Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Το βαρύ τίμημα της ελληνικής δειλίας.
Δεν έχω τίποτα εναντίον της Τουρκίας. Όταν όμως μας στέλνει λαθρομετανάστες και τα αεροπλάνα της εισβάλλουν στον εθνικό μας εναέριο χώρο παράνομα, στα πλαίσια ενός ασύμμετρου, υβριδικού πολέμου, τότε πιστεύω πως πρέπει να καταρρίπτονται αφού προηγηθεί μία επίσημη προειδοποίηση. Ένα τελεσίγραφο. Είμαι σίγουρη άλλωστε πως η πολιτική του κατευνασμού που ακολουθεί η Ελλάδα, φοβούμενη να αντιμετωπίσει τους εισβολείς, είναι λανθασμένη. Πως όταν σκύψεις το κεφάλι μία φορά, δεν θα έχει τελειωμό. Το ίδιο ισχύει και για την Κύπρο, όταν η Τουρκία στέλνει με θράσος τα πλοία της για να προβούν σε γεωτρήσεις εντός της δικής της ΑΟΖ. Τα πλοία αυτά πρέπει ασφαλώς να βυθίζονται, φυσικά επίσης μετά από μία επίσημη προειδοποίηση. Εάν δεν το κάνει η Ελλάδα στηρίζοντας την Κύπρο όπως οφείλει, οι Τούρκοι θα κάνουν γεωτρήσεις ακόμη και στη Ραφήνα, ξεκινώντας από την Καστελόριζο και την προσάρτηση του.
Της Σερένας Νομικού.
Δεν έχω τίποτα εναντίον των μεταναστών. Όταν όμως χρησιμοποιούνται ως όπλο ενός ασύμμετρου, υβριδικού πολέμου* της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδας, τότε αλλάζω άποψη. Ειδικά όταν διαπιστώνω πως αργά αλλά σταθερά εποικείται η σκόπιμα χρεοκοπημένη πατρίδα μου. Ότι διαφοροποιείται ο πληθυσμός της, με τους ικανότερους να την εγκαταλείπουν επειδή δεν μπορούν να επιβιώσουν. Mε τους λαθρομετανάστες να παίρνουν τη θέση τους, αφού η Φύση φροντίζει έτσι ώστε να συμπληρώνονται πάντοτε τα κενά.
Γνωρίζω άλλωστε από την πολύπαθη Σουηδία τα αποτελέσματα της μαζικής εισόδου ξένων. Την ηθική κατάρρευσή της και τη μετατροπή της σε εμπόλεμη ζώνη. Επίσης πώς εξελίσσεται σκόπιμα σε μία πολυπολιτισμική κοινωνία, για να χρησιμοποιηθεί ως πειραματόζωο της νέας τάξης πραγμάτων που θέλει μέσω της μαζικής μετανάστευσης να ελέγχει καλύτερα τους ανθρώπους.
Το πόσο εξυπηρετεί αυτήν τη νέα τάξη και τις ελίτ της ο δεξιός νεοφιλελευθερισμός και οι αριστερές ιδεολογίες, κοινό σημείο των οποίων είναι ο διεθνισμός και η διάλυση των εθνικών κρατών, μου είναι κάτι περισσότερο από κατανοητό. Αυτός είναι δε ο λόγος που έχω ταχθεί υπέρ της διατήρησης των εθνικών κρατών, με τη διαφύλαξη των συνόρων τους και με το μη ξεπούλημα των επιχειρήσεων τους, ως αποτέλεσμα της σκόπιμης χρεοκοπίας ή της υπερχρέωσης τους.
Δεν έχω τίποτα εναντίον της Τουρκίας. Όταν όμως τα αεροπλάνα της εισβάλλουν στον εθνικό μας εναέριο χώρο παράνομα, επίσης στα πλαίσια ενός ασύμμετρου πολέμου, τότε πιστεύω πως πρέπει να καταρρίπτονται αφού προηγηθεί μία επίσημη προειδοποίηση. Ένα τελεσίγραφο. Είμαι σίγουρη άλλωστε πως η πολιτική του κατευνασμού που ακολουθεί η Ελλάδα, φοβούμενη να αντιμετωπίσει τους εισβολείς, είναι λανθασμένη. Πως όταν σκύψεις το κεφάλι μία φορά, δεν θα έχει τελειωμό.
Το ίδιο ισχύει και για την Κύπρο, όταν η Τουρκία στέλνει με θράσος τα πλοία της για να προβούν σε γεωτρήσεις εντός της δικής της ΑΟΖ. Τα πλοία αυτά πρέπει ασφαλώς να βυθίζονται, φυσικά επίσης μετά από μία επίσημη προειδοποίηση. Εάν δεν το κάνει η Ελλάδα στηρίζοντας την Κύπρο όπως οφείλει, οι Τούρκοι θα κάνουν γεωτρήσεις ακόμη και στη Ραφήνα, ξεκινώντας από την Καστελόριζο και την προσάρτηση του.
