Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Την φιλοφρόνησιν αυτήν απηύθυνα εις συμπολίτην, όστις εστάθμευσε το όχημά του έμπροσθεν της επικλινούς διόδου του πεζοδρομίου, ήτις προώρισται δια ΑΜΕΑ. Εκείνος, εξελθών  αστραπιαίως του οχήματος του, με επλησίασε με αγρίας διαθέσεις. Εγώ τότε ανέσυρα από τον χαρτοφύλακά μου εικονίδιον, το οποίο προέταξα. Κεραυνοβοληθείς ο αυθάδης οδηγός ανέκοψε την πορείαν  του και  ήρχισεν αναγιγνώσκων. Μετ’ ολίγον ύψωσε το βλέμμα του και απεμακρύνθη απολογούμενος ούτω: «Λυπούμαι πολύ κύριε δια την αντίδρασιν μου».

Και τούτο, διότι αντελήφθη, ότι η χρήσις χυδαίων φράσεων  καθ’ εαυτήν  δεν είναι αποφασιστική  δια την εκτίμησιν εκφράσεώς τινος  ως προσβλητικής, δοθέντος ότι είναι δυνατόν να χρησιμεύει  απλώς δια λόγους έμφασης των επιχειρημάτων και του ύφους του σχολίου. Ούτω απεφάνθη το σεβαστόν δικαστήριον του Στρασβούργου, αφού το ύφος αποτελεί μέρος της επικοινωνίας ως μορφή εκφράσεως και προστατεύεται ομού μετά της ουσίας  και της διακινήσεως των ιδεών και πληροφοριών.

Τί είχε συμβεί; Στη Ρωσία η αστυνομία εισέβαλε σε πολιτικό γραφείο ενόψει τοπικών εκλογών. Προκλήθηκε σάλος και ένας σχολιαστής  έγραψε κάτω από σχετικό καυστικό άρθρο σε βλογκ: «Μισώ τους μπάτσους γαμώ το. Είναι γουρούνια, πιστά σκυλιά του καθεστώτος, μπάτσοι χαμηλού πνευματικού επιπέδου. Θα ήταν υπέροχο, αν στο κέντρο κάθε ρωσικής πόλης υπήρχε ένας φούρνος, όπως στο Άουσβιτς, όπου δύο φορές την ημέρα θα καίγονται άπιστοι αστυνομικοί».

Καταδικάσθηκε από ρωσικό δικαστήριο για πρόκληση σε εκδηλώσεις μίσους, αλλά το σεβαστόν Δικαστήριον των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ότι ο σχολιαστής απλώς εκδήλωσε την ανησυχία του για την καταστολή τής πολιτικής αντιπολίτευσης και την επιδεικνυόμενη από την Αστυνομία κατάχρηση εξουσίας, ενώ οι αστυνομικοί δεν αποτελούν  ευάλωτη ομάδα που χρήζει ιδιαίτερης προστασίας, αλλά οφείλουν να  επιδεικνύουν ιδιαίτερη ανοχή στην κριτική [υπόθεση Savva Terentyev vs Russia].