Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Η πονεμένη ιστορία με το ιπτάμενο βαρκάκι μου, του οποίου η τύχη αγνοείται από τις 17 Σεπτεμβρίου του 2017, παραμένει πονεμένη παρά την απόφαση του δικαστηρίου της Περούτζια που έκρινε τον Μάρτιο του 2020 (προ κορωναϊού) πως το συγκεκριμένο ιπτάμενο βαρκάκι μού ανήκει και πρέπει να εξαιρεθεί της δημοπρασίας των κινητών αγαθών του απατεώνα κατασκευαστή του. Ο Aimaro Malingri, οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, παράτησε τη δουλειά του, άφησε απλήρωτους τους υπαλλήλους του και χρέη 35.000.000 ευρώ για να ασχοληθεί με τη διακίνηση λαθρομεταναστών από την Αφρική στην Ιταλία, κηρύχτηκε σε πτώχευση, ενώ έχει πλέον εξαφανιστεί και ουδείς γνωρίζει πού βρίσκεται.

Αναπόφευκτο αποτέλεσμα αυτής της απίστευτης συμπεριφοράς του Aimaro Malingri ήταν να σφραγιστεί η βιοτεχνία του από τον ιδιοκτήτη των εγκαταστάσεών της, οποίος ζήτησε να γίνει εκποίηση των κινητών αγαθών ου περιείχε προκειμένου να μπορέσει να εισπράξει τα απλήρωτα ενοίκια! Δυστυχώς ανάμεσα στα άλλα πράγματα που υπήρχαν στη βιοτεχνία του Malingri ήταν και το ιπτάμενο βαρκάκι μου, το οποίο του είχα εμπιστευτεί τον Σεπτέμβριο του 2017 με σκοπό να το πουλήσει και να μου δώσει τα χρήματα, αφού κρατήσει την προμήθειά του και τα έξοδα συντήρησης.

Θα σας διηγηθώ λοιπόν γιατί, παρά το πρόσφατο ταξίδι μου στην Ιταλία, η ιστορία αυτή παραμένει πονεμένη και το βαρκάκι μου παραμένει κλειδωμένο στο κτίριο του Συνεταιρισμού της Branca που γειτονεύει με την βιοτεχνία του απατεώνα Malingri χωρίς να μου επιτρέπεται (ακόμη) να το παραλάβω.

Δεν θα διηγηθώ όσα προηγήθηκαν γιατί τα έχω ήδη διηγηθεί εδώ : https://www.ribandsea.com/waves/4150-den-boro-pantos-na-po-oti-i-zoi-mou-den-exei-endiaferon.html

Θα συνεχίσω λοιπόν από εκεί που είχα μείνει. Ο δικηγόρος Federico Betteli, στον οποίον είχα αναθέσει την υπόθεση και είχα στείλει όλα τα αποδεικτικά έγγραφα, εξασφάλισε απόφαση του δικαστηρίου της Περούτζια με την οποία επιβεβαιώθηκε ότι το ιπτάμενο φουσκωτό σκάφος της Polaris με τον αριθμό νηολογίου I 8846 μου ανήκει, θα εξαιρεθεί της δημοπρασίας και συνεπώς μπορώ να το πάρω πίσω.

Τον Μάρτιο του 2020, και ενώ είχα κλείσει τα δωρεάν εισιτήρια που ευγενικά μου παραχώρησαν οι συνεργαζόμενες ακτοπλοϊκές εταιρείες "ATTICA GROUP" και "ΑΝΕΚ LINES" για τη μεταφορά του αυτοκινούμενου, ενός τρέϊλερ και 2 ατόμων στην Ανκώνα, εισέβαλλε ο κορωναϊός και επεβλήθη γενική καραντίνα. Το ταξίδι μου λοιπόν ανεβλήθη.

Ανανέωσα τα εισιτήρια για τις 20 Ιουλίου και ειδοποίησα τον δικηγόρο ότι στις 22 Ιουλίου θα είμαι έξω από τη βιοτεχνία του Malingri για να πάρω το βαρκάκι. Συγχρόνως ειδοποίησα και τον Dario Graziani ο οποίος θα έπρεπε να παραλάβει το φτερό για έλεγχο και τυχόν επιδιορθώσεις. Σημειωτέον ότι στον Dario ώφειλα την ενημέρωση ότι τα πράγματα του Malingri επρόκειτο να εκποιηθούν. Μια ενημέρωση που την έκανε στον καλό μου φίλο Νίκο Χατζηελευθερίου ο οποίος, λόγω των σπουδών του στην Ιταλία, μιλάει απταίστως την ιταλική γλώσσα.

Φθάσαμε πράγματι στην Ανκώνα την Τρίτη το απόγευμα της 21ης Ιουλίου, ελαφρώς ανήσυχοι για τη μεταχείριση που θα είχαμε κατά την επιστροφή μας στην Πάτρα με τις φημολογούμενες εξετάσεις των εισερχομένων στη χώρα και το ηλεκτρονικό έγγραφο PLF (passenger locator form) που έπρεπε να συμπληρώσουμε, και προωθηθήκαμε αμέσως προς το Gubbio, και συγκεκριμένα το χωριό Branca, όπου βρισκόταν η βιοτεχνία του Malingri.

