Rib and Sea
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Πάτος.
Του Γιάννη Λαζάρου.
Πηγή : http://lazarouyiannis.blogspot.gr/2015/01/blog-post.html
Όταν φθάνεις στο σημείο να καθορίζεις την ζωή σου και την επιβίωση σου βάση μιας σχεδιασμένης και εντολευμένης εκλογικής αναμέτρησης έξωθεν, να είσαι σίγουρος ότι βρίσκεσαι λίγο πριν τον Πάτο. Στον πανικό που βρίσκεσαι πιάνεσαι από την κάθε τυχαία εκλογική σανίδα που εμφανίζεται στο πέλαγο. Θα την πιάσεις την σανίδα, θα πατήσεις πάνω σε καμιά δεκαριά κεφάλια άλλων ναυαγών και θα νομίζεις ότι σώθηκες. Αυτή την φορά οι Ευρωπαίοι εντολείς αμόλησαν πολλές σανίδες στο πέλαγο Ελλάδα για να είναι σίγουροι ότι για να επιβιώσεις από το ναυάγιο θα πιαστείς από κάπου.
Πάρε να’ χεις δέκα σοσιαλδημοκρατικά οικωλογοαριστερά κόμματα, πάρε να’ χεις καμιά δεκαριά φιλελευθεροδημοκρατικά κόμματα, πάρε να πιαστείς από κάπου εθελοτυφλώντας για πολλοστή φορά ότι οι σανίδες έχουν σφραγίδα κατασκευής την Ε. Ε. Έφθασε ο εργάτης των 7,000 ενσήμων βαρέων και ανθυγιεινών να κρέμεται από τα κάκαλα του Τσίπρα που δεν έχει δει ποτέ πώς είναι το ένσημο. Έφθασε ο 75χρονος - παιδί της Κατοχής - να κρέμεται από το μπουκωμένο βρωμόστομα του Σαμαρά και του Βενιζέλου.
Γιώργος Καντέλης. Ο "Μπακαλόγατος" της Φωκίωνος Νέγρη.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ούτε που θυμάμαι πόσα χρόνια έχουμε διακόψει τις σχέσεις μας με τις ταβέρνες. Την αιτία την ξέρετε, μην επαναληφθώ, βγω απ' τα ρούχα μου και πάρω τα όπλα. Χθες όμως είδα μπροστά μου την κάρτα του Γιώργου Καντέλη και τον θυμήθηκα. Θυμήθηκα τα εκπληκτικά Κασιώτικα ντολμαδάκια του, που έκλεψαν την παράσταση στο περίπτερο της Κάσου, στην πρόσφατη έκθεση τουρισμού στο "Metropolitan Expo", το χαμόγελό του και τις άριστες δημόσιες σχέσεις του: http://www.ribandsea.com/main/index.php/announcements/1722-synostismos-sto-periptero-tis-kasou-stin-ekthesi-tourismoy
Αποφασίσαμε λοιπόν χθες με την καπετάνισσα να πάμε μέχρι τη Φωκίωνος Νέγρη για να φάμε στον "Μπακαλόγατο" του Γιώργου και, παράλληλα, να ασκήσω το... "βίτσιο" μου. Να βιντεοσκοπήσω το μαγαζί του και τον ίδιο να δημιουργεί στην κουζίνα του. Πρέπει να ομολογήσω ότι τόσο εγώ όσο και η καπετάνισσα, εντυπωσιαστήκαμε από το περιβάλλον και την διακόσμηση του διώροφου "Μπακαλόγατου", αλλά κυρίως από τα γευστικά πιάτα του Γιώργου Καντέλη, την άψογη εξυπηρέτηση, το απροσποίητο χαμόγελο και τις προσιτές τιμές.
