Rib and Sea

Η συναυλία της Ορχήστρας του Μίκη Θεοδωράκη στη Μακρόνησο, το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Αυγούστου του 2003, ήταν, αναμφισβήτητα, το καλλιτεχνικό γεγονός εκείνου του καλοκαιριού, αλλά και ολόκληρης της χρονιάς. Το διοικητικό συμβούλιο του νεοσύστατου τότε σωματείου "Φυσιολατρική Λέσχη Φίλων Φουσκωτού Σκάφους - Ναυτίλος", απεδέχθη το αίτημα της Μαργαρίτας Θεοδωράκη, μετά από σχετική πρόταση της Σοφίας Σακοράφα και του συζύγου της Κώστα Μπιτσάνη, να βοηθήσουν αφιλοκερδώς στη διοργάνωση και το στήσιμο εκείνης της ανεπανάληπτης εκδήλωσης. Με εκείνο τον τρόπο, τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του "Ναυτίλου" πίστευαν ότι, αφ' ενός μεν θα είχαν τη χαρά και την τιμή να λάβουν ενεργό μέρος στην διοργάνωση εκείνης της σημαντικής εκδήλωσης, ενώ ταυτόχρονα πίστευαν ότι το νεοσύστατο σωματείο τους θα είχε και την ανάλογη προβολή.

Έτσι, το πρωί της 29ης Αυγούστου 2003, αρκετά από τα ιδρυτικά μέλη του "Ναυτίλου" έδεσαν τα σκάφη τους στο λιμάνι του Λαυρίου και επί τρεις ημέρες μετέφεραν, αφιλοκερδώς, τεχνικούς και ηλεκτρολογικό υλικό στη Μακρόνησο. Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία. Μικρά λεωφορεία, επάνω στο νησί, "παντόφλες", ταχύπλοα σκάφη, ακόμη και ψαροκάϊκα, είχαν επιστρατευθεί για να μεταφέρουν τους θεατές στο ανοικτό πέτρινο θέατρο του μαρτυρικού νησιού, που άνοιξε εκείνη την Κυριακή, όχι για να υποδεχθεί αριστερούς εξορίστους, αλλά ελεύθερους πολίτες, από όλους τους κομματικούς χώρους, σε μια συναυλία που άγγιξε ψυχές και έγραψε ιστορία...