Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος

"Από ντόκους το Αιγαίο όσους θέλεις. Να φάνε και οι κότες. Λιμάνια δεν έχει!", όπως μου είπε κάποτε ένας από τους παλιούς καπετάνιους της ακτοπλοίας. Οι ντόκοι πολλοί λοιπόν, τα ασφαλή λιμάνια μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού. Ένα τέτοιο μικρό και δύσκολο λιμάνι είναι και το λιμάνι του Αγ. Γεωργίου στην Ηρακλειά. Εκεί όπου, από τα μεγάλου μήκους καράβια, μόνο τα σύγχρονα και ευέλικτα μπορούν να προσεγγίσουν.

Το "Blue Star Naxos" είναι ένα από αυτά. Προσεγγίζει στο λιμάνι της Ηρακλειάς κάθε Τρίτη και Πέμπτη και συνδέει το μικρό νησί με τη Σχοινούσα, το Κουφονήσι, την Αμοργό, τη Νάξο, την Πάρο και τον Πειραιά. Οι κατάπλοι του, ιδίως στα "λιμάνια" της Σχοινούσας και της Ηρακλειάς, θα μπορούσαν να αποτελέσουν μάθημα στις σχολές εμποροπλοιάρχων.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Η φωτιά στο χωριό Μακρυμάλλη της Εύβοιας με σοκάρισε και με ανάγκασε να τα παρατήσω όλα και να πεταχτώ χθεςμε το δίτροχο μέχρι τον τόπο της τραγωδίας. Πολλές οι νεανικές αναμνήσεις μου άλλωστε από την θερινή κατασκήνωση των Προκοπιέων την δεκαετία του ’60 στον καταπράσινο λόφο πάνω απ’ το χωριό.

Δεν ήξερα τι θα αντικρύσω φθάνοντας στο Μακρυμάλλη. Ήμουν πάντως τρομοκρατημένος στην ιδέα ότι τα πάντα μπορεί να είχαν γίνει παρανάλωμα της φωτιάς. Στις ειδήσεις βέβαια είχε ακουστεί ότι δεν υπάρχουν απώλειες σε ανθρώπινες ζωές ή καταστροφές κατοικιών. Αρκεί όμως άραγε αυτό;

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Δεν είναι ίσως τυχαίο που ο Τζέφρυ Μινέϊκο Παπανδρέου επέλεξε το Καστελλόριζο για να ανακοινώσει την απόφασή του να θέσει τη χώρα υπό την εποπτεία του Δ.Ν.Τ. και των τροϊκανών ή των θεσμών, όπως θέλετε πείτε τους, το ίδιο είναι άλλωστε. Και δεν είναι τυχαίο, επίσης, ότι η πανέμορφη αυτή γωνιά ελληνικής γης δεν υπάρχει στους ελληνικούς χάρτες ή έστω στους χάρτες της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας. Μέχρι τη Ρόδο μας ενδιαφέρει τι καιρό θα κάνει βρε αδελφέ. Ποιος νοιάζεται (μην πω κάτι άλλο) για το Καστελλόριζο!

Δεν άρχισα καλά, το ξέρω. Επέστρεψα άλλωστε με τα νεύρα μου, μολονότι η ψυχή μου είναι γεμάτη με όμορφες εικόνες από τον μαγικό αυτό τόπο στον οποίο έχουν το κουράγιο να μένουν (ακόμη) διακόσιες ψυχές, στην πλειοψηφία τους υπερήλικες. Και έχω τα νεύρα μου για πολλούς και διαφόρους λόγους, ένας εκ των οποίων είναι και ο σπουδαιότερος. Για μένα τον παράξενο τουλάχιστον.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Η Σύμη είναι ίσως η ομορφότερη θεατρική σκηνή του Αιγαίου. Εντυπωσιάζεται ο επισκέπτης καθώς το πλοίο καταπλέει στο λιμάνι του νησιού και μπροστά στα έκπληκτα μάτια του απλώνονται τα βαμμένα με παλ χρώματα σπίτια του οικισμού που σκαρφαλώνουν στις πλαγιές των δύο αντικρυστών λόφων και διατηρούν ευλαβικά την αρχιτεκτονική παράδοση του τόπου. Νησί με μεγάλη οικονομική δύναμη στο παρελθόν και 22.000 περίπου κατοίκους, η Σύμη βλέπει σήμερα τον πληθυσμό της να περιορίζεται στις 2.500 περίπου ψυχές.

Το πρόσφατο ταξίδι μας στο Καστελλόριζο και τη Ρόδο μας έδωσε την ευκαιρία να πεταχτούμε μέχρι το νησί των σφουγγαράδων και να κλέψουμε κάτι από τη μαγεία του. Ο Ιούλιος και ο Αύγουστος δεν είναι σίγουρα οι καλύτεροι μήνες για να επισκεφτεί κανείς τη Σύμη, όμως εξ ίσου ακατάλληλος είναι και ο χειμώνας όταν
το νησί μπαίνει στον αστερισμό της μοναξιάς με την εμπορική ζωή να περιορίζεται στα λιγοστά ανοικτά καταστήματα της προκυμαίας.