Κυβερνήσεις όμως που είναι τόσο δειλές, ώστε να μην προβαίνουν σε ανακήρυξη της ΑΟΖ ούτε καν με την Κύπρο, με την Αίγυπτο και με τη Λιβύη, ενώ ξεπουλούν ακόμη και εθνικά ονόματα χωρίς κανένα αντάλλαγμα, όπως τη Μακεδονία, δεν είναι σε θέση να προστατεύουν την πατρίδα τους. Οι λαοί όμως που τους το επιτρέπουν εκλέγοντας τες, έχουν ακόμη μεγαλύτερες ευθύνες και πρέπει κυριολεκτικά να ντρέπονται.
Όχι, δεν φοβάμαι τον πόλεμο, ούτε να πω αυτά που πιστεύω. Αντίθετα, ντρέπομαι που η πατρίδα μου δεν πράττει καν τα αυτονόητα, φτάνοντας ακόμη και στο σημείο να ευχαριστεί τους Γερμανούς για τα μαρτύρια που μας έχουν επιβάλλει μετά το 2009. Mέσω του αξιότιμου κ. Μητσοτάκη, γνωστού από την υπόθεση Siemens. Μίας εταιρίας που έχει φακελώσει αρκετούς πολιτικούς, για να μπορεί να τους εκβιάζει η χώρα της, έτσι ώστε να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της. Του αρχηγού ενός κόμματος που χρωστάει πάνω από 290 εκ. €, κυρίως στις τράπεζες, οπότε είναι υποχείριο τους, αλλά παρόλα αυτά κυβερνάει την Ελλάδα.
Θα διεκδικήσει αλήθεια ο εν λόγω κύριος τις αποζημιώσεις που μας χρωστάει η Γερμανία, συνεργαζόμενος με την Πολωνία ή με άλλον τρόπο; Θα προστατέψει τα σύνορα μας από τους λαθρομετανάστες; Θα δώσει τελεσίγραφα στην Τουρκία για τον εναέριο και θαλάσσιο χώρο μας, μαζί με της Κύπρου; Θα τα απαιτήσουν οι Έλληνες και οι Ελληνίδες, για να πάψουν να ντρέπονται; Όχι, δεν τρέφω αυταπάτες, ούτε είμαι αιθεροβάμων.
* Σημείωση: «Ασύμμετρος θεωρείται ο πόλεμος που διενεργείται από οργανωμένες μη-συμβατικές ομάδες, βασίζεται στην αναίρεση των κανόνων του Δικαίου, καθώς επίσης του Δικαίου του πολέμου, ενώ χρησιμοποιεί κυρίως χαμηλού σχετικά κόστους όπλα και επιχειρησιακή δράση.
Προκαλεί όμως αποτελέσματα δυσανάλογα μεγάλου (ασύμμετρου) κόστους, στον υπέρτερο αντίπαλο – σε ανθρώπινες ζωές και υλικό, καθώς επίσης σε ψυχολογικό και κοινωνικό κόστος. Κύριος σκοπός του είναι η εξασθένιση, καθώς επίσης η κάμψη της αποφασιστικότητας και της αποτελεσματικής χρήσης των συντελεστών ισχύος του υπέρτερου αντιπάλου.
Στις ασύμμετρες απειλές/συγκρούσεις συγκαταλέγονται ακόμη και οι επιθέσεις ανταρτών, τρομοκρατικών μονάδων ή άλλων οργανωμένων ομάδων που ενστερνίζονται τα ανωτέρω. Οι οντότητες αυτές μπορεί να χρησιμοποιούν από συμβατικά ή αυτοσχέδια όπλα, μέχρι όπλα μαζικής καταστροφής. Ο νομικά ακήρυχτος τώρα πόλεμος, ασύμμετρος ή μη, ο οποίος όμως δεν είναι λιγότερο πραγματικός, αποκαλείται υβριδικός.
Στη μιλιταριστική θεωρία, οι μορφές του υβριδικού πολέμου δεν είναι κάτι το καινούργιο. Ο μεγάλος Κινέζος θεωρητικός Sun Tzu, συμβούλευε πάντα τους μαθητές του να επιδιώκουν πολέμους που δεν θα χρειαστεί καν να κηρύξουν: αυτούς που κερδίζονται χωρίς μάχη.
Αρκεί δε ένα κέντρο που να συντονίζει μέτρα οικονομικής πολιτικής, κρατικής προπαγάνδας, πράξεων δολιοφθοράς και πολέμου στον κυβερνοχώρο, σε μία μη γραμμική διαδικασία – έτσι ώστε ουδέποτε να μπορεί να αποδειχθεί η πατρότητά τους. H πρακτική δεν είναι βέβαια καινούργια, ενώ οι Ρώσοι την χρεώνουν στο ΝΑΤΟ ήδη από τον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας».