Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Δεν περνάει μέρα που να μην στριφογυρίζει στο μυαλό μου αυτό που έχουν  διακηρύξει όλοι οι μνημονιακοί πρωθυπουργοί [Γιωργάκης, Λουκάς, Αντώνης, Αλέξης]: αν μειώσω μισθούς και συντάξεις, θα μειωθεί η κατανάλωση, αν μειωθεί η κατανάλωση, θα μειωθούν τα φορολογικά έσοδα και θα επέλθει ο φαύλος κύκλος της ύφεσης.

Και όλοι έκαναν το ακριβώς αντίθετο. Μνημονιακοί μεν, αμνήμονες δε. Αφού μας παραμύθιασαν, βέβαια, με τις διάφορες λίστες, από τις οποίες το Δημόσιο θα εισέπραττε ουκ ολίγα χρήματα [στις προγραμματικές δηλώσεις του τον Φεβρουάριο του 2015 ο τότε υπουργός Νικολούδης μας διαβεβαίωνε ότι είναι έτοιμοι οι φάκελοι, για να εισπράξει € 2,5 δισ. εντός διμήνου. Ακολούθως μας είπε ότι αυτό είναι δύσκολο. Τελικώς αναδομήθηκε, επειδή, λέει, δεν άρεσε στους δανειστές ή στον συγκυβερνήτη. Ποιός ξέρει! Πάντως είχεν ήδη εκδοθεί η απόφαση του ΣτΕ στην υπόθεση Μητρόπουλου, προπομπός της Ολομέλειας στην υπόθεση ελέγχων πέρα της 5ετίας, οπότε …..

Γράφεις δέκα παπάρες και μετά μια επανόρθωση και καθαρίζεις.

Εκτός και δεν έγραψες παπάρες, αλλά ανακαλείς, για να μη σε καθαρίσουν.

Σωτήρης Καλαμίτσης.

Του Δρ. Εμμανουήλ Σαρίδη.

Από τον Νίκο Γούναρη και το "σε είδα να κλαδεύεις" στην Μανγκάλα, την Μαντουμπάλα και την Σινγκοάλα του Αγγελόπουλου και του Καζαντζίδη. Ή ο Νευρογλωσσικός Προγραμματισμός (NLP) του Έλληνα μέσω της μουσικής και του κινηματογράφου κατά την δεκαετία του 50 και του 60 με σκοπό την αραβοποίηση και τον εθισμό του στο λεγόμενο "λαϊκό" τραγούδι της καψούρας, της κακομοιριάς και της μιζέριας, που καθορίζει από τότε τις κοινωνικές και πολιτικές συμπεριφορές του στην καθημερινότητα.

Εισαγωγή.

Με την Αρλέτα που πέθανε πριν λίγες μέρες  το ελληνικό τραγούδι έχασε μια από τις εναπομείνασες φωνές, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν την βάση για την δημιουργία του σύγχρονου ελληνικού άσματος. Τα πράγματα όμως ήρθαν αλλιώς, το άσμα αυτό, που γεννήθηκε σαν το "Νέο Κύμα" την δεκαετία του 60 με την Αρλέτα, τον Λάκη Παπά, την Πόπη Αστεριάδη, την Μαρίζα Κωχ και άλλους, πέθανε νεογέννητο, τσαλαπατημένο από τα μπουζούκια, τους αμανέδες και τα μοιρολόγια που προώθησαν συστηματικά οι φωνογραφικές εταιρείες, ο κινηματογράφος, ο τύπος και τα αριστερά κόμματα. Την ίδια τύχη που είχε και η ελληνική βιομηχανία, που την ίδια εποχή άρχισε να διαλύεται από τις συνεχείς απεργίες, τις καταλήψεις και την κοινωνική φασαρία των καθοδηγημένων από το εξωτερικό αριστερών κομμάτων και συνδικάτων.

Η BLUE STAR FERRIES, με έντονο το αίσθημα κοινωνικής υπευθυνότητας, στηρίζει για ακόμη μία χρονιά τους νέους φοιτητές, παρέχοντας εκπτώσεις στους ίδιους και στις οικογένειές τους, για τις πρώτες τους μετακινήσεις από/προς τον τόπο κατοικίας τους προς/από τον τόπο σπουδών τους, οι οποίες είναι αναγκαίες για την εγγραφή τους στα Πανεπιστημιακά ή Τεχνολογικά Ιδρύματα και για την εύρεση κατοικίας.

Η έκπτωση ανέρχεται σε 50% για τον φοιτητή και την οικογένειά του, εφ' όσον τον συνοδεύει, σε όλες τις θέσεις εκτός από καμπίνα LUX και ισχύει έως 31 Οκτωβρίου 2017, για τις γραμμές των Κυκλάδων, των Δωδεκανήσων, του Β.Α. Αιγαίου, το Ηράκλειο και τα Χανιά.

Πότε ήταν η τελευταία φορά που ακούσατε την ερώτηση "πόσων χρονών είσαι ή το σχόλιο ο τάδε πέθανε σε ηλικία 75 χρονών;". Κάθε μέρα, θα μου πείτε. Όπως την ακούω κι' εγώ και, όποτε την ακούω, βγάζω καντήλες, που κακό χρόνο να 'χουν αυτοί που βάζουν τον τόνο στη λήγουσα σαν τους Φράγκους!

Άκουσα και την εγγονή μου τις προάλλες να με ρωτά : "πόσων χρονών είσαι παππού;". "Όχι χρονών, κορίτσι μου, χρόνων", την διόρθωσα. Θύμωσε η μικρή γιατί νόμιζε ότι την κορόϊδευα! Έτσι ακούει να το λένε το παιδί όλη μέρα οι τηλεαστέρες στο χαζοκούτι, έτσι το λένε και οι γύρω της, οπότε, σου λέει, έτσι πρέπει να είναι και ο παππούς έχει άδικο!