Δημήτρης Μαντές : Να συλλάβει ο Λαός τους προδότες πολιτικούς!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τα βήματά μου με οδήγησαν σήμερα το πρωί στην Εισαγγελεία Αθηνών, και συγκεκριμένα στο γραφείο με αρ. 10 του εισαγγελέως ακροάσεων, κατ' αρχάς, και στο γραφείο με αρ. 222 της εισαγγελέως οικονομικού εγκλήματος κυρίας Σίσκου, στη συνέχεια. Μαζί μου εκδήλωσε την επιθυμία να είναι ο Δημήτρης Μαντές, Πρόεδρος του πολιτικού φορέα "Δρόμος Ελλήνων". Αναφερθήκαμε στο θέμα της σκόπιμης υποτίμησης της αντικειμενικής αξίας της ελληνικής γης, και συγκεκριμένα στην υποτίμηση της αξίας του προνομιούχου οικοπέδου του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, το οποίο οι υπεύθυνοι του ΤΑΙΠΕΔ, σε συνεργασία και με την κάλυψη των Υπουργών Οικονομικών και του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με αδιαφανείς διαδικασίες και αδιαφορώντας επιδεικτικά για την κατάθεση πολύ καλύτερης προσφοράς από την "Ε. Γούτος, H.D.B. AG - "Ελλήνων Πολιτεία", το προσφέρουν αντί πινακίου φακής στην "Lamda Development", συμφερόντων Ομίλου Λάτση.
Πετάει το φουσκωτό;
Εδώ πετάει ο γάϊδαρος, το φουσκωτό δεν θα πετάει;
Αναδημοσίευση άρθρου του Ιωσήφ Παπαδόπουλου από το περιοδικό "30 Nkots".
Από την δεκαετία του '40 μέχρι και εκείνη του ΄70, τα φουσκωτά σκάφη είχαν δύο απλούς αεροθαλάμους και μια πνευστή ή ξύλινη καρίνα. Οι εξελίξεις όμως, κατά την διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών, ήταν ραγδαίες. Όλα άλλαξαν γρήγορα, με γάστρες πολυεστερικές και αλουμινένιες, διπλούς εξωλέμβιους κινητήρες, κινητήρες έσω-έξω, καμπίνες, ανέσεις cruiser κ.λπ. ΄Ομως, φουσκωτά να πετάνε κανείς δεν φανταζόταν!
Κανείς εκτός από έναν. Τον Ιταλό Doi Maligri, κατασκευαστή των μοτο-αιωρόπτερων "Polaris", που πρώτος το 1986 συνέλαβε την ιδέα κατασκευής ενός ιπτάμενου φουσκωτού σκάφους. Τοποθέτησε λοιπόν τον κλασσικό εξοπλισμό ενός μηχανοκίνητου αιωρόπτερου, από εκείνα που μέχρι τότε κατασκεύαζε, πάνω σε ένα γαστράτο φουσκωτό σκάφος μήκους 3,5 μέτρων της "Lomac", και του έδωσε, κυριολεκτικώς, φτερά! Με την προσθήκη μάλιστα ενός συστήματος τροχών και πέδησης, το ιπτάμενο φουσκωτό του Doi Malingri έγινε... αμφίβιο, δίνοντας στον χειριστή του την δυνατότητα και να προσγειώνεται!
Ξέφρενο γλέντι στο κόψιμο της πίτας του "Ναυτίλου".
Επιμέλεια βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ανήμερα των Θεοφανείων έκοψαν την Πρωτοχρονιάτικη πίτα τους τα μέλη της "Φυσιολατρικής Λέσχης Φίλων Φουσκωτών Σκαφών - Ναυτίλος". Όχι όμως στη θάλασσα, αλλά στο κέντρο διασκέδασης "Εις Υγείαν", κοντά στο λιμάνι του Πειραιά. Και ίσως δεν είχαν άδικο, αφού το γλέντι ξεκίνησε στις 2 περίπου το μεσημέρι και κράτησε μέχρι τις 9 το βράδυ! Αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι στην εποχή του facebook και των άλλων δικτύων κοινωνικής... απομόνωσης, τα μέλη του "Ναυτίλου" δεν χάνουν ευκαιρία να συναντηθούν και να διασκεδάσουν χαρούμενοι και μονιασμένοι, πότε στη θάλασσα και πότε στη στεριά, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι οι ανθρώπινες σχέσεις μπορούν να ευημερήσουν και να αναπτυχθούν μόνο μέσα από "face to face" εκδηλώσεις και όχι μέσα από posts και like του facebook...
