Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Εξ αφορμής του νέου βιβλίου του Βαρουφάκη και του καυτού περιεχομένου του για τα έργα και τις ημέρες  των συριζανέλων το πρώτο 6μηνο του 2015, αλλά και τις καφενειακού τύπου πολιτικές συζητήσεις των συριζαίων λίγο πριν αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας, πλείστοι όσοι σύντροφοι την έπεσαν στον Γιάνη. Το πρώτο που τους ενόχλησε είναι ότι ο Γιάνης μαγνητοφωνούσε τους συνομιλητές του εν αγνοία τους. Σοβαρόν αδίκημα διωκόμενον αυτεπαγγέλτως. Κάποιος εισαγγελέας; Γιατί, όμως, δεν ενοχλεί το περιεχόμενο των μαγνητοφωνημένων συνομιλιών, αλλά ενοχλεί η μέθοδος απαθανάτισης των ηλιθιοτήτων που εξέπεμπαν οι σύντροφοι;  

Αλήθεια με ποιό σχέδιο έλεγε ο Αλέξης «Go back madame Merkel» και θα «παίζουμε τον ζουρνά και τα νταούλια και θα χορεύουν οι αγορές»; Με το «όταν πεινάει το παιδί μου, νομιμοποιούμαι να κλέψω ένα κουτί γάλα»;    

Πάντως, καλόν είναι να θυμηθούμε τί είχε πει ο Αλέξης για τον Γιάνη. Τον είχε αποκαλέσει μεγάλο asset για την κυβέρνηση. Πρέπει να μπέρδεψε το asset με το ass, μιας και τότε έκανε τα πρώτα του βήματα στην εκμάθηση της αγγλικής.

https://www.youtube.com/watch?v=DeK8hCzohXY

Σε κάθε περίπτωση ο Γιάνης αποτελεί πλέον στην κυριολεξία pain in the ass για τον Αλέξη και τους επιτελείς του. Καλά ξεμπερδέματα σύντροφοι. Ίσως και να τα καταφέρετε, πάντως, αν κρίνω από το γεγονός ότι ακόμη και σήμερα επιμένετε πως τον Δεκέμβριο του 2016 δώσατε 13η σύνταξη και ότι υπάρχουν συμπατριώτες που εξακολουθούν να τείνουν ευήκοον ους σε νούμερα όπως Αυλωνίτου, Φωτίου, Τριανταφυλλίδης, Σπίρτζης, Καρακώστα, Παππάς κ.λπ.

Υ.Γ. Το παρόν αφιερούται στη σημερινή επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας my ass.