Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο Πάνος Ποδηματάς, ο "Mr.Athens Flying Week" όπως τον αποκαλώ εγώ, θέλοντας να τηρήσει την υπόσχεσή του ότι μια μέρα θα πετάξουμε μαζί με το "Saratoga" του, μου πρότεινε πριν από τρεις ημέρες να κάνουμε μια εναέρια βόλτα μέχρι τη Σκύρο. Ενθουσιάστηκα στην ιδέα, παρά τις φοβίες μου για τα αεροπλάνα, και δη τα μονοκινητήρια, και το προηγούμενο βράδυ δεν έκλεισα κυριολεκτικώς μάτι εξ αιτίας της ανυπομονησίας μου.
Όλες οι μετεωρολογικές προβλέψεις για το Σάββατο 6 Νοεμβρίου ήταν εξαιρετικά ευοίωνες, με άπνοια και υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες. Έχοντας λοιπόν σαν δεδομένο ότι η πτήση μέχρι τη Σκύρο θα πραγματοποιηθεί, και με γνώμονα ότι το αεροδρόμιο του συγκεκριμένου νησιού θα ήταν ανοικτό από τις 11 το πρωί μέχρι τις 3 το απόγευμα, κανόνισα να μας περιμένει εκεί ένα αυτοκίνητο ώστε οι μετακινήσεις από και προς το αεροδρόμιο να μην είναι χρονοβόρες και προβληματικές.
Τηλεφώνησα επίσης στην καλή φίλη Μυρσίνη Μανδηλαρά η οποία πρόθυμα δέχθηκε να μας περιμένει κι' αυτή για να μας κάνει μια γρήγορη ξενάγηση στη Σκύρο. Συνέπεσε μάλιστα το μεσημέρι του Σαββάτου να έχει προγραμματιστεί μια εκδήλωση στον Μώλο την οποία η Μυρσίνη πίστευε πως θα άξιζε τον κόπο να καλύψω.
Μ' αυτές τις σκέψεις λοιπόν έφτασα με το starlet της καπετάνισσας στο αεροδρόμιο της Δεκελείας μια ολόκληρη ώρα πριν απ' το προκαθορισμένο ραντεβού μου με τον Πάνο και τον 11χρονο γιο του Μπέντζυ. Η ανησυχία μου όμως ήταν έντονη καθώς έβλεπα στις 7 το πρωί ότι οι μετεωρολογικές προβλέψεις για τον καιρό ήταν μεν σωστές, δεν είχαν όμως συμπεριλάβει στο μενού τους την ομίχλη η οποία, σε πολλές περιπτώσεις, κοβόταν με το μαχαίρι!
Μέχρι τις 8, που έφθασε στο Τατόϊ ο Πάνος, ο ήλιος έδινε τη μάχη του με την ομίχλη αλλά η άπνοια δεν τον βοηθούσε. Με τη σκέψη ότι μετά τις 9 το φαινόμενο θα υποχωρούσε, αφήσαμε το ένα αυτοκίνητο στο Τατόϊ και πήγαμε με το αυτοκίνητο του Πάνου στα Μέγαρα από όπου θα απογειωνόμασταν. Όταν θα επιστρέφαμε θα προσγειωνόμασταν στο Τατόϊ και θα πηγαίναμε με το αυτοκίνητο που είχαμε αφήσει εκεί στα Μέγαρα για να πάρει ο Πάνος το δικό του αυτοκίνητο.
Καθ' οδόν προς τα Μέγαρα ο Πάνος, ο οποίος είναι ιδιαίτερα προσεκτικός στις λεπτομέρειες και δίνει μεγάλη έμφαση στην ασφάλεια της πτήσης, τηλεφώνησε στον μετεωρολογικό σταθμό για να μάθει την εξέλιξη που θα είχε η ομίχλη. Η διαβεβαίωση ήταν πως η ομίχλη θα υποχωρούσε μετά τις 10, όπως δηλαδή ακριβώς συνέβη την προηγούμενη ημέρα.
Επειδή όμως αυτή η πρόβλεψη δεν ευοδώθηκε και καθώς η ώρα ήταν ήδη 11, ο Πάνος αναγκάστηκε να ακυρώσει το σχέδιο πτήσης για τη Σκύρο και να καταθέσει νέο για μια πτήση πάνω απ' τα νησιά του Σαρωνικού με προσγείωση στις 13:30 στο αεροδρόμιο του Τατοίου.
Μέχρι να απογειωθούμε τελικώς γύρω στις 12:30, είχα μια εξαιρετικά χρήσιμη συζήτηση με τον Πάνο ο οποίος στην ουσία παρέδωσε μαθήματα "pre flight check" επικεντρωνόμενος στον προσεκτικό έλεγχο όλων των σημείων της ατράκτου, των φρένων, των χειριστηρίων, του καυσίμου κ.λ.π.
Συζητήσαμε επίσης για το μειωμένο ωράριο λειτουργίας των αεροδρομίων και τις δυσμενείς συνέπειες που έχει αυτό στην ανάπτυξη του αεροπορικού τουρισμού και στη στέρηση συναλλάγματος, με τους πιλότους αεροσκαφών της γενικής αεροπορίας να αποφεύγουν τις προσεγγίσεις στα Ελληνικά αεροδρόμια και να προτιμούν τα αεροδρόμια των γειτονικών μας χωρών.
Όση ώρα πετούσαμε πάνω απ' τον Σαρωνικό ο Πάνος επαναλάμβανε διαρκώς πόσο ασυνήθιστο είναι αυτό το φαινόμενο της ομίχλης για την συγκεκριμένη περιοχή, ενώ έδειχνε ιδιαίτερα στενοχωρημένος που δεν θα μπορούσαμε να απολαύσουμε το τοπίο από ψηλά. Η ομίχλη πάντως, καθώς πετούσαμε πάνω απ' το Αγκίστρι, τα Μέθανα, τον Πόρο και την Αίγινα μειώθηκε, με αποτέλεσμα να δούμε καθαρά το ηφαίστειο και το λιμάνι των Μεθάνων, τον Πόρο και την Αγία Μαρίνα της Αίγινας.
Η ομίχλη επανήλθε, καθώς προσεγγίζαμε τις δυτικές ακτές της Αττικής, κάνοντας δυσδιάκριτο το αεροδρόμιο του Ελληνικού και τις γύρω περιοχές. Προσγειωθήκαμε τελικώς με ασφάλεια στο αεροδρόμιο Δεκελείας μετά από μια σχεδόν ώρα πτήσης, και παρά το γεγονός ότι στον αεροδιάδρομο έπνεε πλευρικός άνεμος.