Rib and Sea

Γράφει ο Δημήτρης Καζάκης (Οικονομικός αναλυτής).

Στην Ελλάδα έχει επιβληθεί σκόπιμη σιγή ειδήσεων σχετικά με την κατάστασή της. Ο πολίτης δεν χρειάζεται να ξέρει τι γίνεται, ούτε να ενδιαφέρεται για το τι πρόκειται να συμβεί άμεσα. Υποτίθεται ότι όλα πάνε κατά τα αναμενόμενα και άρα η διατεταγμένη ειδησεογραφία μπορεί να ασχοληθεί άνετα με την Siemens, τους Μαντέληδες, το Βατοπέδι και με όλο τον υπόλοιπο θίασο επί σκηνής. Αρκεί ο κόσμος να μην σκέφτεται, να μην αναρωτιέται, να μην ανησυχεί και, προπαντός, να μην αφυπνίζεται.

Ηθικός αυτουργός και φωτογράφος ο Σταύρος Βαμβουνάκης.

Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Η σύντομη ιστορία που θα σας διηγηθώ, βγαλμένη μέσα από ένα φωτογραφικό άλμπουμ-ντοκουμέντο, θα σας ταξιδεύσει στην εποχή της χουντικής επταετίας. Πώς; Μέσα από το ζωντάνεμα ενός αυτοκινήτου! Ενός Peugeot 403 του 1958, με κινητήρα 1.380 κυβικών εκατοστών και βάρος 1.800 κιλών, που αναγεννήθηκε μέσα από την τέφρα του, όπως ακριβώς ο φοίνικας των συνταγματαρχών, χάρις στις άοκνες προσπάθειες δύο φίλων απ' τα Χανιά.

Είναι σύντομο, μου το έστειλε ο φίλος μου Ντίνος Φούντης και το δημοσιεύω εδώ, γιατί το βρήκα πολύ επίκαιρο και αναμενόμενο...

Υπολογίζεται ότι 1 νέος που τελειώνει σήμερα το σχολείο στα 18, με το νέο συνταξιοδοτικό πρόγραμμα θα πάρει σύνταξη στα 88.

Όλο μαζί 11888. Τυχαίο; Δεν νομίζω!

 

Μου το έστειλαν και το προωθώ σαν ένα "περίεργο" σενάριο το οποίο, εάν μεν είναι υποθετικό, είναι ενδιαφέρον και διασκεδαστικό να το ακούει κανείς, εάν όμως είναι πραγματικό, φωτιά στα μπατζάκια μας, δεδομένης της ανυπαρξίας ικανών διαχειριστών της δημόσιας περιουσίας...

Σκέπτομαι πως πρέπει να είναι αλήθεια, γιατί απ' το δημοτικό μάς μάθαιναν ότι στη Θάσο υπήρχε χρυσός που (τότε) δεν είχαμε εξορύξει ακόμη, και ότι ποτέ δεν γίνεται διεκδίκηση μιας περιοχής αν δεν υπάρχει αρκετά μεγάλο οικονομικό κίνητρο (που να υπερκαλύψει τα έξοδα για την κατάκτησή της) όπως συμβαίνει τώρα με την Μακεδονία. Εξ άλλου, την ιστορία την έχω ακούσει κι από αλλού...