Rib and Sea

Πηγή : https://www.kaipoutheos.gr/2021/09/90527.html

Στην καλοκαιρινή Σίφνο του 2021 υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που κρατούν ζωντανές παραδόσεις και ασχολίες που άνθησαν για χιλιετίες σε τούτα τα νησιά. Στην πίσω αυλή της πολύβουης Σίφνου υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που συνεχίζουν να παλεύουν με αγάπη τη σιφναϊκή γη.

Στον δρόμο του Φάρου τύχη αγαθή μας οδήγησε εμάς στο kaipoutheos.gr να ανταμώσουμε τον Άγγελο και τον Γιάννη Λουμίδη, τον Γιάννη τον Γεροντόπουλο και τους επίδοξους συνεχιστές της παράδοσης, τον Άγγελο, το Σίμο και τον Γιώργο Λουμίδη.

Η ώρα του λιχνίσματος έφτασε στην καρδιά του θέρους.
Η ώρα που θα ξεχωρίσει ο καρπός από το άχυρο.
Η ώρα της τελικής ανταμοιβής για τους μόχθους που ξεκινούν από το όργωμα, τη σπορά, το ξεβοτάνισμα, το θερισμό, το αλώνισμα.
Οι κόποι του χωραφιού δεν ξεπληρώνονται εύκολα.
Το κέρδος είναι μικρό.
Αλλά η χαρά που παίρνει ο αγρότης δεν αποτιμάται σε χρήμα.
Κάπως έτσι οι άνθρωποι αυτοί συνεχίζουν με αγάπη να παλεύουν τη γη.
Και μια σκέψη που αυθόρμητα γεννάται στο μυαλό είναι όλα αυτά τα πρωτόγνωρα για τους πολλούς θα μπορούσαν να ενδιαφέρουν κάποιους από τους πολυάριθμους επισκέπτες της νήσου αυτής.

Ο αγροτουρισμός σε άλλα μέρη της Ελλάδας αποτελεί συμπληρωματική οικονομική δραστηριότητα για αγρότες και κτηνοτρόφους.
Θα μπορούσε ο αγροτουρισμός να αναπτυχθεί στη Σίφνο;
Θα υπήρχαν επισκέπτες που θα ενδιαφέρονταν να δουν το αλώνισμα, το λίχνισμα, το άρμεγμα, την παρασκευή του τυριού, το λιοτρίβι, το ελαιομάζωμα, τον τρύγο;

Σίγουρα κάποιοι επισκέπτες θα υπάρχουν και σίγουρα έχουν γίνει στο παρελθόν προσπάθειες ανάπτυξης του αγροτουρισμού που άλλοτε πέτυχαν και άλλοτε δεν πέτυχαν.
Πάντως, αν ο Δήμος και η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου στήριζαν συστηματικά τέτοια προγράμματα αγροτουρισμού σίγουρα τα οφέλη θα ήταν σημαντικά.
Το να βρεθείς στο αλώνι και να παρακολουθήσεις τη διαδικασία του αλωνίσματος και του λιχνίσματος μοιάζει για τον άνθρωπο της πόλης με διαδικασία επιστροφής σε ένα αρχέγονο παρελθόν.

Η μνήμη δεν χάνεται.
Η μνήμη του παλιού τρόπου ζωής συνεχίζει να συγκινεί και να γεννά πρωτόγνωρα συναισθήματα στους ανθρώπους της πόλης.
Τα μονοπάτια της Σίφνου, τα μοναστήρια και οι εκκλησίες, η Φύση στα βουνά, τα αλώνια, τα λιοτρίβια, οι στάνες, τα τυροκομεία, τα ψαροκάϊκα, τα χωράφια μοιάζουν να συντηρούν μια μνήμη που δεν λέει να σβήσει.
Και στο βίντεο αυτό έχει μεγάλη αξία η συνύπαρξη των τριών γενιών.
Οι μεγάλοι άνθρωποι, οι «παλιοί» όπως λένε στη Σίφνο.
Η γενιά που παραλαμβάνει τη σκυτάλη από τους «παλιούς».
Και η γενιά των παιδιών του Δημοτικού και του Γυμνασίου.
Όλοι αυτοί συναντιούνται σε τούτο το αλώνι μια ζεστή μέρα του Αυγούστου με τον άνεμο να μην βοηθά.

Συναντιούνται και ανταλλάσουν εμπειρίες και βιώματα.
Και η μνήμη περνάει στους νέους.
Μια τέχνη δύσκολη και απαιτητική.
Όλη η τέχνη και όλη η επιστήμη.
Ο ρόλος του ανέμου, η συμβολή της Φυσικής, η αξία της χειρονακτικής εργασίας, το μυαλό του ανθρώπου που δουλεύει για το καλύτερο αποτέλεσμα.
Τα εργαλεία, ο τρόπος που είναι κτισμένο το αλώνι.
Όλα με σοφία καμωμένα για να μην χάνεται τίποτα.
Το κριθάρι θα γίνει αλεύρι και τροφή για τα ζώα.
Και το άχυρο θα θρέψει τα ζώα.
Και τα φύλλα της κολλιτζιάς, το φυτό με τα κολλώδη φύλλα και τα κίτρινα άνθη, θα προστεθούν ανάμεσα στις στρώσεις του κριθαριού για να λειτουργήσουν ως εντομοαπωθητικά.

Όλα μοιάζουν να έρχονται από πολύ παλιά….
Μακάρι να μην χαθούν….
Η Σίφνος και η κάθε Σίφνος σίγουρα θα γίνουν πτωχότερες όταν κάποτε θα βλέπουμε όλες αυτές τις αγροτικές ασχολίες μόνο σε παλιές φωτογραφίες….
«Η μόνη περιουσία είναι η Μνήμη».