Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Η πρώτη μου συνάντηση με τον Λαρισαίο κατασκευαστή όπλων Γιάννη Αράπκουλε, στο εργαστήριό του, έμελλε να δημιουργήσει πολλά αντιμάμαλα. Πολλοί βγήκαν στα σχόλια και τον επαίνεσαν, άλλοι  ζήτησαν να τους πουλήσει όπλα για να ρίξουν την κυβέρνηση (!), άλλοι δήλωσαν ειδήμονες και προσπάθησαν να μειώσουν τη σημασία της δουλειάς του ή να αποδομήσουν το επιτυχημένο αποτέλεσμα της πολύχρονης έρευνάς του, άλλοι κατηγόρησαν εμένα ότι είπα ψέματα πως η ΠΕΣΙΝΕ έκλεισε, και άλλοι ότι τα δάκρυά μου ήταν υποκριτικά και αποτέλεσμα της πίεσης που μου άσκησε ο κατασκευαστής των όπλων!

Δεν θα σχολιάσω τίποτε γιατί τις απαντήσεις σε όλα αυτά τα επιεικώς απαράδεκτα σχόλια δίνει ο ίδιος ο Γιάννης Αράπκουλες στη συζήτηση που ακολουθεί, η οποία βιντεοσκοπήθηκε χθες στο εργαστήριό του στη Λάρισα. Επέμεινε βεβαίως να μην εμφανιστεί και αυτή τη φορά μπροστά στην κάμερα, δέχθηκε ωστόσο να ακουστεί και να καταγραφεί η φωνή του.

Αυτό που θα ήθελα μόνο να διευκρινίσω είναι ότι οι άνδρες, αντίθετα με όσα πιστεύει ο πολύς κόσμος, κλαίνε. Και κλαίνε είτε από αγανάκτηση και οργή επειδή δεν είναι σε θέση να ξεσπάσουν, είτε επειδή αισθάνονται πως βιάζεται η Αλήθεια και το Δίκαιο, είτε επειδή είναι συναισθηματικά φορτισμένοι στο άκουσμα ενός μουσικού κομματιού, στη θέα του εθνικού συμβόλου ή στο άκουσμα του εθνικού ύμνου.

Ακούστε λοιπόν τι ακριβώς συζητήσαμε χθες με τον Γιάννη Αράπκουλε. Νομίζω ότι πολλά από αυτά που είπε τσακίζουν κόκκαλα. Νομίζω επίσης ότι οι εξελίξεις που έρχονται θα είναι ραγδαίες και καταιγιστικές...