Μετά από μια σχεδόν ώρα, και αφού απολαύσαμε τον εξαιρετικό δευτερεύοντα δρόμο (χωρίς διόδια) που οδηγεί από την Ανκώνα στο Gubbio, πάρκαρα το αυτοκινούμενο και το τρεϊλερ έξω από το κτίριο της βιοτεχνίας του Malingri. Με μια πρώτη ματιά που έριξα στο εσωτερικό, πίσω από τις κουρτίνες της τζαμαρίας, διαπίστωσα ότι δεν υπήρχαν μέσα ούτε ιπτάμενα σκάφη, ούτε κινητήρες ούτε φτερά ούτε κάτι άλλο που να μαρτυρά ότι εκεί κατασκευάζονταν τα ιπτάμενα φουσκωτά της Polaris!

Ανήσυχος, και πιστεύοντας ότι βρισκόμουν σε λάθος σημείο, τηλεφώνησα στον δικηγόρο ο οποίος με διαβεβαίωσε μεν ότι το σημείο ήταν αυτό ακριβώς, αλλά υπάρχει κάποιο πρόβλημα με την παραλαβή του σκάφους μου! Μου είπε να κάνω υπομονή μέχρι το επόμενο πρωί που θα ερχόταν στο ρανετβού για να μου δώσει τις απαραίτητες εξηγήσεις.

Επειδή ήταν ακόμη νωρίς και προκειμένου να διασκεδάσουμε την εύλογη ανησυχία μας, πεταχτήκαμε μέχρι τη μεσαιωνική πόλη του Gubbio που απέχει περί τα 10 χιλιόμετρα από το χωριό Branca. Εξαιρετικά όμορφο πράγματι το Gubbio, δικαίως θεωρείται η πιο όμορφη μεσαιωνική πόλη της Ιταλίας. Αφού περιπλανηθήκαμε, όσο μας επέτρεπε ο χρόνος, στα καλντερίμια της και άφησα το drone να πετάξει για λίγο πάνω απ' τις κεραμιδοσκεπές των σπιτιών της, επιστρέψαμε στη Branca όπου και διανυκτερεύσαμε.

Το επόμενο πρωί ο δικηγόρος δεν εμφανίστηκε στο προκαθορισμένο ραντεβού μας. Μου τηλεφώνησε όμως και μου συνέστησε να τηλεφωνήσω στον Χατζηελευθερίου ο οποίος θα μου εξηγούσε τι ακριβώς συμβαίνει. Ο ίδιος πήγε στη Περούτζια για να συναντήσει τον δικαστή που είχε αποφασίσει να κάνει δεκτή την αίτηση των ασφαλιστικών μέτρων του ιδιοκτήτη των εγκαταστάσεων του Malingri και να προσπαθήσει να τον μεταπείσει.

Υποτίθεται ότι υπήρχε πιθανότητα να αναθεωρήσει ο δικαστής την απόφασή του και να μου επιτρέψει να πάρω το βαρκάκι μου. Αυτό τουλάχιστον μου άφησε να εννοήσω με τα πάμπτωχα αγγλικά του ο δικηγόρος. Γι' αυτό και κάναμε όλες τις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου  να αναβάλλουμε την αναχώρησή μας από την Ανκώνα για δύο ημέρες. Λίγο έλειψε να μην βρούμε θέση για το αυτοκινούμενο καθώς η τουριστική κίνηση για την Ελλάδα ήταν ήδη πολύ αυξημένη.

Δυστυχώς ο δικαστής επέμεινε στην απόφασή του και έκρινε πως πρέπει να γίνει πρώτα πραγματογνωμοσύνη απ' τον ίδιο προκειμένου να διευκρινιστεί ποια από τα πράγματα που κατασχέθηκαν ανήκουν στον Malingri και ποια όχι. Κάτι που θα πάρει ενδεχομένως από μερικές εβδομάδες μέχρι μερικούς μήνες! Ο ίδιος ο δικηγόρος ήρθε στο αυτοκινούμενο, συνοδευόμενος από μια κούκλα μεταφράστρια, για να μου εξηγήσει από πρώτο χέρι πώς ακριβώς έχει η κατάσταση. Ευτυχώς που η κοπέλλα ήταν πανέμορφη, διαφορετικά με τα νεύρα που είχα είναι άγνωστο πώς θα μπορούσα να αντιδράσω.

Τρομάξαμε βεβαίως να αλλάξουμε και πάλι τα εισιτήρια, για να φύγουμε την ημέρα που αρχικώς είχαμε προγραμματίσει, και την τελευταία στιγμή προλάβαμε να συμπληρώσουμε το ηλεκτρονικό έγγραφο PLF. Μένει τώρα να δούμε πότε θα ληφθεί από τον δικαστή η τελεσίδικη απόφαση και αν οι συνεργαζόμενες ακτοπλοϊκές εταιρείες θα μας χορηγήσουν και πάλι δωρεάν εισιτήρια για να πάμε στην Ιταλία. Διαφορετικά είναι άγνωστο με ποιο τρόπο θα επιστρέψει το ιπτάμενο βαρκάκι στα χέρια μου. Ο δικηγόρος με διαβεβαίωσε πάντως ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μη μου επιστραφεί και ότι είναι απλώς θέμα χρόνου να αποδεσμευτεί.

Ευχαριστούμε πολύ τις εταιρείες "ATTICA GROUP" και "ΑΝΕΚ LINES" για την ευγενική χορηγία και τη συμπαράστασή τους.