Προσωπικώς, εύχομαι στα μέλη του "Ναυτίλου", τις οικογένειες και τους φίλους τους, χρόνια πολλά, με υγεία. Τους εύχομαι να είναι πάντοτε έτσι αγαπημένοι και μονιασμένοι. Γιατί αυτό είναι τελικώς που μετράει. Όσο για τα θαλασσινά τους ταξίδια και τις σταγόνες αγάπης που απλόχερα προσφέρουν στα μικρά και ξεχασμένα νησιά του Αιγαίου; Από ό,τι μαθαίνω, σύντομα θα πραγματοποιηθεί η πρώτη τους αποστολή για το 2015 σε νησί του βορείου Αιγαίου, ενώ τα σχέδιά τους για το 2015 περιλαμβάνουν άλλα δύο νησιά του νοτιοανατολικού Αιγαίου. Το "Rib and Sea", και εγώ προσωπικώς, τους εύχομαι καλή επιτυχία και τους υπόσχομαι ότι θα είμαι στο πλευρό τους. Υπάρχουν πολλοί λόγοι γι' αυτό. Το ξέρω και το ξέρουν...
Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Αλέξη, θα μου δώσεις συνέντευξη; Όχι!
Μόλις βγήκε η είδηση πως το "παρών" κέρδισε τον Σταύρο Δήμα και πάμε ολοταχώς για εκλογές, έκανα τη σκέψη να ζητήσω από τον Πρόεδρο του Συ.Ριζ.Α. να μου δώσει μια συνέντευξη. Μωρέ θράσος που το έχεις! άρχισε να φωνάζει το διαολάκι που, όπως όλοι, έχω κι' εγώ μέσα μου. Σιγά μη δεχθεί να σου δώσει συνέντευξη ο Αλέξης! Ποιος είσαι δηλαδή; Ποιος σε ξέρει; Σε ποιο κανάλι κάνεις εκπομπή; Σε ξέρει η AGB;
Όλα αυτά μου είπε το διαολάκι, αλλά εγώ δεν πτοήθηκα. Τι είχα, στο κάτω κάτω, να χάσω; Έστειλα λοιπόν το ακόλουθο μήνυμα στην ηλεκτρονική διεύθυνση του Αλέξη.
Δημήτρης Μαντές : Πολιτική ανυπακοή και αποχή απ' τις κάλπες!
Επιμέλεια συνέντευξης και κάμερα : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μουσική τίτλων : Γιώργος Ρήγος.
Ο Δημήτρης Μαντές, για όσους δεν τον γνωρίζουν, είναι καθηγητής, στο επάγγελμα, και συγγραφέας, αλλά και Πρόεδρος του πολιτικού φορέα με το όνομα "Δρόμος Ελλήνων". Βαθειά πολιτικοποιημένο άτομο, έχει λάβει μέρος σε πολλές δράσεις και έχει ανάλαβει πολλές πρωτοβουλίες, κατά την διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων κυρίως ετών, προκειμένου να δημιουργηθεί ένας ενιαίος πολιτικός φορέας, που θα εδημιουργείτο από την συνένωση όλων, ει δυνατόν, των μικρών κομμάτων του λεγόμενου αντιμνημονιακού και πατριωτικού μετώπου, με σκοπό την απομάκρυνση και την τιμωρία των επίορκων πολιτικών της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, μηδέ εξαιρουμένου του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια, ο οποίος φέρει μεγάλη ευθύνη, τόσο για την απαθή στάση του όταν, κατά την ανάληψη των προεδρικών καθηκόντων του, η Άννα Ψαρούδα Μπενάκη προανήγγειλε τον περιορισμό των εθνικών μας συνόρων και της εθνικής κυριαρχίας (!), όσο και γιατί με την υπογραφή του νομιμοποίησε τα μνημόνια και παραχώρησε, μέσω αυτών, την διακυβέρνηση της χώρας στους πιστωτές της. Δεν κατάφερε ωστόσο ο Δημήτρης Μαντές να συνενώσει τα αντιμνημονιακά και πατριωτικά κόμματα γιατί, όπως λέει ο ίδιος, πρυτάνευσε της λογικής η αρχηγομανία.
