δύο όψεις του). Φαντασθείτε λοιπόν πόσο θα κοστίζει το ένα καρτελλάκι στο υποτιθέμενο "κράτος" αν προκηρύξει δημόσιο μειοδοτικό διαγωνισμό για να παραγγείλει χιλιάδες τέτοια καρτελλάκια! Λιγότερο ίσως και από μισό ευρώ το ένα!

Μετά τη μικρή ανταπόκριση που είχε το αίτημά μου να χρηματοδοτήσουν οι συνδρομητές μου τον γύρο της Ευρώπης, καλύπτοντας με τις εισφορές τους το κόστος των καυσίμων, αποφάσισα να τερματίσω πρόωρα την εισροή χρημάτων και να κλείσω τον λογαριασμό που είχα ανοίξει στο "Give and Fund".

Ομολογώ - το είχα πει εξ αρχής άλλωστε - ότι η κίνηση αυτή ήταν λάθος εν τη γενέσει της. Δεν έπρεπε καν να είχε ανακοινωθεί. Έγινε όμως και, όπως λένε οι Άγγλοι, δεν ωφελεί να κλαις πάνω απ' το χυμένο γάλα. Τα 265,57 ευρώ που συγκεντρώθηκαν, μετά την αφαίρεση της προμήθειας που κράτησε η Paypal και η "Give and Fund", μαζί με ένα συμπληρωματικό ποσό 30 per. ευρώ που προσέθεσα εγώ για να στρογγυλοποιηθεί το ποσό των 300 ευρώ, τα παρέδωσα σήμερα στο Κέντρο φροντίδας σπαστικών παιδιών "Ανοιχτή Αγκαλιά" που εδρεύει στο Κορωπί.