Προσφάτως έλαβα στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση μία επιστολή με την οποία ο Δημήτρης Μαντές με ενημέρωσε ότι ο "Δρόμος Ελλήνων" δεν θα λάβει μέρος στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές και, μάλιστα, προτρέπει τους Έλληνες πολίτες να μην υπακούσουν στα πολιτικά κελεύσματα μιας χούφτας προδοτών και να μείνουν μακριά απ' τις κάλπες, ώστε να μη βγει κανένα αποτέλεσμα και να οδηγηθούμε σε Συντακτική Εθνοσυνέλευση όπου ο Λαός θα πάρει την κατάσταση στα χέρια του και θα αποφασίσει με αληθινές δημοκρατικές διαδικασίες ποιοι και πώς θα τον κυβερνήσουν.
Με την ευκαιρία της χθεσινής παρουσίας του Δημήτρη Μαντέ στην Αθήνα, του ζήτησα να μου δώσει μια συνέντευξη. Ακούστε τι μου είπε, σε μια συζήτηση χωρίς περιστροφές.
Έρανοι από οπαδούς του Αρτέμη Σώρρα και Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.
Είναι γνωστό ότι συνεργάτες του Αρτέμη Σώρρα μαζεύουν υπογραφές συμπαράστασης από τον κόσμο, αλλά και χρήματα για την ενίσχυση της περιβόητης ομάδας "Ενεργοί, Ελεύθεροι, Ενωμένοι Έλληνες", που θα συνενώσει (υποτίθεται) τον Λαό και θα τον βοηθήσει να απαλλαγεί από τους επίορκους που έχουν οδηγήσει τη χώρα στην εξαθλίωση, μέσω της αποδοχής των οικονομικών εργαλείων του ΑρτέμηΣώρρα (κάποια 600 δις δολλάρια, δηλαδή, που προέρχονται από ψευτομόλογα του Αμερικανικού Δημοσίου που έχει εκδώσει ένας απατεώνας φυγόδικος αμερικανός δικηγόρος ονόματι Stephen Louis Wozny). Οι ίδιοι άλλωστε οι συνεργάτες του κατά φαντασίαν τρισεκατομμυριούχου Σώρρα ομολογούν αυτή τους την δραστηριότητα.
Τι ακριβώς αναφέρεται όμως στην ανακοίνωση των "υπερ-πατριωτών" του Αρτέμη Σώρρα; Ιδού :
Ένας.
Πηγή : http://simplemangreek.blogspot.gr/2012/03/blog-post.html
Αν υπήρχε η δυνατότητα να αλλάξει κάτι σε αυτή την χώρα θα άλλαζε στην πορεία των 200 χρόνων. Στα ίδια μονοπάτια περπάτησαν και οι προηγούμενες γενιές. Γενιές που σφαγιάστηκαν,καήκαν, βιαστήκαν, διώχθηκαν, εξοριστήκαν κι όμως μόλις ορθοπόδησαν έστω και λίγο έτρεχαν πίσω από τον υποψήφιο σωτήρα να τον σηκώσουν στα χέρια μη και πατήσει στα λασπωμένα καλντερίμια των χωριών. Να τους υποσχεθεί γεφύρια παίρνοντάς τους τα ποτάμια, να τους χορηγήσει μηχανήματα υποθηκεύοντας τα χωράφια που με αίμα είχαν αποκτήσει. Να υπερψηφιστεί και να μπει σε κάδρο δίπλα στο εικόνισμα και κάποιες φορές δίπλα στα στέφανα πάνω ακριβώς από το κρεββάτι για να θυμούνται ότι ακόμη και την ερωτική συνεύρεση την οφείλουν στον Σωτήρα.
Ο μοναχικός θρήνος - το ζεϊμπέκικο.
Άρθρο του Διονύση Χαριτόπουλου στην εφημερίδα "Τα Νέα", 14/9/2002.
Πηγή : http://antikleidi.com/2014/02/09/zempek/
Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα, είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.
Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. Η απελπισία της ζωής. Το ανεκπλήρωτο όνειρο. Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα». Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων.
Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται ποτέ στην ψύχρα ει μη μόνον ως κούφια επίδειξη. Ο χορευτής πρέπει πρώτα «να γίνει», να φτιάξει κεφάλι με ποτά και όργανα, για να ανέβουν στην επιφάνεια αυτά που τον τρώνε. Η περιγραφή της προετοιμασίας είναι σαφής:
Παίξε, Χρήστο, το μπουζούκι,
ρίξε μια γλυκιά πενιά,
σαν γεμίσω το κεφάλι,
γύρνα το στη ζεϊμπεκιά.
(Τσέτσης)